Κάθε τόσο μας σφίγγουν όλο και περισσότερο τη θηλιά αναζητώντας τρόπους για να καλυφθεί το περίφημο χρηματοδοτικό κενό, το οποίο επισήμως υπολογίζεται ότι θα είναι ένδεκα δισεκατομμύρια για την διετία 2014-2015. Περίπου 5,5 δισ. ετησίως. Τόσα μας λείπουν. Και για να καλυφθεί η τρύπα, μπαίνει ακόμη πιο βαθιά το μακρύ χέρι των περικοπών και των επιβαρύνσεων, γίνεται ακόμη πιο δύσκολη η ζωή των ανέργων, των χαμηλόμισθων, των συνταξιούχων.
Την ίδια ώρα η έκθεση προόδου της Ομάδας Δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η γνωστή ως TaskForce, με επικεφαλής τον Γερμανό κ. Ράϊχενμπαχ, διαπιστώνει ότι οι απώλειες από τον ανείσπρακτο ΦΠΑ είναι πάνω από 8 δισεκατομμύρια ετησίως. Δηλαδή για την κρίσιμη διετία θα ξεπεράσουν τα 16 δισεκατομμύρια. Πέντε περισσότερα από όσα μας λείπουν για να καλυφθεί η «τρύπα».
Ομως αυτά τα δισεκατομμύρια, ο άνεργος που έφαγε ένα σουβλάκι, η χήρα που ψώνισε παντόφλες, ο μαθητής που αγόρασε τετράδια, ο κάθε Ελληνας που κάποιο προϊών η κάποια υπηρεσία αγοράζει, τα έχει πληρωμένα. Βγαίνουν από τις τσέπες μας. Κάθε μέρα, κάθε ώρα. Δεν πρόκειται για κάποιον άδικο φόρο που αντιμετωπίζουν οι μεγάλες ή μικρές επιχειρήσεις. Δεν τα ζητά το κράτος από το ταμείο τους. Είναι δικά μας χρήματα που τους τα δώσαμε για να τα δώσουν εκείνοι στο κράτος. Και όταν δεν τα δίνουν κάνουν απλώς υπεξαίρεση.
Να μην τα ρίχνουμε όλα στους κακούς ξένους, τους άσπλαχνους δανειστές. Δεν φταίνε μόνο οι άλλοι για την κατάντια μας. Φταίμε πρωτίστως εμείς. Οχι μόνον για την φοροδιαφυγή. Διότι εδώ δεν πρόκειται για φοροδιαφυγή. Πρόκειται για κλοπή. Διότι τον ΦΠΑ τον πληρώνουμε σε κάθε συναλλαγή μας. Σε κάθε καταστηματάρχη. Σε κάθε επιχειρηματία ή ελεύθερο επαγγελματία που μας πουλά ο,τιδήποτε. Δεν είναι μέρος του δικού του κεφαλαίου κίνησης ώστε να τα διαθέτει για άλλες πληρωμές. Είναι μόνο προς απόδοση στο δημόσιο ταμείο.
Αντί να σκέφτεται η εξουσία, κάθε τόσο, πόσο θα πετσοκόψει τους μισθούς, τις συντάξεις, την περίθαλψη, για να καλύψει τα κενά, θα έπρεπε πρωτίστως να είναι ικανή να εισπράξει εκείνα που ήδη της πληρώνουμε δια του ΦΠΑ. Και όποιος παρανόμως κατακρατεί τα δικά μας χρήματα να αντιμετωπίζεται αναλόγως. Με μέτρα που πονάνε. Από το προσωρινό προειδοποιητικό κλείσιμο, ως το οριστικό λουκέτο στην επιχείρηση.
