Ασφαλώς και είναι πρόθυμοι όλοι οι Έλληνες να συμφωνήσουν μαζί σας κ. Πρόεδρε ότι «η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι μήτρα διαφθοράς», όπως είπατε στο συνέδριο των Εξαγωγέων.
Αλλά δεν γνωρίζω πολλούς Έλληνες που να μην αντέδρασαν καγχάζοντας –στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή, γιατί πολλοί μάλλον αντέδρασαν οργισμένα- με το άλλο μέρος της παρέμβασής σας. Όταν δηλαδή ισχυρισθήκατε ότι «η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι παρελθόν».
Την Παρασκευή εκφράσατε στη Βουλή, κατά την ώρα του πρωθυπουργού, την οργή σας για το θλιβερό φαινόμενο της κατάληψης του ιερού βράχου της Ακρόπολης από συμβασιούχους. Και καλά κάνατε. Μαζί σας και εμείς. Είναι απαράδεκτα αυτά τα φαινόμενα επίδειξης ετσιθελισμού, που διασύρουν παγκοσμίως την χώρα.
Για σκεφθείτε όμως τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αν η γραφειοκρατία και η πολυνομία είναι πράγματι παρελθόν, όπως υποστηρίξατε, τότε πού οφείλεται το γεγονός ότι οι πράγματι κατακριτέοι για την μεθοδολογία τους καταληψίες, έφτασαν ως εκεί, επειδή οι περισσότεροι από αυτούς έχουν να πληρωθούν, για τα δεδουλευμένα τους, επί σχεδόν δύο χρόνια;
Επαναλαμβάνω ότι δεν δικαιολογώ την ακρότητα στην οποία κατέφυγαν. Και αποδοκιμάζω εκείνους που τους καθοδηγούν σε τέτοιες γελοίες και εξοργιστικές πρακτικές. Αλλά αντιλαμβάνεστε ποια είναι η πραγματικότητα, στη λειτουργία του γραφειοκρατικού συστήματος, όταν κάποιοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ώστε να καταβάλλονται οι μισθοί σε ανθρώπους που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο κράτος, με κάποια σύμβαση ορισμένου χρόνου;
Αν οποιοσδήποτε πολίτης που διατηρεί μια μικρή επιχείρηση, χρωστούσε τα δεδουλευμένα, όχι 22 αλλά τριών μηνών, σε πέντε υπαλλήλους του και τον πήγαιναν στα δικαστήρια, θα μπορούσε να καταλήξει στη φυλακή. Εδώ, για μια απαράδεκτη κατάσταση, που «αιτιολογεί», αλλά δεν δικαιολογεί τον τρόπο αντίδρασης των θιγόμενων, δεν πρόκειται να «πληρώσει» κανένας.
Ε, αν δεν το έχετε καταλάβει αυτή είναι η τερατόμορφη λειτουργία της γραφειοκρατίας. Και δεν είναι παρελθόν. Είναι εδώ. Ζει και βασιλεύει. Και θα ζει και θα βασιλεύει όσο δεν υπάρχει διαδικασία καταλογισμού προσωπικής ευθύνης. Όσο δεν υπάρχει διαδικασία που να «τσιμπάει» αυτόν που δεν έκανε τη δουλειά του σωστά ώστε να πληρωθούν εγκαίρως οι συμβασιούχοι. Και να μην καταλήγουν αθύρματα στα παιγνίδια επαναστατικής γυμναστικής συγκεκριμένων κομματικών επαγγελματιών εργατοπατέρων.
