Πολύ λίγο κράτησε το καλό κλίμα στις σχέσεις μεταξύ του δήμου Βόλου και του συλλόγου καταστηματαρχών εστίασης. Μετά τη διάθεση συνεργασίας και σύμπνοιας μεταξύ των δύο πλευρών στο ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα της απελευθέρωσης των κοινόχρηστων χώρων, έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες ένας ιδιότυπος πόλεμος δηλώσεων και ανακοινώσεων, με αφορμή τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δήμο από τα τέλη χρήσης πεζοδρομιών και από τη μη καταβολή του τέλους παρεπιδημούντων.
Τα χρήματα που οφείλονται είναι πολλά. Για τη ακρίβεια πρόκειται για ένα ποσό – μαμούθ που αγγίζει τα 11 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με τη δημοτική αρχή, πρόκειται για χρήματα που σε ένα μεγάλο μέρος τους έχουν εισπραχθεί από τους καταστηματάρχες για λογαριασμό του δήμου και δεν έχουν αποδοθεί στη συνέχεια. Δεν ξεπερνούν τα τρία εκατομμύρια ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, σύμφωνα με το σύλλογο εστίασης, που θεωρεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών προέρχεται από πρόστιμα και προσαυξήσεις.
Το πώς προσεγγίζει η κάθε πλευρά το πρόβλημα, δεν έχει μεγάλη σημασία. Αυτό που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για βεβαιωμένες οφειλές που κάποιοι έχουν αρχίσει και καταβάλουν μέσα από ρυθμίσεις ενώ κάποιοι άλλοι είτε αγνοούν, είτε δεν αναγνωρίζουν. Σε κάθε περίπτωση, η δημοτική αρχή είναι υποχρεωμένη να εισπράξει το παραπάνω ποσό, διαφορετικά απειλούνται με ποινικές διώξεις για παράβαση καθήκοντος, υπηρεσιακά και πολιτικά στελέχη του δήμου. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης, θεωρεί ο σύλλογος εστίασης που κατηγορεί τη δημοτική αρχή ότι διαχωρίζει τα μέλη του κλάδου σε συνεπή και μη, για ευνόητους λόγους.
Η διαμάχη έλαβε νέες διαστάσεις τα τελευταία 24ωρα, μετά την κοινή δήλωση των αρμόδιων αντιδημάρχων ότι «υπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια παραινέσεις από παράγοντες και αιρετούς,σε μέλη του συλλόγου, να αγνοήσουν τη συγκεκριμένη υποχρέωση τους προς το δήμο και να μην καταβάλουν τα τέλη από τη χρήση κοινόχρηστων χώρων καθώς και το τέλος παρεπιδημούντων». Αποτέλεσμα ήταν να σωρευτεί ένα τεράστιο ποσό το οποίο ο δήμος είναι σήμερα υποχρεωμένος να εισπράξει ενώ οι καταστηματάρχες δηλώνουν αδυναμία να το καταβάλουν. Επικαλούνται τις οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής ύφεσης στον κλάδο τους και παρουσιάζουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, ο τζίρος των επιχειρήσεων τους έχει κατακρημνιστεί τα τελευταία τρία χρόνια. Το πρόβλημα με τα σημερινά δεδομένα μοιάζει σύνθετο και δυσεπίλυτο. Ο δήμος καταβάλει προσπάθειες να εισπράξει οφειλές του παρελθόντος, όταν δηλαδή η κατάσταση στη χώρα μας ήταν εντελώς διαφορετική και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές παρέπεμπαν στις καλένδες, ζητήματα όπως το συγκεκριμένο. Οι καταστηματάρχες εστίασης από τη πλευρά τους καλόμαθαν κατά κάποιο τρόπο καθώς είχαν απέναντι τους αιρετούς και υπηρεσίες που δεν έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο στην είσπραξη τελών από τη χρήση των κοινόχρηστων χώρων. Δηλαδή των πεζοδρομίων και των πεζοδρόμων που κατασκευάσθηκαν από τους φόρους όλων μας και ανήκουν σε όλους. Τώρα που η θηλιά της δημοσιονομικής προσαρμογής σφίγγει κάθε μέρα όλο και πολύ γύρω από τους δήμους, οι πάντες βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα όπου δεν χωρούν αβελτηρίες, καθυστερήσεις και «παραινέσεις για μη καταβολή θεσμοθετημένων τελών».
