Γιώργος Λαμπράκης:Μουσική διαμαρτυρία εις ώτα μη ακουόντων

γιώργος-λαμπράκηςμουσική-διαμαρτυρ-571015

Οσο το δυνατόν περισσότερη φασαρία μήπως και τους ακούσουν στο υπουργείο Παιδείας, έκαναν χθες το πρωί στο κέντρο του Βόλου οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου. Τα εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, για τρίτη συνεχή χρονιά, τους βγάζουν και πάλι στους δρόμους.

Ένα σχολείο που έχει κάνει υπερήφανη ολόκληρη τη Μαγνησία με τις επιδόσεις των μαθητών του και την παρουσία τους σε μεγάλα μουσικά γεγονότα, συνεχίζει να αντιμετωπίζεται με απαξιωτικό τρόπο από την πολιτεία, η οποία κάθε νέα σχολική χρονιά προσθέτει και ένα επιπλέον πρόβλημα στις πλάτες τόσο των παιδιών όσο και των γονιών τους. Στα δεδομένα πλέον κενά καθηγητών μουσικών οργάνων και το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών, ήρθε φέτος να προστεθεί το θέμα της σίτισης, που διεκόπει λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως το μουσικό σχολείο είναι ολοήμερο και η σίτιση των μαθητών προβλέπεται από σειρά υπουργικών αποφάσεων, οι όποιες διαμόρφωσαν το πλαίσιο λειτουργία των μουσικών σχολείων ανά την Ελλάδα. Ποιος θα φανταζόταν ότι ένα σχολείο – πρότυπο όχι μόνο για τις επιδόσεις των μαθητών του αλλά και για τις συνθήκες λειτουργίας του, θα αντιμετώπιζε σήμερα τόσο σοβαρά προβλήματα. Και μπορεί η διακοπή της σίτισης να επιβαρύνει περαιτέρω τον ήδη οριακό προϋπολογισμό των οικογενειών, μπορεί το πρόβλημα της μεταφοράς να κάνει δύσκολη τη ζωή τόσο των μαθητών όσο και των γονιών τους που αναγκάζονται κάθε μέρα να υποδύονται τους ταξιτζήδες, αλλά στο θέμα της έλλειψης καθηγητών και μάλιστα σε βασικά μουσικά όργανα δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο ανοχής. Πρόκειται για το πλέον ουσιαστικό επίπεδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε ένα σχολείο όπου η πρακτική άσκηση είναι το άλφα και το ωμέγα. Σκεφτείτε δηλαδή ένα επαγγελματικό λύκειο χωρίς καθηγητές ειδικοτήτων, με τους μαθητές αντί να βρίσκονται στα εργαστήρια και να διδάσκονται το απαραίτητο γνωστικό αντικείμενο να χάνουν το χρόνο τους στο προαύλιο του σχολείου. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει στο μουσικό σχολείο όπου οι μαθητές καταγγέλλουν την απώλεια άνω των 600 διδακτικών ωρών από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Αυτό σημαίνει σημαντική οικονομική επιβάρυνση για τους γονείς τους που αναγκάζονται να πληρώνουν δίδακτρα σε ωδεία, προκείμενου τα παιδιά του να διδαχθούν σωστά τα διάφορα μουσικά όργανα. Ότι δηλαδή συμβαίνει στα γενικά λύκεια, όπου τα φροντιστήρια σαρώνουν ακόμη και από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου!

Η υποβάθμιση και απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης δεν αμφισβητείται από κανένα και μάλιστα τα τελευταία χρόνια των μνημονίων η κατάσταση έχει χειροτερέψει δραματικά. Το επίπεδό της εξακολουθεί να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση παρά τις προσπάθειες των καθηγητών. Η περίπτωση του Μουσικού σχολείου Βόλου αλλά και των αντίστοιχων σχολείων ανά την επικράτεια, όπου επίσης καταγράφονται εκρηκτικές ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, είναι ενδεικτική του τρόπου που αντιμετωπίζονται από την πολιτεία οι δομές της εκπαίδευσης ακόμη σε θεσμούς που ξεχώρισαν και απέδειξαν ότι αξίζουν ακόμη και το τελευταίο ευρώ του κρατικού προϋπολογισμού. Οι αλόγιστες περικοπές δαπανών σε κάθε επίπεδο της δημόσιας διοίκησης είχαν σαν αποτέλεσμα τη δραματική υποβάθμιση του πλέον σημαντικού αγαθού που μπορεί να παράσχει μια χώρα στους πολίτες της. Τη δημόσια παιδεία.

Τα παιδιά του μουσικού σχολείου που ξεσήκωσαν χθες το κέντρο του Βόλου με τις φωνές και τα ταμπούρλα τους, δεν πιστεύουν ότι η διαμαρτυρίες τους για το αυτονόητο θα φτάσουν μέχρι τις βαριές πόρτες των υπουργικών γραφείων. Θέλουν ωστόσο να γνωρίζει η κοινωνία πώς τους αντιμετωπίζουν τα πολιτικά πρόσωπα που στέλνουν κάθε τέσσερα χρόνια στο κοινοβούλιο οι γονείς τους.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου