Ούτε τρεις μέρες δεν πέρασαν από την επισήμανση της στήλης ότι οι προσδοκίες για να ξαναμπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης δεν μπορούν να στηρίζονται στα ομιχλώδη παρασκηνιακά παζαρέματα με νεφελώδη αραβικά σχήματα. Και χθες ανακοινώθηκε επισήμως ότι το εμιράτο του Κατάρ αποσύρει το ενδιαφέρον του για την επένδυση στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Μια επένδυση που είχε πολυδιαφημιστεί, καθώς είχαν κάνει εντυπωσιακές επαφές για την επίτευξη της, τόσο ο κ. Παμπούκης, όσο και ο αδελφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου.
Θυμίζω μια παράγραφο από εκείνο το κείμενο: “Αν όλοι οι μικρομεσαίοι εξαφανιστούν, δεν θα μας σώσουν οι επενδύσεις ούτε των Κινέζων, ούτε πολύ περισσότερο των ομιχλωδών σχημάτων αραβικής προέλευσης”. Ενώ παράλληλα, στα φύλλα που δημοσιεύουν και την ολοσέλιδη συνεργασία μου, προειδοποιούσα για το ενδεχόμενο να διαψευσθούν οι “μεγάλες προσδοκίες: “Και καθώς έχουμε πικρή πείρα από προηγούμενα ναυάγια πολυδιαφημισμένων αραβικών επενδύσεων και εισροής «πακτωλού πετροδολαρίων» ακόμη και από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, ή το φιάσκο τής δήθεν συμφωνίας του Κώστα Καραμανλή με άλλον εμίρη για την «Ολυμπιακή», όλοι κρατάμε μικρό καλάθι όταν πρόκειται για αραβικά… κεράσια”.
Μακάρι να μην αποδειχθεί ανάλογης αξιοπιστίας και το “προσύμφωνο” που υπέγραψε ο κ. Παμπούκης, παρουσία του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, με άλλο εμιράτο, για την μεγάλη επένδυση στο χώρο του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, για την οποία δυστυχώς οι υπάρχουσες πληροφορίες, για τις προθέσεις των επενδυτών, περιβάλλονται από πέπλο μυστηρίου. Αν δηλαδή ενδιαφέρονται για κάτι σοβαρότερο από το να στηθεί ένα ακόμη καζίνο στην Αττική.
Τις μεγάλες ξένες επενδύσεις τις έχουμε πράγματι ανάγκη. Και για τα κεφάλαια που θα εισρεύσουν και για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, αλλά και για την αλλαγή του κλίματος και της διεθνούς εικόνας της ελληνικής οικονομίας.
Πάνω και πριν από όλα όμως έχουμε ανάγκη τις δικές μας, τις ντόπιες, έστω και μικρές, αλλά καθημερινές επενδύσεις. Από το χωράφι ως το ξενοδοχείο και από την βιοτεχνία ως το εργαστήριο.
Ας το καταλάβουν επιτελούς αυτοί που έχουν την ευθύνη και ας πάψουν να ψάχνουν στις χίλιες και μια αραβικές νύχτες, όπου ανθούν και τα παραμύθια της Χαλιμάς. Όταν στραγγαλίζεται η ελληνική επιχειρηματικότητα, κανένας ξένος δεν θα σώσει τη χώρα.
