Την ώρα που η τρόικα πιέζει για πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων, περιλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε με την ψήφο του μια νέα οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων. Μια οδηγία που αποσκοπεί να προστατεύσει όσους συνάπτουν στεγαστικά δάνεια, από τα ανεξέλεγκτα «δικαιώματα» των τραπεζών. Ένα πρώτο, δειλό, μέτρο. Που όμως δεν έχει αναδρομική ισχύ. Δεν προσφέρει τίποτε σε όσους ήδη χάνουν τα σπίτια τους.
Το πόσο οξύ έχει γίνει πλέον το πρόβλημα και όχι μόνον στην Ελλάδα, φαίνεται από τα στοιχεία που παρουσίασε ο εισηγητής της οδηγίας αυτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο σοσιαλδημοκράτης Ισπανός ευρωβουλευτής Αντολίν Σάντσεζ Πρεσέδο: Κάθε είκοσι λεπτά μια οικογένεια χάνει το σπίτι της στην Ισπανία. Και αυτή είναι, δυστυχώς, η προοπτική που ανοίγεται και για την ελληνική πραγματικότητα. Διότι οι επισπεύδοντες, τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετούν οι πιέσεις των τροϊκανών, είναι πανίσχυροι.
Οι αναγνώστες της στήλης γνωρίζουν πολύ καλά, πριν γενικευθεί η συζήτηση για τους πλειστηριασμούς, πού πηγαίνουν τα πράγματα. Ήδη από το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, όταν κανείς δεν πρόβαλε το θέμα, αυτή η στήλη προετοίμαζε τους αναγνώστες για τα τεκταινόμενα:
Εχουν συγκροτηθεί «funds», κυρίως ξένα, αλλα και με ελληνική συμμετοχή, τα οποία διαπραγματεύονται την αγορά «τιτλοποιημένων» δανείων που βρίσκονται στο «κόκκινο». Που οι δανειολήπτες, κατά κύριο λόγο άνεργοι ή άτομα που έχουν υποστεί δραματική μείωση των εισοδημάτων τους την τελευταία τριετία, αδυνατούν να εξυπηρετήσουν.
Είναι έτοιμοι, περιμένοντας το νομοθετικό «πράσινο φως» από την τρικομματική κυβέρνηση, να επιπέσουν ως «μαύρα κοράκια» πάνω στο σπιτάκι του μέσου Έλληνα που δεν τα βγάζει πέρα. Είναι οι νέοι διεθνείς και εγχώριοι μαυραγορίτες. Που περιμένουν να λειτουργήσει η βιομηχανία πλειστηριασμών για να επιδοθούν στη μεγάλη λεηλασία. (9/3/13).
Αλλά πώς την έπιασε ο πόνος την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προχωρά σε τέτοιου είδους μέτρα, περιορισμένης έστω, προστασίας των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων; Είναι διότι, όπως τονίζεται στην εισήγηση προς το ευρωκοινοβούλιο, «Η στεγαστική πίστη φτάνει το 52% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και μπορεί να αποτελέσει ατμομηχανή για την ανάκαμψη της οικονομίας». Αλλά η «ατμομηχανή» παύει να κινείται όταν υπάρχει ο πολίτης που βλέπει να παίρνουν το σπίτι του διπλανού του, οπότε ο ίδιος δεν αποτολμά ένα τέτοιο βήμα.
