Αντιμέτωπος με μια πραγματική λαίλαπα θα βρεθεί από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και ο κλάδος των καθηγητών, καθώς διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν όρια και φραγμοί στις ορέξεις των Μνημονιακών υπουργών Οικονομικών και Παιδείας για περαιτέρω περικοπές στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης. Μετά την αύξηση του ωραρίου διδασκαλίας και τις επερχόμενες απολύσεις τουλάχιστον 10.000 αναπληρωτών καθηγητών, έρχονται διαθεσιμότητες για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς που θα θεωρηθούν υπεράριθμοι και θα βρεθούν από τη νέα σχολική χρονιά στο σπίτι τους, λαμβάνοντας το 75% των αποδοχών τους. Οι συνήθεις κυβερνητικές διαρροές ανεβάζουν τον αριθμό των καθηγητών που θα εναχθούν στο πρόγραμμα διαθεσιμοτήτων σε 8.000, νούμερο εφιαλτικό ακόμη και για τους φανατικούς υποστηρικτές των μνημονιακών πολιτικών. Οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του κλάδου προσπαθούν να συντονιστούν μετά το Βατερλό της επιστράτευσης λίγο πριν τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις και προαναγγέλλουν ένα θερμό Σεπτέμβρη, έχοντας προφανώς στο μυαλό τους την υλοποίηση δυναμικών κινητοποιήσεων, οι όποιες θα θέσουν υπό αμφισβήτηση την ομαλή έναρξη της νέας σχολική χρονιάς. Βέβαια, για ποια ομαλή έναρξη μιλάμε όταν αναμένονται χιλιάδες κενά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ το φάσμα τη ανεργίας γίνεται κάτι παραπάνω από ορατό για μεγάλο αριθμό ακόμα και μονίμων καθηγητών; Διότι, ποιος αμφιβάλει ότι μετά τον ένα χρόνο διαθεσιμότητας οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα, δεν θα καταλήξουν στις ουρές του ΟΑΕΔ; Οι προσπάθειες που γίνονται ώστε να καλυφθούν οι όποιες κενές θέσεις, είτε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είτε ακόμη και στην πρωτοβάθμια, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να τελεσφορήσουν και το πιο πιθανό σενάριο είναι να αυξηθούν περαιτέρω οι στρατιές των ανέργων.
Σε αυτό το κρίσιμο σημείο απαιτείται ενότητα και συσπείρωση στον κλάδο των καθηγητών έτσι ώστε να αποτραπεί ένας σχεδιασμός που οδηγεί τους ίδιους στον αφανισμό και τη δημόσια εκπαίδευση στην οριστική διάλυση. Οι «εξετάσεις» που έδωσαν οι καθηγητές λίγο πριν τις πανελλαδικές, όταν και ανακοινώθηκε η επιστράτευση τους, δεν ήταν απολύτως επιτυχημένες καθώς ακουστήκαν τότε διασπαστικές φωνές και απόψεις. Ακόμη και στις κρίσιμες γενικές συνελεύσεις εκείνης της περιόδου, δεν υπήρχε καθολική συμμετοχή. Τώρα που έρχονται διαθεσιμότητες και στο βάθος απολύσεις υπεράριθμών εκπαιδευτικών, αρχίζουν να εκδηλώνονται τα συμπτώματα του μικροβίου του κοινωνικού αυτοματισμού που έχει ριζώσει για τα καλά και στον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο. Πολλοί καθηγητές τάσσονται υπέρ της απόλυσης συναδέλφων τους που είναι υπεράριθμοι και θεωρούν ότι το σύστημα της αξιολόγησης που θα τεθεί σε ισχύ λίαν συντόμως, θα συμβάλει στο να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αγνοούν προφανώς ότι εφόσον δεν επιτευχθούν οι μνημονιακοί στόχοι για περιστολή δαπανών και περικοπές σε κάθε τομέα του δημοσίου, θα έρθει στη συνέχεια και η δική τους σειρά.
Σε αυτό ακριβώς το κλίμα ποντάρει η κυβέρνηση από την αρχή του οικονομικού εφιάλτη που ζούμε έτσι ώστε να υλοποιεί, σχεδόν αναίμακτα, τις όποιες επαχθείς αποφάσεις της. Σε κανέναν τομέα του ιδιωτικού ή του δημοσίου όπου εφαρμόστηκαν περικοπές, απολύσεις και λοιπά δυσβάσταχτα μέτρα, δεν υπήρξε ενιαία αντιμετώπιση από τους άμεσα θιγόμενους. Παντού εκφράστηκαν διχαστικές απόψεις και ακραίες αντιλήψεις που καλλιέργησαν ένα διασπαστικό κλίμα και έκαναν ακόμη πιο εύκολο το έργο των δανειστών και των εγχώριων υποτακτικών τους. Τελικά το ανέκδοτο με την κατσίκα του γείτονα που αποτελεί μια θλιβερή διαπίστωση της σύγχρονης νεοελληνικής νοοτροπίας, έγινε ένα πολύτιμο όπλο στα χέρια όσων οδηγούν την κοινωνία στην οριστική διάλυση
