Αν αλήθεια «η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι παρελθόν», τότε γιατί δεν έχει προχωρήσει το περίφημο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, και δεν έχουν πέσει στην αγορά τα πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ κεφάλαια που θα έδιναν «οξυγόνο» επιβίωσης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας, όπως είναι η συμβατική δέσμευση κάθε επιχείρησης που έχει υποβάλει ανάλογη αίτηση;
Αν αλήθεια «η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι παρελθόν», τότε γιατί, παρά το γεγονός ότι έχουμε «ανάγκη και κόψιμο» και το τελευταίο ευρώ από κοινοτικά προγράμματα, εν τούτοις είμαστε στην τελευταία πεντάδα, ανάμεσα στις 27 χώρες της Ένωσης, ως προς την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων; Γιατί μονίμως χάνουμε δωρεάν κοινοτικό χρήμα, επειδή δεν ολοκληρώνονται στην ώρα τους οι μελέτες και η εκτέλεση των προγραμμάτων;
Αν αλήθεια «η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι παρελθόν», τότε γιατί, εκτός του ότι δεν καταφέρνουμε να πάρουμε εκείνα που δικαιούμαστε, καταδικάζεται κάθε τόσο η χώρα μας –δηλαδή τα υποζύγια οι φορολογούμενοι- να πληρώνει τεράστια πρόστιμα επειδή δεν εναρμόνισε εγκαίρως την νομοθεσία ή τις πρακτικές της προς όσα επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες; Πότε για τις χωματερές, πότε για τον νηογνώμονα, ακόμη και για τα «φρουτάκια»;
Καλή και άγια η «ανακάλυψη» της «ταχείας οδού» για τις ξένες επενδύσεις, με τις «fast track» διαδικασίες του κ. Παμπούκη. Αλλά αναφέρεται σε προσδοκίες για το αύριο. Σήμερα όμως υπάρχει ό,τι έχει απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας στην πρωτόγεννη παραγωγή και την μεταποίηση. Και αυτό κινδυνεύει να χαθεί ακριβώς επειδή η γραφειοκρατία, η πολυνομία, η πολυαρχία, ζουν και βασιλεύουν και εμποδίζουν την αιμοδοσία της αγροτικής, βιοτεχνικής και τεχνολογικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας μέσω των κοινοτικών προγραμμάτων.
Αν όλοι οι μικρομεσαίοι εξαφανιστούν, δεν θα μας σώσουν οι επενδύσεις ούτε των Κινέζων, ούτε πολύ περισσότερο των ομιχλωδών σχημάτων αραβικής προέλευσης.
Αντί λοιπόν για «εξεταστικές επιτροπές», που θα καταλήγουν σε πορίσματα που θα θυμίζουν το «δώδεκα απόστολοι δέκα πέντε ευαγγέλια», βρείτε τρόπους να εξετάζετε ποιος φταίει για κάθε συγκεκριμένη καθυστέρηση, για κάθε συγκεκριμένη απώλεια κοινοτικών κονδυλίων, και να υφίστανται οι υπεύθυνοι χειροπιαστές συνέπειες. Όπου το «απολύεσαι ως άχρηστος» να είναι το λιγότερο.
