Στο δικό της μοναχικό δρόμο συνεχίζει να πορεύεται η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου που παρά το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα στην οικονομία και τη βαθιά ύφεση σε όλα τα επίπεδα, αναζητά επενδυτικές ευκαιρίες και επεκτείνει τη δράση της σε κάθε γωνιά της χώρας. Οι χθεσινές ανακοινώσεις του προέδρου της Ένωσης δημιουργούν προσδοκίες για τη δράση της καθώς βέβαια και για τους παραγωγούς που συνεργάζονται μαζί της. Ωστόσο, οι συνθήκες στην αγροτική οικονομία είναι πραγματικά τραγικές, με την ρευστότητα να αποτελεί μεγάλο ζητούμενο και το κόστος παραγωγής να έχει αυξηθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Οι παραγωγοί όλων των κλάδων και ιδίως οι κτηνοτρόφοι, προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον που όσο δεν αντιστρέφεται τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Ούτε για να αγοράσουν λίπασμα και να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, δεν έχουν χρήματα πολλοί αγρότες της Μαγνησίας. Οι εκκλήσεις του προέδρου της ΕΑΣ Βόλου είναι αγωνιώδεις ωστόσο κανείς δε δείχνει να «ακούει» τον κώδωνα κινδύνου που έχει σημάνει για τη αγροτική οικονομία.
Οι συνεταιρισμοί βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης, ο νόμος Σκανδαλίδη για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση τους παραμένει στη ουσία ανεφάρμοστος και τη ίδια στιγμή, τα καρτέλ δρουν ανεξέλεγκτα. Εκμεταλλευόμενα το κλίμα διάλυσης που κυριαρχεί, αρπάζουν στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί την αγροτική παραγωγή και την μεταπωλούν σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές. Ποιος θα τους σταματήσει; Ποιος θα τους ελέγξει; Ποιος θα βάλει φραγμό στα σχέδια τους, από τη στιγμή που έχουν δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύστημα για τη δική τους ευημερία και την οικονομική εξαθλίωση όσων παράγουν τον πλούτο της ελληνικής γης;
Την ίδια στιγμή, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων στα ράφια των σούπερ μάρκετ παραμένουν σε δυσθεώρητα ύψη και οι ανεκδιήγητοι πολιτικοί παράγοντες των υπουργείων συνεχίζουν να αναρωτιούνται, γιατί δεν μπορεί ο καταναλωτής να αγοράσει πιο φτηνά, τα αγαθά του τόπου του. Η απάντηση είναι απλή όσο και αν δεν θέλουν να την κατανοήσουν οι κυβερνώντες. Ένας κλάδος που παράγει με ιδιαίτερα υψηλό κόστος παραγωγής και αγωνίζεται απελπισμένα να επιβιώσει, δεν είναι δυνατό να διαθέσει τα προϊόντα του σε εξευτελιστικές τιμές και δίχως να έχει καλύψει τα έξοδά του.
Όσο θλιβερή και αν είναι η διαπίστωση του προέδρου της ΕΑΣ Βόλου δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα. Μια χώρα που βρίσκεται στην κατάσταση της Ελλάδας και δεν αξιοποιεί τον αγροτικό τομέα για την κάλυψη των αναγκών της είναι καταδικασμένη. Όσα δημοσιονομικά μέτρα και αν ληφθούν, όσες περικοπές και αν γίνουν, όσες θυσίες και αν κάνει ο εξαθλιωμένος λαός, ελπίδα δεν υπάρχει χωρίς την αναγέννηση του αγροτικού τομέα. Τα στοιχεία από τη μείωση της παραγωγής, σε βασικά είδη τα τελευταία χρόνια, είναι αποκαλυπτικά της δραματικής κατάστασης. Μέσα σε μια τριετία μειώθηκε σε ποσοστό άνω του 60% η παραγωγή γάλακτος και χοιρινού κρέατος, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αντίστοιχη αύξηση των εισαγωγών στα συγκεκριμένα προϊόντα. Υγιείς αγροτικές ενώσεις όπως η ΕΑΣ Βόλου βλέπουν το κλίμα και χαράσσουν την πολιτική τους μακριά από εξαρτήσεις με την κεντρική εξουσία. Είναι όπως αυτό αρκετό για την τόνωση ενός ολόκληρου κλάδου που αργοπεθαίνει;
