Ενας ακόμη «λαγός» της συγκυβέρνησης ανέλαβε δράση τα τελευταία 24ωρα προκειμένου να καλλιεργηθεί το κατάλληλο κλίμα για τα δεινά που έρχονται. Αυτή φορά ο κλήρος για τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας στην κοινωνία, έπεσε στον διοικητή του ΙΚΑ που κυνικά πρότεινε, στην ουσία, την κατάργηση των επικουρικών συντάξεων.
Ένα από πλέον βολεμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ με διαχρονική παρουσία σε καίρια πόστα της δημόσιας διοίκησης και πλουσιοπάροχες αποδοχές, ομολόγησε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι όσα διαρρέουν για νέες μειώσεις στις ήδη πετσοκομμένες συντάξεις όχι μόνο εξετάζονται, αλλά ίσως και να αποτελούν μέρος του σχεδιασμού για την υποτιθέμενη σωτηρία των ασφαλιστικών ταμείων. Των φορέων δηλαδή που παρακολουθούν από απόσταση την εισφοροδιαφυγή να θεριεύει και το μόνο που προτείνουν ως λύση στο αδιέξοδο είναι η περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις. Από το 2014 καταργείται το ΕΚΑΣ για τους συνταξιούχους κάτω των 65 ετών, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες έχουν φουντώσει τα σενάρια για μειώσεις στις συντάξεις.
Η πρόταση του διοικητή του ΙΚΑ ήρθε σαν φυσιολογική εξέλιξη του κλίματος που είχε ήδη καλλιεργηθεί. Ο κ. Σπυρόπουλος έσπευσε να μαζέψει άρον – άρον τις δηλώσεις του ρίχνοντας, ως συνήθως, το φταίξιμο στα ΜΜΕ που και πάλι «παρερμήνευσαν» το νόημα της τοποθέτησης ενός ακόμη υψηλόβαθμου κρατικού αξιωματούχου με ανύπαρκτη κοινωνική συνείδηση και περίσσευμα αναλγησίας. Ωστόσο η επικαιρότητα δεν θα μπορούσε να είναι πιο αμείλικτη, καθώς την ημέρα που υποβλήθηκε η πρότασή του για κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για τον προϋπολογισμό της Βουλής τη νέα χρονιά. Προσέξτε το νούμερο, στα 142 εκατομμύρια ευρώ θα φτάσουν τα έξοδα λειτουργίας του κοινοβουλίου το 2014. Από αυτό το ιλιγγιώδες ποσό, τα 30 εκατομμύρια θα αποτελέσουν τη βουλευτική αποζημίωση των 300, ενώ τα 20 εκατομμύρια θα καταβληθούν στους 1.400 υπαλλήλους της Βουλής. Από τη μια μεριά έχουμε δηλαδή την πρόταση για περαιτέρω επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας που ήδη φυτοζωεί και από την άλλη τα προνόμια ενός κλειστού συστήματος εξουσίας διατηρούνται σχεδόν στο ακέραιο. Ίσως και να ξεπερνά τα 15.000 ευρώ η μηνιαία επιβάρυνση των φορολογουμένων για τη μισθοδοσία, τα έξοδα κίνησης καθώς και τις δαπάνες για τους παρατρεχάμενους που απασχολεί ο κάθε βουλευτής. Μόνο για τις μηνιαίες αποδοχές τους λαμβάνουν έκαστος τουλάχιστον 6.000 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα καταλήγουν στη συντήρηση των πανάκριβων αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν, στα ενοίκια των γραφείων τους, στα τηλέφωνα και τα εισιτήρια για τις μετακινήσεις τους και βέβαια ένα σημαντικό μέρος της αποζημίωσής τους προορίζεται για τους επιστημονικούς τους συνεργάτες. Ταυτόχρονα πρέπει να αναλογιστούμε ότι αυτές οι αποδοχές που σε ετήσια βάση φτάνουν και τα 80.000 ευρώ, είναι αφορολόγητες σε ποσοστό 60%!
Παρατηρούμε λοιπόν ότι ενώ οι «λαγοί» της εξουσίας προτείνουν αβασάνιστα τη λήψη μέτρων που θα οδηγήσουν στην απόλυτη εξαθλίωση μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, τα προκλητικά προνόμια μιας μικρής κάστας συνεχίζουν να διατηρούνται. Οι μειώσεις οι οποίες έγιναν στις βουλευτικές αποζημιώσεις την τελευταία τριετία δεν συγκρίνονται ούτε κατ΄ ελάχιστο με τις δραματικές περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις που οδήγησαν στην απόγνωση τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Οι τελευταίοι εξακολουθούν να υπομένουν τα δεινά των μνημονίων και ταυτόχρονα παρακολουθούν τους εκπροσώπους τους στη Βουλή να προκαλούν. Όμως η υπομονή κάποτε εξαντλείται και η αγανάκτηση του κόσμου θα πρέπει κάποια στιγμή να εκτονωθεί.
