Γιώργους Λαμπράκης:Περί ανθρωποφαγίας και άλλων νεοελληνικών αντιλήψεων

γιώργους-λαμπράκηςπερί-ανθρωποφαγί-721948

Εργαζόμενοι που μέχρι πρότινος δεν είχαν καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους και απασχολούνταν σε εντελώς διαφορετικά αντικείμενα εργασίας, αντιμετωπίζοντας τα δικά τους ξεχωριστά προβλήματα, ενώθηκαν και προσπαθούν να αντικρούσουν σαν γροθιά τη λαίλαπα των διαθεσιμοτήτων. Ο λόγος για τους δημοτικούς υπαλλήλους και τους καθηγητές που αυτό το διάστημα βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, προκειμένου να φανεί συνεπής η ελληνική κυβέρνηση έναντι των δεσμεύσεων της στην Τρόικα για χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο.

Η χθεσινή κίνηση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας να μεταβεί από το κτίριο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, το όποιο είχε καταλάβει συμβολικά, στο δημαρχείο του Βόλου όπου εκείνη την ώρα ήταν σε εξέλιξη η κατάληψη των δημοτικών υπαλλήλων, πέρα από το καθαρά συμβολικό μέρος έχει και ένα ουσιαστικό. Ότι δηλαδή μπροστά στα προβλήματα και τον κοινό εχθρό, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο εφιάλτης της ανεργίας, οι εργαζόμενοι ενώνονται και αντιμετωπίζουν από κοινού τις πρωτόγνωρες καταστάσεις των Μνημονίων. Ανθρωποι με πτυχία, γνώσεις, όρεξη για δουλειά, εργαζόμενοι που προσελήφθησαν με διαγωνισμούς και μέσα από απολύτως διαφανείς διαδικασίες, κινδυνεύουν να βρεθούν στο περιθώριο αφήνοντας δυσαναπλήρωτα κενά, είτε στην εκπαίδευση, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση. Γνωρίσαμε καθηγητές με δύο και τρία μεταπτυχιακά που είχαν όνειρο ζωής να διδάξουν σε παιδιά και να τους μεταδώσουν το πάθος και την αγάπη τους για τη γνώση. Οι άνθρωποι αυτοί απειλούνται με απόλυση ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μετατραπούν σε κλητήρες κάποιας δημόσιας υπηρεσίας. Γνωρίσαμε σχολικούς φύλακες που πάλεψαν για μια και πλέον 10ετία προκειμένου να κατοχυρώσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα και κατάφεραν μέσα από σκληρή δουλειά και εξαντλητικές βάρδιες, ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας, να απαλλάξουν τα σχολεία από τον εφιάλτη των ναρκωτικών και τα βαποράκια που είχαν μετατρέψει σε στέκια διακίνησης εξαρτησιογόνων ουσιών στους χώρους έξω από τα σχολικά προαύλια. Μιλήσαμε με νεαρούς δημοτικούς αστυνομικούς με πτυχία και γνώσεις που προσελήφθησαν μέσα από τις αδιάβλητες διαδικασίες του ΑΣΕΠ και εκπαιδεύτηκαν για να μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους, σε πόλεις – ζούγκλες όπως ο Βόλος. Το αν κατάφεραν να ανταποκριθούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων όπως το κυκλοφοριακό και το παραεμπόριο αμφισβητείται και μάλιστα έντονα και δικαιολογημένα από πολλούς, ωστόσο ποιος μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα ότι τα πενιχρά αποτελέσματα στους συγκεκριμένους τομείς αφορούν αποκλειστικά και μόνο στα εκτελεστικά όργανα και όχι στα πολιτικά πρόσωπα που τόσα χρόνια έκαναν μικροπολιτική με τη διαχείριση των κλήσεων και των προστίμων. Τώρα που θα λείψουν εντελώς από το κέντρο της πόλης οι δημοτικοί αστυνομικοί θα δούμε πόσο έντονη θα είναι η απουσία τους, καθώς ήδη οι κεντρικοί δρόμοι έχουν γίνει αδιάβατοι και το παρεμπόριο και η αυθαιρεσία, σε χώρους όπως οι λαϊκές αγορές, άρχισαν και πάλι να γνωρίζουν μεγάλες στιγμές.

Την ίδια στιγμή, αυξάνονται τα κρούσματα κοινωνικού αυτοματισμού και ανθρωποφαγίας ακόμη και στις τάξεις των ίδιων των καθηγητών ή των δημοτικών υπαλλήλων, καθώς ακούγονται ανεύθυνες και προκλητικές φωνές υπέρ των απολύσεων. Το έχουμε επισημάνει και πάλι. Η αρρωστημένη νοοτροπία του νεοέλληνα που ενώ βλέπει το σπίτι του διπλανού να έχει πιάσει φωτιά, όχι μόνο δεν τρέχει να βοηθήσει, αλλά χαίρεται κιόλας, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εφαρμογή όλων των σκληρών μέτρων που τέθηκαν σε ισχύ τα τελευταία τρία χρόνια στη χώρα μας. Όταν άρχισε το κύμα των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα κανείς δεν αντέδρασε. Τώρα που γίνεται το ίδιο στο δημόσιο κάποιοι επιχαίρουν. Ίσως τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας!

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου