Τη χαριστική βολή σε ένα ετοιμόρροπο οικοδόμημα με σαθρά θεμέλια, είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει η επιστολή του προεδρεύοντος της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Επιμελητηρίου Μαγνησίας που δημοσιοποιήθηκε χθες και θέτει πλήθος ερωτημάτων για οικονομικά και διαχειριστικά ζητήματα.
Ίσως είναι η πρώτη φορά που τίθενται τέτοια θέματα με τόσο επίσημο τρόπο, γεγονός που επιτείνει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οποία βρίσκεται ο κορυφαίος φορέας των χιλιάδων επαγγελματοβιοτεχνών της περιοχής. Οι παραταξιακές έριδες και η διαρκής αμφισβήτηση του προέδρου από στελέχη της διοίκησης που όχι μόνο τον στήριξαν προεκλογικά αλλά πρωταγωνίστησαν στις διεργασίες για την τοποθέτηση του στο τιμόνι του Επιμελητηρίου, έδωσαν τη θέση τους σε καταγγελίες για διαχειριστικές παρατυπίες και ζητήματα οικονομικής φύσεως.
Από τις αρχές του καλοκαιριού καλλιεργήθηκε ένα ιδιαίτερα βαρύ κλίμα με τον πρόεδρο να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και να δέχεται αλλεπάλληλα πυρά από την αντιπολίτευση και όχι μόνο. Όταν προέκυψε το θέμα της «λευκής» επιταγής η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει και για πρώτη φορά ο ίδιος ανακοίνωσε ότι προτίθεται να παραιτηθεί, αρκεί να τον μιμηθούν και οι υπόλοιποι της διοικητικής επιτροπής. Ενώ η φωτιά των προβλημάτων και των αδιεξόδων φούντωνε, τα θεσμικά όργανα του Επιμελητηρίου παρέμεναν στην ουσία απενεργοποιημένα και ακόμη και σήμερα δεν είναι δυνατή η σύγκλισή τους. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι ο φορέας που εκπροσωπεί το πιο δυναμικό υποτίθεται κομμάτι της τοπικής οικονομίας βουλιάζει καθημερινά σε ένα τέλμα χωρίς διέξοδο, η διοίκηση του κρύβεται πίσω από νομικίστικα τερτίπια και δεν δίνει απαντήσεις στα χιλιάδες μέλη.
Δυστυχώς, αυτή την περίοδο που η αγορά βουλιάζει αβοήθητη και οι επαγγελματίες βιώνουν έναν πραγματικό εφιάλτη, το βασικό εργαλείο του κλάδου παραμένει εγκλωβισμένο σε έναν εμφύλιο χωρίς νικητές. Προς το παρόν έχουν υποστεί καίρια πλήγματα το κύρος και η αξιοπιστία του θεσμού, ενώ έχουν ενισχυθεί οι φωνές που αμφισβητούν έντονα την ανάγκη ύπαρξης των επιμελητηρίων, τα οποία θεωρούν περισσότερο μηχανισμούς είσπραξης εισφορών παρά όργανα στήριξης της λεγόμενης ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.
Τα όσα καταγγέλλονται στην επιστολή Λεβέντη καταδεικνύουν ότι υπάρχει μείζον ζήτημα διαχείρισης σε βασικούς τομείς της αναπτυξιακής εταιρείας όπου από ότι φαίνεται είχε τεθεί σε λειτουργία το προηγούμενο διάστημα ο αυτόματος πιλότος. Προκύπτει δηλαδή ότι πέραν από τις βολές κατά του προέδρου για ανεπάρκεια, υπάρχουν ζητήματα και μάλιστα κραυγαλέα που αφορούν στη διαφάνεια και τη νομιμότητα. Το τελευταίο διάστημα ξέφυγε το ενδιαφέρον από τις παραταξιακές συγκρούσεις και όλοι πλέον ασχολούνται με την ουσία που στην προκειμένη περίπτωση είναι η τήρηση της επιμελητηριακής νομοθεσίας. Όλα αυτά προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη δυσφορία και αγανάκτηση στα δοκιμαζόμενα μέλη του Επιμελητηρίου που κλήθηκαν πριν από δύο περίπου χρόνια για να εκλέξουν μια διοίκηση η οποία θα έβγαζε, υποτίθεται, το θεσμό από τα αδιέξοδα του παρελθόντος. Αντί για αυτό, παρασύρθηκε σε ένα φαύλο κύκλο καταγγελιών για ανεπάρκεια και εσχάτως και για παρατυπίες στη λειτουργία του. Η παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών θεωρούμε ότι είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη, όπως άλλωστε και οι παραιτήσεις όλων των μελών της διοικητικής επιτροπής, σε πρώτη φάση. Οσο θα συνεχίζεται αυτή η νοσηρή κατάσταση, τόσο η έξοδος από το αδιέξοδο θα καθίσταται από δύσκολη έως αδύνατη. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται ή στερούνται της κοινής λογικής ή απλά ενδιαφέρονται για τις καρέκλες και τα αξιώματα, σε ένα θεσμικό όργανο απαξιωμένο εδώ και καιρό στα μάτια των μελών του.
