Οι αγιάτρευτες παθογένειες ενός ολόκληρου συστήματος διοίκησης που γιγαντώθηκε με τα χρόνια και ταλαιπωρεί τους απλούς πολίτες, ενώ κάνει τα στραβά μάτια στις περιπτώσεις των μεγάλων και ισχυρών, αποτυπώνονται στο πόρισμα της Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλίας για την Κτηματική Υπηρεσία του νομού Μαγνησίας.
Απίστευτες ιστορίες καταπάτησης δημοσίων εκτάσεων όπου δεν έχει κινηθεί η παραμικρή διοικητική διαδικασία κατά των παραβατών από τη μία, και κραυγαλέα παραδείγματα ταλαιπωρίας ανθρώπων που καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα ενός στρεβλού και παράλογου συστήματος από τη άλλη, συνθέτουν τη φιλοσοφία ενός ολόκληρου οργανισμού.
Ποιος ξεχνά τις περιπτώσεις των καταστηματαρχών εστίασης στο παραλιακό μέτωπο της Αγριάς που κλήθηκαν να πληρώσουν εξοντωτικά πρόστιμα για τη διατήρηση κατασκευών πάνω από τις επιχειρήσεις τους;
Οι συγκεκριμένες κατασκευές χαρακτηρίστηκαν αυθαίρετες και οι επαγγελματίες έλαβαν τελεσίγραφο για την εξόφληση των οφειλών τους, διαφορετικά κινδύνευαν να βρεθούν αντιμέτωποι με λουκέτα. Ποιος μπορεί να αγνοήσει την περίπτωση των ιδιοκτητών διαμερισμάτων στο συγκρότημα πολυκατοικιών στο Μαλάκι, όπου η Κτηματική προχώρησε σε επαναχάραξη του αιγιαλού και έκρινε ότι οι επίμαχες κατασκευές, οι οποίες χρονολογούνται από την δεκαετία του 1970, έχουν ανεγερθεί σε σημείο όπου κάποτε υπήρχε θάλασσα;
Δεκάδες ιδιοκτήτες τρέχουν τώρα και δε φτάνουν καθώς έχουν μπλέξει με τα δικαστήρια που τους απειλούν με κατασχέσεις αν δεν βρουν 10άδες χιλιάδες ευρώ, προκειμένου να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες!
Την ίδια στιγμή, 100άδες ακίνητα του δημοσίου έχουν καταπατηθεί από επιτήδειους και η Κτηματική, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, κωλυσιεργεί στα αυτονόητα. Δηλαδή στη επιβολή προστίμων, την έκδοση πράξεων διοικητικής αποβολής ή ακόμη και αποφάσεων για την κατεδάφιση αυθαιρέτων κατασκευών. Καμιά ενέργεια, η παραμικρή αντίδραση, εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, τη στιγμή που το δημόσιο ψάχνει εναγωνίως για έσοδα και οι οριζόντιες περιστολές σε δαπάνες και παροχές έχουν λάβει μορφή χιονοστιβάδας.
Τα θύματα είναι γνωστά και συνήθη σε κάθε φοροεπιδρομή. Πρόκειται εξάλλου για τη γνωστή πρακτική των Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών στη χώρα μας, όπου οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι κυνηγιούνται ανηλεώς για την καταβολή των φόρων τους και την ίδια στιγμή όσοι έχουν τον τρόπο και τα μέσα παραμένουν στο απυρόβλητο και τα πίνουν στη υγεία των κορόιδων. Η ίδια ιστορία τόσα χρόνια. Τα ίδια «θύματα» ξανά και ξανά. Ακόμη και τώρα που το σύμπαν έχει καταρρεύσει, κάποιοι παραμένουν εγκληματικά αμετανόητοι και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ οι «παλιές καλές ημέρες».
Οι κενές περιεχομένου ανακοινώσεις των ανεπαρκών υπουργών για αναδιάρθρωση, εκσυγχρονισμό και αλλαγή νοοτροπίας στο δημόσιο, εξακολουθούν να προκαλούν την κοινή γνώμη που δοκιμάζεται. Αυτό που περιμένει είναι ουσιαστικές και γενναίες αποφάσεις για το χτίσιμο από τα θεμέλια, αν γίνεται, ενός συστήματος δαιδαλώδους, διεφθαρμένου, αναποτελεσματικού και παράδοξου σε πολλές περιπτώσεις.
Έχει ανακοινωθεί ότι στη θέση των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων θα προσληφθούν με διαφανείς διαδικασίες, νέα παιδιά με ικανότητες και όρεξη για δουλειά. Ας ελπίσουμε να εφαρμοστεί αυτός ο σχεδιασμός και να μην καταληφθούν και σε αυτή την περίπτωση οι συγκεκριμένες θέσεις, από τα γνωστά κομματόσκυλα των βουλευτικών γραφείων. Αν και σε αυτή την ευκαιρία επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος τότε είμαστε κυριολεκτικά άξιοι της μοίρας μας.
