Τα όσα διαδραματίστηκαν προχθές το βράδυ στη συνεδρίαση του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, μόνον τιμή δεν περιποιούν για τους παραγωγικούς φορείς της Μαγνησίας. Ένα όργανο που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά, έγινε προχθές, για πολλοστή φορά, αρένα έντονων αντιπαραθέσεων, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης δυσπιστίας και καχυποψίας ανάμεσα στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.
Επιπλέον για όλους τους εκπροσώπους των τοπικών Μ.Μ.Ε. -στο βαθμό που παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του Επιμελητηρίου- υπάρχει θέμα αντιπροσωπευτικότητας, καθώς αρκετά από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου συμμετέχουν εδώ και χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο του φορέα εμφορούμενοι από ιδέες και από ένα παρωχημένο πνεύμα επιχειρηματικότητας, που είναι σε αναντιστοιχία με το πνεύμα της εποχής.
Διερωτάται κανείς ποιο μπορεί να είναι το μέλλον του Επιμελητηρίου Μαγνησίας και του επιμελητηριακού θεσμού γενικότερα, αν σταματήσει η καταβολή των ετήσιων εισφορών των πάσης μορφής επιχειρήσεων, που είναι και η πλέον σημαντική πηγή εσόδων του; Όλες οι ενδείξεις, σύμφωνα με την εμπειρία που έχουν αποκομίσει όλοι όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο Επιμελητήριο, οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι αν δεν αλλάξει ριζικά όλη η δομή για τον επιμελητηριακό θεσμό, τότε είναι βέβαιο ότι τα Επιμελητήρια θα οδηγηθούν στο κλείσιμο.
Χρειάζονται οι επιχειρηματίες ένα εργαλείο και ένα χέρι βοηθείας στο δύσκολο και άκρως ανταγωνιστικό χώρο του Επιχειρείν; Ασφαλώς. Κανείς δεν μπορεί να έχει αντίθετη άποψη. Από την άλλη θα ήταν άδικο και δεν θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αν τα ισοπεδώσουμε όλα και δεν σημειώσουμε ότι υπάρχουν προσπάθειες που έχουν γίνει κατά καιρούς τα τελευταία χρόνια και οι οποίες είναι άξιες μνείας, όπως οι επιχειρηματικές αποστολές σε εκθέσεις του εξωτερικού, οι προσπάθειες διευκόλυνσης των τοπικών επιχειρήσεων σε νέες αγορές, η ανάπτυξη εργαλείων για την καλύτερη προβολή των επιχειρήσεων κ.ο.κ. Από την άλλη όμως είναι βέβαιο ότι οι περισσότερες από τις 16.000 πάσης μορφής επιχειρήσεις που είναι μέλη του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, δεν έχουν ωφεληθεί ούτε κατ΄ ελάχιστο από τις συγκεκριμένες δράσεις του φορέα. Κάποτε στο Επιμελητήριο είχαν ένα σλόγκαν. Τι κάνει το Επιμελητήριο για μένα; Αν το ίδιο ερώτημα τεθεί και σήμερα, η απάντηση είναι βέβαιη εκ των προτέρων και μάλιστα με ποσοστά συντριπτικά.
Επιπλέον είναι βέβαιο ότι στο Επιμελητήριο εδώ και χρόνια συναντά κανείς περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο φορέα στην περιοχή μας ένα μεγάλο έλλειμμα συνεργασίας και συνεννόησης που δεν βοηθά ούτε τον ίδιο το φορέα ούτε την περιοχή. Ένα έλλειμμα που οδηγεί σε διάσπαση δυνάμεων και ενέργειας από στελέχη του παραγωγικού κόσμου που έχουν και τις δυνατότητες και το χρόνο να εργαστούν επ΄ωφελεία των παραγωγικών τάξεων της Μαγνησίας.
