Θα τρίζουν τα οστά του μακαρίτη Αριστοτέλη Ωνάση στον οποίο χρωστάμε το «Ωνάση Καρδιοχειρουργικό Κέντρο». Το οποίο, μέσα σε λίγα χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του, αναδείχθηκε στην ναυαρχίδα του ιατρικού μας οπλοστασίου για την αντιμετώπιση προβλημάτων καρδιάς. Και το οποίο τώρα απειλείται με κλείσιμο. Με «ξαφνικό θάνατο» όπως η ΕΡΤ. Έχοντας λεηλατηθεί, με το σύστημα της υπερχρέωσης, για προμήθειες που εξασφαλίζαν πλούσιες «μίζες σε επιτήδειους γιατρούς, διοικούντες, αλλά και εργατοπατέρες.
Αν συμβεί και αυτό, επί των ήμερων του κ. Γεωργιάδη, θα του απονεμηθεί ο τίτλος του «νεκροθάφτη» της δημόσιας νοσοκομειακής περίθαλψης στην Ελλάδα. Πολύ δε περισσότερο αν την ίδια μοίρα ακολουθήσει και το άλλοτε ακμαίο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού «Ερρίκος Ντυνάν», το οποίο επίσης είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση.
Βεβαίως είναι άδικο να τα φορτώνουμε όλα στην παρούσα κυβέρνηση και τον σημερινό υπουργό Υγείας. Αλλά έτσι συμβαίνει συνήθως. Ενώ στην πραγματικότητα οι ευθύνες είναι διαχρονικές. Βαρύνουν όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας. Οι οποίες, ενώ γνωρίζαν τι γίνεται και στα δύο αυτά νοσοκομεία, που υπάγονται μεν σε καθεστώς ιδιωτικού δικαίου, αλλά είναι εντεταγμένα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και έχουν αληθώς δημόσια αποστολή, έκαναν το κορόιδο.
Οι καταγγελίες ήταν συνεχείς. Όχι μόνον από τα μέσα ενημέρωσης. Αλλά και από γιατρούς, αμφοτέρων των νοσηλευτικών μονάδων, που είχαν άμεση γνώση του οργίου σπάταλης και της ολέθριας κακοδιοίκησης. Αλλά οι πολιτικοί έκαναν παιγνίδια. Πότε με τον πρόεδρο του ΕΕΣ, εφοπλιστή κ. Μαρτίνη και πότε με τους διορισμένους στη διοίκηση του «Ωνάσειου». Τους ενδιέφερε περισσότερο πώς θα μπορούν να εξασφαλίσουν ρουσφέτια, ακόμη και για εξασφάλιση κρεβατιών, για τους «πελάτες»-ψηφοφόρους τους, παρά να εξασφαλίσουν την βιώσιμη πορεία των δυο νοσοκομείων.
Βεβαίως, στην περίπτωση του «Ωνάσειου», βαρύτατες ευθύνες φέρει και η διοίκηση του Ιδρύματος Ωνάση. Το οποίο ο δαιμόνιος εφοπλιστής, συγκλονισμένος μετά τον θάνατο του γιου του, το ίδρυσε, εξασφαλίζοντας του πλούσια χρηματοδότηση, ως βασικό φορέα, όχι μόνον για την δημιουργία, αλλά και για την λειτουργική υποστήριξη του καρδιοχειρουργικού κέντρου. Αλλά αυτοί που το διοικούν σήμερα, ως …κληρονόμοι προτιμούν να ξοδεύουν εκατομμύρια για δήθεν «πολιτιστικά» πανηγυράκια, με ευνοούμενους κάποιους καλλιτέχνες που είναι επίσης μέλη της οικογένειας.
Θα αφεθούν όλοι ανενόχλητοι να τα ρημάξουν και τα δυο νοσοκομεία;
