Με επιφυλακτικότητα αντιμετωπίζει η κοινή γνώμη του Βόλου τα αποτελέσματα της χθεσινής επίσκεψης των εκπροσώπων φορέων της περιοχής στο εργοτάξιο του τμήματος του περιφερειακού δρόμου από το τούνελ της Γορίτσας μέχρι την παραλιακή οδό Βόλου – Αγριάς. Τα μέχρι στιγμής δεδομένα από τη εξέλιξη των εργασιών μπορεί να δημιουργούν την αισιοδοξία ότι σε ενάμιση χρόνο, το πολύ, θα ολοκληρωθεί το πολύπαθο τμήμα και θα αποκτήσει επιτέλους έξοδο ο περιφερειακός, ωστόσο το σήριαλ της αναξιοπιστίας που ζει η τοπική κοινωνία εδώ και χρόνια κάνει τους Βολιώτες ιδιαίτερα συγκρατημένους.
Πρόκειται για ένα έργο που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 και ακόμη καρκινοβατεί. Μάλιστα, αν δεν είχε μεσολαβήσει η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα σε πιο σημείο θα ήταν σήμερα ο περιφερειακός και αν οι Βολιώτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν, έστω, το υφιστάμενο τυφλό κομμάτι του δρόμου.
Οι παλινωδίες των κατά καιρούς τεχνικών εταιριών που είτε λόγω οικονομικών προβλημάτων, είτε λόγω μελετητικών αστοχιών, οδήγησαν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις και αποτέλεσαν τροχοπέδη για τη ολοκλήρωση ενός δρόμου μήκους μόλις εννέα χιλιομέτρων, για τον οποίο έχουν δαπανηθεί σχεδόν 30 εκατομμύρια ευρώ! Ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα της εποχής. Ένας πραγματικός πακτωλός χρημάτων που εξασφαλίστηκαν από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, καλύπτοντας εξωφρενικές απαιτήσεις για απαλλοτριώσεις και φουσκώνοντας ακόμη περισσότερο τα πορτοφόλια μελετητών και κατασκευαστικών εταιριών. Το δυστύχημα είναι πως ενώ ξοδεύτηκε ένας σκασμός από χρήματα σε μια περίοδο κατά την οποία υπήρχαν λεφτά (έστω και αν ήταν δανεικά), η περιοχή έμεινε με τη όρεξη για την υλοποίηση μιας υποδομής που θεωρείται αυτονόητη σε πόλεις με μικρότερο πληθυσμό από το Βόλο.
Από το 2004 μέχρι σήμερα οι Βολιώτες έχουν στη διάθεση τους ένα έργο που είναι μισό και ανέσωτο, αντιμετωπίζει τεράστια λειτουργικά προβλήματα και το πιο σημαντικό, αποτελεί πραγματική καρμανιόλα για τους οδηγούς και έχει κοστίσει ήδη τη ζωή αρκετών συνανθρώπων μας. Οι εξαγγελίες και οι δεσμεύσεις για τη ολοκλήρωσή του είναι αναρίθμητες. Ακόμη περισσότερες είναι οι συσκέψεις και τα ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ που κάθε φορά βρίσκονται ενώπιον πολιτικών στελεχών και υπηρεσιακών παραγόντων. Τα πρόσωπα αυτά, πότε εκφράζουν τη βεβαιότητα και πότε την αισιοδοξία τους ότι «το έργο θα ολοκληρωθεί και θα παραδοθεί προς χρήση λίαν συντόμως». Η εμπιστοσύνη του κόσμου σε ανάλογες εξαγγελίες έχει απολεσθεί προ πολλού και οι δημοσιογράφοι αισθανόμαστε τουλάχιστον άβολα κάθε φορά που πρέπει να μεταδώσουμε τα αποτελέσματα ανάλογων συσκέψεων.
Αυτή τη φορά, όλοι εύχονται και ελπίζουν τα πράγματα να είναι διαφορετικά και να φανεί συνεπής η εταιρία που έχει αναλάβει την ολοκλήρωση των εργασιών στο τρίτο τμήμα του δρόμου, όπου πρέπει να γίνουν πολύ σημαντικές τεχνικές παρεμβάσεις. Τα χρήματα είναι εξασφαλισμένα από το ΕΣΠΑ ενώ και η ανάδοχος εταιρία δεν έχει δείξει δείγματα αναξιοπιστίας. Ωστόσο, υπάρχουν φόβοι και ανησυχίες καθώς η εργολαβία εκτελείται στο δυσμενές περιβάλλον της βαθιάς οικονομικής ύφεσης. Ταυτόχρονα, πρόκειται για την αξιοποίηση χρημάτων από το κοινοτικό πρόγραμμα που αποτελεί την ύστατη ελπίδα για τη υλοποίηση αναπτυξιακών παρεμβάσεων στη χώρα μας, η οποία όμως έχει αποτύχει παταγωδώς στην απρόσκοπτή εφαρμογή του.
