Παρακολούθησα τη συνέντευξή σας κ. Πρόεδρε. Όπου ατυχώς οι πλείστοι των εκπροσώπων ενημέρωσης, αντί ερωτήσεων έκαναν… αγορεύσεις. Τόσο σχοινοτενείς, ώστε μερικοί ξεχνούσαν στο τέλος τι ήθελαν να ρωτήσουν. Ξεχνώντας τον κανόνα ότι η συντομότερα οδός είναι η ευθεία. Και εν προκειμένω η ευθεία ερώτηση.
Όλες τις ελπίδες για καλυτέρευση της κατάστασης τις συνδέσατε με δυο παράγοντες. Από την μια με την προσμονή νέων επενδύσεων που θα φέρουν ξένα κεφάλαια στην Ελλάδα. Και μακάρι να τα καταφέρει ο κ. Παμπούκης να βρει αυτούς τους επενδυτές που θα τύχουν, ευλόγως, της ειδικής μεταχείρισης με τις διαδικασίες «ταχείας προώθησης» των επενδυτικών τους σχεδίων.
Παραμερίζοντας τις ενστάσεις για την τεράστια απόσταση ανάμεσα στις προθέσεις σας και την πραγματικότητα που χαρακτηρίζει την λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, κατά την αντιμετώπιση κάθε πιθανού επενδυτή στην πράξη, θα σταθώ στην άλλη προϋπόθεση που μας αναπτύξατε, με έμφαση και πολλές επαναλήψεις. Στην δραστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Εκεί λοιπόν, ειδικά μετά την αναφορά σας σε αιτήματα προς τις ελβετικές και άλλες τράπεζες να μας δώσουν στοιχεία για καταθέσεις Ελλήνων που δεν έχουν δηλωθεί ως εισόδημα στην πατρίδα τους, περίμενα κάποιος από τους δεκάδες παριστάμενους να κάνει την απλή και ευθεία ερώτηση:
Αφού έχετε μεγάλες προσδοκίες από τέτοια στοιχεία, τότε για ποιο λόγο η κυβέρνησή σας και ο υπουργός Οικονομικών δεν ακολούθησαν το παράδειγμα της Γερμανίας και της Βρετανίας και δεν δέχθηκαν να αγοράσουν από τον Ερβέ Φαλσιανί τον ψηφιακό δίσκο με τα ονόματα 2.650 Ελλήνων μεγαλοκαταθετών σε μια μόνο ελβετική τράπεζα;
Τι κρύβεται πίσω από αυτή την άρνηση, σε μια πρόταση που έχει γίνει ήδη από τον Φεβρουάριο και στην οποια η κ. Μέρκελ έστερξε να πει το «για» μέσα σε τέσσερις μόνο ημέρες; Υπάρχει κάποιος… εθνικό μυστικό που αγνοούμε οι υπόλοιποι Έλληνες, εμείς που πληρώνουμε τα σπασμένα;
Ή μήπως πρόκειται απλώς για επίδειξη ευαισθησίας απέναντι σε συγκεκριμένους «επώνυμους» μεγαλοφοροφυγάδες, μερικοί από τους οποίους ανήκουν στις «φίλιες δυνάμεις» του κόμματός σας;
Δυστυχώς, αντί ερωτήσεων, περισσέψανε οι ρητορικές επιδόσεις. Κοινώς, πομφόλυγες.
