Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ: Οι …σκορπαλευριές της «Ψωροκώσταινας»

γ-π-μασσαβετασ-οι-σκορπαλευριές-της-203511

Δεν μπορώ να τον ξεχάσω. Κάθε τόσο τον βρίσκω μπροστά μου εκείνον τον πρώην πρόεδρο της Βουλής, τον Φίλιππο Πετσάλνικο. Αυτόν που τάχα θα έλυνε το πρόβλημα του δημοσίου χρέους, των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, με τον «εθνικό κουμπαρά» που είχε ανοίξει όταν ξέσπασε η κρίση. Και ζητούσε τον όβολο της χήρας για τα να πληρωθούν τα χρέη που δημιουργήθηκαν και από τις δικές του σκορπαλευριές.

Από τα στοιχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου προκύπτει ότι κατά την θητεία του, το 2009, κατάφερε να διπλασιάσει τον αριθμό των υπάλληλων. Των μονίμων δηλαδή. Γιατί αν υπολογίσουμε και τους μετακλητούς, ειδικούς φρουρούς και επιστημονικούς συνεργάτες, από εκεί που ήταν 700 το 1993, έφτασαν τους 2.123 το 2009. Μέσα στην κρίση. Με μισθούς και επιπλέον παροχές που έβγαζαν μάτι.

Και ο μεν Πετσάλνικος απήλθε, αφού δεν εξελέγη καν βουλευτής, αλλά οι υπάλληλοι έμειναν. Ετσι ώστε η βουλή της –και πάλι δυστυχώς- «ψωροκώσταινας» να είναι σήμερα, αναλογικώς, η πιο …πλούσια της ευρωζώνης σε αριθμό υπαλλήλων. Οι οποίοι μειώθηκαν κατά 130 άτομα, φθάνοντας τους 1993. δηλαδή για κάθε βουλευτή αντιστοιχούν 6,5 υπάλληλοι. Όταν ακόμη και η πιο πλούσια χώρα της Ευρωζώνης, η Γερμανία, διαθέτει 2700 υπάλληλους αλλά για 630 βουλευτές. Περίπου πέντε ανά βουλευτή. Τους ταπώσαμε.

Εξακολουθούμε να έχουμε περισσότερους υπαλλήλους στη δική μας βουλή από εκείνες της Γαλλίας ή της Ιταλίας που έχουν διπλάσιο αριθμό βουλευτών από μας. Για να μην αναφερθούμε σε πιο κοντινές προς τα δικά μας μεγέθη χώρες, όπως π.χ. η Πορτογαλία, όπου για 230 βουλευτές υπηρετούν 360 υπάλληλοι, δηλαδή αναλογία 1,3 υπάλληλοι για κάθε βουλευτή.

Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που εξηγεί το πώς οι περισσότερες συνεδριάσεις της εθνικής μας αντιπροσωπείας, ακόμη και για τα πιο σοβαρά θέματα, γίνονται ενώπιον …κενών βουλευτικών εδράνων. Ε, όταν έχει ο βουλευτής να συνεργασθεί με τόσους υπάλληλους, δεν περισσεύει χρόνος για συνεδριάσεις.
Πέρα από τα αστεία, πριν από τους υπαλλήλους, προέχει να μειωθεί ο αριθμός των ίδιων των αντιπροσώπων μας. Εκεί ακριβώς που τοποθετεί τον πήχη, ως κατώτατο όριο, το ίδιο το Σύνταγμα. Στους διακόσιους. Φτάνουν και περισσεύουν. Δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς ότι έχουμε …διπλάσια δημοκρατία από την Ολλανδία, που έχει μόνον 150 βουλευτές, επειδή εμείς έχουμε τους διπλάσιους.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου