Εορτασμός – παρωδία θα είναι ο φετινός για τη επέτειο της Εργατικής Πρωτομαγιάς, της κορυφαίας ημέρας μνήμης για τους αγωνιστές υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από τη μια, η επιλογή των εμπόρων να μεταφερθεί η αργία την τρίτη ημέρα του Πάσχα και από τη άλλη, η δεδομένη απόφαση των συνδικαλιστών να διοργανώσουν κανονικά τις καθιερωμένες εκδηλώσεις, ανήμερα της Πρωτομαγιάς που φέτος είναι Μεγάλη Τετάρτη, διαμορφώνουν ένα κλίμα τουλάχιστον αρνητικό.
Το παράδοξο του φετινού εορτασμού είναι ότι ενώ για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα θα είναι ημέρα γενικής απεργίας, τα εμπορικά καταστήματα και οι υπάλληλοι που απασχολούν, θα εργάζονται κανονικά, ακόμη και κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης και πορείας οι οποίες θα διοργανωθούν. Βέβαια, ενιαίος εορτασμός δεν θα υπάρξει καθώς προγραμματίζονται για άλλη μια φορά ξεχωριστές εκδηλώσεις από το Εργατικό Κέντρο και το ΠΑΜΕ. Πρόκειται δηλαδή για τον απόλυτο κατακερματισμό της κορυφαίας ημέρας τιμής προς το εργατικό κίνημα. Την Εργατική Πρωτομαγιά του 2013, της χρονιάς με τις πλέον αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους όλων των κλάδων, δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί μια κοινή γραμμή πλεύσης.
Δεν μπορούμε να μην επισημαίνουμε ότι δεν προηγήθηκε καν κάποια συνάντηση, κάποια επαφή μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών, για να συζητήσουν καταρχήν και εφόσον αυτό ήταν εφικτό, να συναποφασίσουν για τον φετινό εορτασμό. Και οι δύο πλευρές χάραξαν τον δικό τους ξεχωριστό δρόμο. Από τη μια, οι έμποροι που αποφάσισαν να εφαρμόσουν την απόφαση της ομοσπονδίας τους, από τη άλλη το Εργατικό Κέντρο που θα αποφασίσει εντός της εβδομάδας για το πλαίσιο του εορτασμού.
«Αυτό που λείπει από τον κόσμο είναι η οικονομική ρευστότητα και ο όχι χρόνος για να κάνει τις αγορές του», υποστηρίζει το Εργατικό Κέντρο προκειμένου να απαντήσει στο επιχείρημα των εμπόρων οι οποίοι ξεκαθαρίζουν ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για χαμένες ημέρες λειτουργίας των καταστημάτων τους, και μάλιστα εν μέσω της Μεγάλης Εβδομάδας. Οι θέσεις των δύο πλευρών είναι ωστόσο αλληλένδετες και αλληλοεξαρτώμενες. Ένας εργαζόμενος που έχει υποστεί δραματικές περικοπές στις αποδοχές του, που είναι απλήρωτος για μήνες ή το χειρότερο, άνεργος και δεν μπορεί να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειας του, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτεί είναι κάποιες αγορές σε εμπορικά καταστήματα. Όσο και να είναι ανοικτή η αγορά, οι καταναλωτές δεν πρόκειται να ανταποκριθούν από τη στιγμή που δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Οι έμποροι πασχίζουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις τους τα τελευταία τρία χρόνια που η οικονομική ύφεση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διατάσσεις. Η επιθυμία τους να λειτουργήσει η αγορά όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα, είναι κατανοητή και ως ένα βαθμό απόλυτα δικαιολογημένη. Ωστόσο, το μήνυμα που εκπέμπουν με τη στάση τους στον φετινό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, ερμηνεύεται αρνητικά από τους συνδικαλιστές που θεωρούν ότι στη συγκεκριμένη επέτειο όλοι θα έπρεπε να είναι ενωμένοι και με κοινή στόχευση. Εξάλλου, ποιος αμφισβητεί ότι πιθανή κατάρρευση της τάξης των μισθωτών που έχουν δεχτεί καίρια χτυπήματα το τελευταίο διάστημα, δεν θα λειτουργήσει σαν ντόμινο για τους υπόλοιπους παραγωγικούς και οικονομικά κλάδους της Μνημονιακής Ελλάδας;
