Ενα δρόμο δίχως επιστροφή εξακολουθούν να πορεύονται χιλιάδες επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι και στη Μαγνησία, που από τη μια έχουν να αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη της οικονομικής ύφεσης και από την άλλη το αδιέξοδο με την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη. Το πρόβλημα είναι τόσο οξύ ώστε εκτιμάται ότι περισσότεροι από 25.000 ελεύθεροι επαγγελματίες της περιοχής αδυνατούν να τακτοποιήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τον Οργανισμό Ασφάλισης τους, με αποτέλεσμα να μην έχουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Την ίδια στιγμή, τα χρέη προς τον ΟΑΕΕ μετατρέπονται σε πραγματική θηλιά με δεδομένο ότι οφείλονται ανά περίπτωση αρκετές 10άδες χιλιάδες ευρώ. Οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες δεν είναι μόνο μετέωροι από ιατρικής και φαρμακευτικής κάλυψης αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις και προσωποκράτηση καθώς ο ασφαλιστικός τους φορέας έχει κινήσει κάθε δυνατή νομική διαδικασία για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων εισφορών. Αδιαφορώντας για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και στοιχειώδεις ανάγκες τους, ο ΟΑΕΕ οδηγεί στα ακροατήρια των δικαστηρίων επαγγελματοβιοτέχνες που είναι ασυνεπείς, όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη. Οι όποιες ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων χρεών ανακοινώνονται κατά καιρούς (με πιο κραυγαλέα αυτή που ανακοινώθηκε χθες), λειτουργούν περισσότερο απαγορευτικά για την πλειοψηφία των ενδιαφερομένων που διαπιστώνουν ότι οι απαιτούμενες προϋποθέσεις είναι τόσο αυστηρές ώστε θεωρούν προτιμότερο να συνεχίσουν να μην καταβάλουν τις εισφορές τους και όπου βγει!
Δυστυχώς, όλο αυτό το απερίγραπτο αδιέξοδο όχι μόνο δεν έχει ενώσει τον κλάδο, αλλά διαπιστώνουμε ότι ενώ εξαγγέλλονται και πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις, αφενός δεν υπάρχει ενότητα και αφετέρου η συμμετοχή είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Χαρακτηριστική ήταν η χθεσινή κινητοποίηση έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΕ στο Βόλο, που αποτέλεσε στην ουσία μια θαυμάσια ευκαιρία για το προσωπικό της υπηρεσίας να ξεκουραστεί λαμβάνοντας και το μεροκάματο. Και αυτό γιατί διοργανώθηκαν δύο ξεχωριστές κινητοποιήσεις, στο ίδιο σημείο, με τους διοργανωτές να αλληλοκαταγγέλλονται και τους άμεσα ενδιαφερόμενους να μετέχουν σε βαθμό απογοητευτικό.
Από τη μια οι εκπρόσωποι της ομοσπονδίας επαγγελματοβιοτεχνών που μετρούν την καθοριστική απώλεια του αδικοχαμένου προέδρου τους Κώστα Κόγια και από την άλλη η παράταξη της ΠΑΣΕΒΕ που φρόντισε να διαχωρίσει τη θέση της από την διοίκηση της ΟΕΒΕΜ καταγγέλλοντάς τη ότι είναι συμβιβασμένη και υιοθετεί λύσεις που έχουν προσαρμοστεί στα Μνημόνια. Αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθούν έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΕ μερικές δεκάδες ελευθέρων επαγγελματιών, οι περισσότεροι συνδικαλιστές, που εξέφραζαν την απογοήτευση τους για την παρουσία των συναδέλφων τους σε μια κινητοποίηση μείζονος σημασίας για το μέλλον του κλάδου. Με τέτοια εικόνα κανένας αγώνας και καμία διεκδίκηση δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Η απουσία των μελών της ομοσπονδίας από ανάλογες κινητοποιήσεις σημαίνει πως είτε υπάρχει αδιαφορία και απογοήτευση από τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι μοιάζουν να έχουν αποδεχτεί το αναπόφευκτο τέλος τους, είτε πως δεν εμπιστεύονται τους εκπροσώπους τους που δεν έχουν δείξει και τα καλύτερα δυνατά δείγματα γραφής τα τελευταία ιδίως χρόνια. Κατά την άποψη μας, πιο πιθανή είναι η δεύτερη εκδοχή.
Η στάση των επαγγελματοβιοτεχνών αποτελεί μια μικρογραφία του τρόπου αντίδρασης του συνόλου της κοινωνίας σε μέτρα και αποφάσεις που έχουν ρημάξει τη ζωή μας. Τι καλύτερο για τους «Μνημονιακούς μας σωτήρες», από έναν απαθή και υπνωτισμένο λαό που δεν αντιδρά όσο και αν σφίγγει η θηλιά γύρω από το λαιμό του;
