Αν, πίσω από τα επιφαινόμενα, δεν κρυβόταν κάτι ιδιαιτέρως σκοτεινό, όλη αυτή η ιστορία με το μαγνητοσκοπημένο «επαναστατικό διάγγελμα» του Χριστόδουλου Ξηρού, θα έμενε στο επίπεδο της γελοιότητας. Διότι θα είχαμε να κάνουμε με έναν «σκληρό τρομοκράτη» που αρχικώς είχε, όπως και ο αδελφός του, «ξεράσει» τα πάντα. Αλλά όταν ξεσηκώθηκε ο κουρνιαχτός της «προοδευτικής ευαισθησίας» ορισμένων από τον χώρο της εντεύθεν του ΚΚΕ Αριστεράς, κατέφυγαν στα περί απόσπασης ομολογιών με ψυχοφάρμακα.
Θα στέκαμε στη γελοιότητα της εμφάνισής του με φόντο τις προσωπογραφίες του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη και του «Τσε». Που θύμιζαν μια παλιά ρουμελιώτικη παροιμία: «Εκεί που αποπατούσαν οι καπεταναίοι, σκαλίζουν κακαρίζοντας χεσμένα κουτορνίθια».
Δυστυχώς, στην περίπτωση αυτή, τα πράγματα έχουν μια πιο σκοτεινή πλευρά. Η οποία, ευτυχώς, χάρη στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει στους κώλους των τρομοκρατών, παλιάς και νέας κοπής, αναδεικνύεται από τα κείμενα των ίδιων. Αλλά και η οποία, δυστυχώς, αναδεικνύει επίσης μια άλλη γελοιότητα. Εκείνη των μηχανισμών που υποτίθεται ότι μας προστατεύουν από τους τρομοκράτες.
Είναι πράγματι κωμικοτραγικό το γεγονός ότι οι ευθύνες αυτών των μηχανισμών, στην περίπτωση της διαφυγής του Χριστόδουλου Ξηρού, αναδεικνύονται από έναν άλλο τρομοκράτη. Τον θεωρούμενο ως αρχηγό της «17 Νοέμβρη» Αλέξανδρο Γιωτόπουλο. Ο οποίος, με επιστολή του στην «Ελευθεροτυπία» θέτει ουσιαστικώς το ερώτημα αν από επιπολαιότητα των αρχών ασφαλείας φτάσαμε στην «απελευθέρωση» του Ξηρού, ή αν πρόκειται για «παροχή» των μυστικών υπηρεσιών, προς τον συγκεκριμένο τρομοκράτη.
Δεν είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, όταν ο ηγέτης των τρομοκρατών πρώτης γενιάς κατηγορεί ευθέως τους κρατικούς μηχανισμούς για τις έξι αλλεπάλληλες άδειες του Ξηρού, επισημαίνοντας μάλιστα ότι ενώ άλλος αδειούχος, για λόγους υγείας, όπως ο Τζωρτζάτος, παρέμενε φρουρούμενος κατ΄ οίκον, από έξ ιαστυνομικούς της αντιτρομοκρατικής, ο Ξηρός κυκλοφορούσε απολύτως ελεύθερος; Ότι ακόμη και μέσα στη φυλακή είχε, προνομιακώς και περιέργως, το ελεύθερο να επικοινωνεί με τις πτέρυγες των τρομοκρατών νέας γενιάς;
Τα ίδια ερωτήματα τίθενται από κάθε άνθρωπο με κοινό νου. Και σε οποιαδήποτε σοβαρή πολιτεία θα επέβαλαν στον αρμόδιο υπουργό, εν προκειμένω τον κ. Δένδια –και δευτερευόντως τον κ. Αθανασίου- είτε να δώσει πειστικές απαντήσεις, είτε να παραιτηθεί. Εκτός να πράγματι ο «δραπέτης» είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία.
