Ετσι όπως κατέληξε η διαδικασία της Προανακριτικής για το Βατοπέδιο, είναι ένας ακόμη ηχηρός κόλαφος που καταφέρνουν οι πολιτικοί επί των πολιτικών. Εκείνοι που καλούν τους πολίτες να σέβονται τους θεσμούς, τους καθιστούν οι ίδιοι παντελώς αναξιόπιστους.
Το ότι θα κατέληγαν σε διαφορετικά κομματικά πορίσματα, ήταν αναμενόμενο. «Είδηση» θα ήταν αν επιτέλους συνέβαινε μια φορά να συνεννοηθούν, να βρουν κοινούς τόπους, αν μη τι άλλο για την προστασία της τιμής του συνόλου του πολιτικού κόσμου.
Τώρα αντιμετωπίζουμε τα χειρότερα. Διότι μετά από δύο εξεταστικές και μια προανακριτική καταλήξαμε στο ότι τίποτε από αυτά δεν χρειαζόταν, αφού το βασικό πολιτικό αδίκημα που θα μπορούσε να οδηγήσει και σε ποινικές ευθύνες, δηλαδή το αδίκημα της απιστίας, έχει παραγραφεί χάρη στην προκλητική, και συνταγματικά κατοχυρωμένη, ειδική ρύθμιση.
Τώρα, η κυβερνητική πλειοψηφία, για να μη συνομολογήσει με την απόφασή της ότι «τσάμπα» ξαναστήθηκε η εξεταστική και αναβαθμίστηκε σε προανακριτική, καταφεύγει στην επινόηση μιας κατηγορίας για την οποία δεν χωρεί παραγραφή: Την ηθική αυτουργία στη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Κοινώς το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Μακάρι το δικαστικό συμβούλιο να πεισθεί ότι στέκει αυτή η κατηγορία, την οποία όμως δεν στηρίζουν οι συντάκτες του πορίσματος πάνω σε αποδείξεις, αλλά σε υποψίες. Οπότε οι πρώην υπουργοί θα παραπεμφθούν στην τακτική δικαιοσύνη.
Νομικός δεν είμαι. Αλλά έφαγα όλο το πρωί να επικοινωνώ με όσους έγκυρους κατόχους της νομικής επιστήμης γνωρίζω. Και δεν βρήκα κανένα να υποστηρίζει ότι μπορεί αυτό το πόρισμα να στηρίξει κατηγορητήριο. Οπότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Αν τα κόμματα κατάφερναν να συμφωνήσουν, από την πρώτη εξεταστική, για τις πολιτικές ευθύνες των εμπλεκομένων, γαλάζιων και πράσινων, έστω διότι παρά την ηλικία, τις γνώσεις και τις θέσεις τους αφέθηκαν να «παραπλανηθούν» κατά Σανιδά, θα είχαμε το ηθικό κέρδος ότι η Πολιτική, καταδικάζει, πολιτικά, κάποιους συγκεκριμένους πολιτικούς.
Τώρα, θα έχουμε μια απόφαση είτε του δικαστικού συμβουλίου είτε τελικώς της τακτικής δικαιοσύνης, που δεν θα ασχοληθεί ούτε με την απιστία ούτε με την συνέργεια σε άπατη σε βάρος του δημοσίου, αλλά μόνο με το «ξέπλυμα». Οπότε το πιθανότερο είναι ότι οι ενεχόμενοι, αφού γλύτωσαν την ομόθυμη πολιτική καταδίκη, να εισπράξουν και μια θριαμβευτική αθώωση, για μια κατηγορία που στήθηκε στο πόδι.
Συγχαρητήρια.
