Εδώ που τα λέμε, κ. Πρόεδρε, απολαύετε μιας σκανδαλώδους εύνοιας από την πλευρά των ισχυρότερων μέσων ενημέρωσης.
Τυπική περίπτωση ο χειρισμός του όλου θέματος με την «πατάτα» του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, που έσπευσε, ως μη όφειλε, ευρισκόμενος μάλιστα στο εξωτερικό, να «ερμηνεύσει» τις δηλώσεις του κ. Γιούνκερ με τέτοιο τρόπο, ώστε να κάνει… αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση.
Εδώ που τα λέμε, κ. Πρόεδρε, αν σε ένα τέτοιο ατόπημα είχε υποπέσει οποιοσδήποτε υπουργός ή υφυπουργός του Καραμανλή ή του Μητσοτάκη, ένα σύστημα ολόκληρο, στην εμπροσθοφυλακή του οποίου θα βρισκόταν το κόμμα σας, θα μιλούσε για ασυγχώρητο «ανφαίρ» και για «διεθνή διασυρμό» της χώρας.
Εδώ που τα λέμε, κ. Πρόεδρε, σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα συνέβαινε κάτι τέτοιο ο υπουργός είτε θα είχε παραιτηθεί ο ίδιος είτε, τουλάχιστον, θα είχε ζητήσει δημοσίως συγνώμη. Και πάντως δεν θα γινόταν ανεκτή μια αντίδραση σαν αυτή παρακολουθήσαμε εδώ. Όπου ο υπουργός σας δεν ζητά συγνώμη από εκείνον στον οποίο έσπευσε να αποδώσει επιπολαίως μια… δική σας δήλωση, με το σόφισμα ότι πρέπει πρώτα ο Καραμανλής να ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό.
Με συμπαθάτε κ. Πρόεδρε, αλλά η «επιχειρηματολογία» αυτή θυμίζει το παλιό ανέκδοτο με τον Σοβιετικό, που όταν ένας Αμερικάνος του παρατηρούσε ότι τα τρένα δεν είναι καθαρά, εκείνος απαντούσε «ναι, αλλά και εσείς βασανίζετε τους νέγρους».
Επιμένω για δεύτερη μέρα στο θέμα αυτό, επειδή πιστεύω ότι το μεγαλύτερο έλλειμμα του τόπου, χειρότερο από τα οικονομικά ελλείμματα, είναι το έλλειμμα ήθους. Που μαζί με το έλλειμμα παιδείας και πολιτισμού, απειλούν το μέλλον αυτού το τόπου περισσότερο από ότι μια, ας πούμε προσωρινή, οικονομική δυσκολία.
Και διότι εκείνος που έχει την ευθύνη να διαμορφώσει «φορολογική συνείδηση», δηλαδή δημόσιο ήθος, στους πολίτες, πρέπει με τη στάση του να αποδεικνύει ότι διαθέτει ο ίδιος και το ανάλογο ήθος και την αντίστοιχη υπευθυνότητα.
Και στάση ευθύνης δεν είναι η ενασχόληση με την μικροπολιτική, αλλά η αφοσίωση στο καθήκον. Οπότε, για παράδειγμα, ο κ. Παπακωνσταντίνου θα φρόντιζε να έχει φτάσει εγκαίρως στις ΔΟΥ το ηλεκτρονικό πρόγραμμα για την νέα ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών, που λήγει τρεις μέρες πριν το τέλος του μήνα, αλλά… δεν έχει ξεκινήσει καν σήμερα, όταν πια είμαστε στα μέσα του μήνα.
