Δίχως όρια είναι ο εμπαιγμός που υφίστανται εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια οι δικαιούχοι των εργατικών κατοικιών Βελεστίνου. Από μήνα σε μήνα και από βδομάδα σε βδομάδα τούς πάνε οι υποσχέσεις αρμοδίων και μη παραγόντων του υπουργείου Εργασίας, που αφού διέλυσαν πρώτα τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, έχουν επιδοθεί εδώ και αρκετούς μήνες σε ένα ασύλληπτο παιχνίδι κοροϊδίας απελπισμένων εργαζομένων με τεράστιες οικογενειακές υποχρεώσεις.
Έχουν περάσει επτά ολόκληρα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η κατασκευή του συγκροτήματος εργατικών κατοικιών, επί υπουργίας Γιακουμάτου στο υπουργείο Εργασίας, και σχεδόν 48 μήνες από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή των σπιτιών. Έγινε μάλιστα και η σχετική διαδικασία κλήρωσης των δικαιούχων, όπου ακούστηκαν τα συνήθη λόγια του αέρα περί ενδιαφέροντος και μέριμνας της πολιτείας για τους εργαζόμενους. Στην αρχή υπήρχαν κατασκευαστικές εκκρεμότητες, στη συνέχεια πρόβλημα ομαλής χρηματοδότησης του έργου, μετά ήρθε η Τρόικα και τα Μνημόνια, ακολούθησε η διάλυση του ΟΕΚ και αφού ξεπεράστηκαν όλα τα προαναφερόμενα, «κολλήσαμε» στα κιγκλιδώματα που έλειπαν από τα καινούργια σπίτια. Χρήματα δεν υπήρχαν για τη τοποθέτησή τους, ωστόσο η Περιφέρεια κατόρθωσε να καλύψει το συγκεκριμένο κονδύλι από ιδίους πόρους και έτσι ξεπεράστηκε και αυτό το πρόβλημα. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πίστεψαν πως τα βάσανά τους τελείωσαν. Δυστυχώς όμως το αθάνατο ελληνικό δημόσιο δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη. Αφού πέρασε σχεδόν ένα δίμηνο από τότε που τακτοποιήθηκαν και οι τελευταίες εκκρεμότητες, εξακολουθεί να μην υπάρχει καμία απολύτως διαβεβαίωση για το πότε θα παραδοθούν τα σπίτια στους δικαιούχους. Περιγράφουμε όλο αυτό το χρονικό για να αντιληφθείτε σε ποια κατάσταση εξακολουθεί να βρίσκεται το δημόσιο σύστημα λειτουργίας στον τόπο μας παρά τα όσα έχουν γίνει εδώ και τρία χρόνια. Αδιαφορία, ψεύτικες υποσχέσεις, αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, προκλητική κωλυσιεργία και αμετανόητοι γραφειοκράτες που εισπράττουν κάθε μήνα το μισθό τους, κρατάνε τα κλειδιά της χώρας και έχουν αποφασίσει να αντισταθούν σε ο,τιδήποτε απειλεί να τους ξεβολέψει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ταλαιπωρούν ανθρώπους του μεροκάματου με οικογενειακές υποχρεώσεις, απλήρωτους λογαριασμούς και με την αγωνία για το αύριο. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι δικαιούχοι των εργατικών κατοικιών Βελεστίνου δεν αντέχουν άλλο να πληρώνουν ενοίκια, τη στιγμή που τα σπίτια τους είναι έτοιμα και τους περιμένουν; Και μπορεί οι γραφειοκράτες και οι υπηρεσιακοί παράγοντες των υπουργείων να μη νοιάζονται, ο πολιτικός τους προϊστάμενος όμως, που έχει γίνει αποδέκτης αναρίθμητων υπομνημάτων και διαμαρτυριών από τους εκπροσώπους της περιοχής, γιατί δεν επιλύει ένα ζήτημα διαδικαστικού χαρακτήρα για τον ίδιο, μείζονος όμως σημασίας για 40 οικογένειες εργαζομένων;
Τα τελευταία 24ωρα ακούγεται ότι αύριο ή την Τρίτη, θα ανακοινωθεί η ακριβής ημερομηνία παράδοσης των σπιτιών από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας. Ας ελπίσουμε να λυθεί το ζήτημα μέσα στις επόμενες ημέρες καθώς οι αγανακτισμένοι δικαιούχοι προειδοποιούν με κατάληψη του οικισμού μετά τις 10 του μήνα και βέβαια ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον υπουργό – όποτε αποφασίσει να τους τιμήσει με την παρουσία του – με τρόπο που θα του μείνει κυριολεκτικά αξέχαστος!
