Για να είμαι ειλικρινής, αντί να τριγυρνώ στους διαδρόμους της Βουλής ή άλλα στέκια, προς άγραν πληροφοριών και απόψεων, τούτο τον μήνα θα προτιμούσα να είμαι σε ένα από τα χωριά όπου στήνεται με τον παραδοσιακό τρόπο το καζάνι για την παραγωγή του τσίπουρου, της τσικουδιάς, της ρακής. Και όπου γύρω από την διαδικασία του καζανιάσματος αναβιώνουν ήθη και έθιμα, ξαναστήνονται ελληνικά γλέντια.
Θα αναρωτηθεί κανείς: Μα, άνθρωπέ μου, σε τέτοια κατάσταση οικονομικής κρίσης, όταν όλος ο τόπος βράζει σε καυτό καζάνι, εσύ το καζάνιασμα και τους αποστακτήρες σκέπτεσαι;
Ακριβώς. Σκέπτομαι πόσο ηλίθιο είναι το γραφειοκρατικό τέρας που επικάθεται επί του ελληνικού κράτους και καταδυναστεύει την ελληνική κοινωνία. Το οποίο, ως το 1988, απαγόρευε την τυποποίηση και την διάθεση στην αγορά αυτού του ελληνικού προϊόντος απόσταξης. Και έτσι δεν έχει αναπτυχθεί όσο μπορούσε και όσο πρέπει ένα ακόμη εξαγώγιμο προϊόν, που παράλληλα με το όλο και καλύτερο τυποποιημένο ελληνικό κρασί και το ούζο, μπορούν να δώσουν έσοδα και στους παραγωγούς και στο κράτος.
Μέγας αριθμός τουριστών έχει γνωρίσει την τσικουδιά της Κρήτης, το αρωματισμένο με γλυκάνισο τσίπουρο της Μακεδονίας ή της Θεσσαλίας, ή το στηριζόμενο στο φυσικό άρωμα των σταφυλιών αντίστοιχο προϊόν της Ηπείρου, της Ρούμελης ή του Μοριά. Αλλά δεν το βρίσκει εύκολα στις ευρωπαϊκές αγορές. Ενώ αντίθετα βρίσκει το Yeni Raki της Τουρκίας.
Ναι σκέφτομαι το τσίπουρο και το καζάνιασμα, ακριβώς επειδή στο καζάνι που βράζουμε έχουμε ανάγκη να βρίσκουμε τρόπους προώθησης προϊόντων με καθαρή ελληνική προστιθέμενη αξία στις διεθνείς αγορές. Να εκμεταλλευτούμε σωστά την πρωτόγεννη παράγωγή μας ώστε να δώσουμε δουλειά και εισόδημα σε περιοχές της Ελλάδας.
Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι η εξουσία δεν ασχολείται μόνο με την επιβολή νέων φόρων. Αλλα διαμορφώνει και το πλαίσιο σωστής τυποποίησης προϊόντων, και όχι της διάθεσης σε άθλια πλαστικά δοχεία, χωρίς κανέναν ποιοτικό έλεγχο.
Μακάρι και οι εγκέφαλοι που μας κυβερνούν ή φιλοδοξούν να μας ξανακυβερνήσουν, αντί να έχουν μονίμως το μυαλό τους στο πώς θα σιγοβράζει ο δημόσιος βίος μας στα καζάνια εξεταστικών επιτροπών, με ασήμαντο έως μηδενικό προϊόν… απόσταξης, μετά από πολύμηνες διαδικασίες, να έστρεφαν την προσοχή τους και σε τέτοια πιο ταπεινά και «ασήμαντα» ζητήματα.
