Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ:Πιο «ευέλικτος» Το λένε τώρα;

γ-π-μασσαβετασπιο-ευέλικτος-το-λένε-223204

Ελπίζω ότι δεν υπάρχουν πολλοί που έπεσαν από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις για τη λεηλασία δημοσίου χρήματος μέσω των «μη κυβερνητικών οργανώσεων» που έστηναν διάφοροι επιτήδειοι. Αλλά η περίπτωση ενός εκκλησιαστικού δημοσιογράφου, που βρέθηκε με επταόροφη πολυκατοικία στους Αμπελοκήπους, βασιλικό παλατάκι στη Ρόδο, πανάκριβα αυτοκίνητα κ.λ.π., είναι εκπληκτική. Όχι για την ικανότητα του ίδιου, που καρπώθηκε τόσα χρήματα. Αλλά για την ανικανότητα εκείνων χάρη στη συνδρομή των οποίων τα απέσπασε. Αν πρόκειται για ανικανότητα και όχι για παροχές με το αζημίωτο.

Κάποιοι άνθρωποι που ήθελαν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, βρήκαν μπροστά τους τοίχο. Το τείχος προστασίας του πολυμήχανου κ. Τζεβελέκου από πολιτικούς πάτρωνες του. Που οφείλουν τώρα να αποδείξουν ότι δικαιούνται απαλλαγής λόγω… βλακείας. Διαφορετικώς βαρύνονται με ενδεχόμενο δόλο. Διότι αγνόησαν, προκλητικότατα, τις ενστάσεις και προειδοποιήσεις εκείνων που έβλεπαν ότι η υπόθεση «βρομάει».

Όλα συνέβησαν επί πρωθυπουργίας Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον άνθρωπο που θα μείνει στην ιστορία με το υποκοριστικό «Γιωργάκης» και σύμβουλο του τον πολύφερνο Αλεξ Ρόντο. (Αυτόν με τον οποίο, όπως είχε πει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Γιωργάκης μιλούσε στην …αμερικάνικη γλώσσα).

Είχε τότε, προς τιμήν του, αντιδράσει ο Ανδρέας Λοβέρδος. Και αρνήθηκε να συνυπογράψει την απόφαση για την χορηγία στον Τζεβελέκο. Αλλά κάποιος άλλος είχε αντιδράσει σφοδρότερα. Με την παραίτηση του. Ήταν ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών, παλιός μου φίλος Γιάννης Ζαφειρόπουλος, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ.

Το καλοκαίρι του 2002, με επιστολή του προς τον κ. Σημίτη, είχε καταγγείλει ότι «τη διετία 1998-2000 από το ΥΠΕΞ διατέθηκαν περίπου 3,5 δισ. δραχμές (δηλαδή 9 εκατ. ευρώ) σε μη κυβερνητικές οργανώσεις κάτω από καθεστώς αδιαφάνειας» και τόνιζε την «απόλυτη διαφωνία του» με τον Γιωργάκη για τον χειρισμό του θέματος.

Η παραίτηση ήταν η μόνη επιλογή που του άφηνε ο πρωθυπουργός, όταν δήλωσε: «Δεν συμμερίζομαι τις απόψεις του κ. Ζαφειρόπουλου, αλλά εκείνες του κ. Παπανδρέου. Η διαφορά είναι ότι ο κ. Ζαφειρόπουλος για τις συγκεκριμένες δράσεις του υπουργείου Εξωτερικών ήθελε συνεχείς ελέγχους από ειδικές υπηρεσίες, ενώ ο κ. Παπανδρέου ήθελε πιο ευέλικτες διαδικασίες».

Με το συμπάθιο. Αλλά στην αγορά του Πειραιά, όπου μεγάλωσα, αυτά δεν τα λέγαμε «ευελιξία». Αλλιώς τα λέγαμε, αλλά ντρέπομαι να το γράψω.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου