Η θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη οδεύει προς την ολοκλήρωση της, όπως σχεδόν ξεκίνησε. Τον Μάρτιο του 2020 κλήθηκε να αντιμετωπίσει την έκρυθμη κατάσταση, που δημιούργησαν στα σύνορα της χώρας μας, στον Εβρο, οι ορδές των μεταναστών, τους οποίους διοχέτευε προς την ελληνοτουρκική μεθόριο το καθεστώς Ερντογάν. Το φετινό καλοκαίρι, η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε ξανά να διαχειριστεί τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, καθώς οι γείτονές μας θέτουν ανοιχτά πλέον θέμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών.
Τον Μάρτιο του 2020, η κρίση στον Εβρο αποκλιμακώθηκε με προσεκτικούς χειρισμούς, καθώς οι Τούρκοι έριχναν λάδι στη φωτιά, σε κάθε ευκαιρία, προπαγανδίζοντας ψεύτικες ειδήσεις για δήθεν τραυματισμούς προσφύγων από ελληνικά πυρά. Με αποφασιστικότητα ο μηχανισμός που είχε αναπτυχθεί κατά μήκος των ελληνικών συνόρων κατόρθωσε να αποτρέψει την εισβολή χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, ενώ η στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν ξεκάθαρα υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Το φετινό καλοκαίρι τα δεδομένα είναι διαφορετικά, καθώς έχει καλλιεργηθεί ένα άκρως απειλητικό κλίμα, σε ό,τι αφορά στην κυριαρχία ελληνικών εδαφών από τους γείτονές μας. Καθημερινά εκτοξεύονται ευθείες απειλές για δεκάδες νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με την τουρκική κυβέρνηση να θέτει θέμα αποστρατιωτικοποίησης τους. Σε διαφορετική περίπτωση, τα «γεράκια» του καθεστώτος Ερντογάν προειδοποιούν ανοιχτά ακόμη και με απόβαση!
Η χώρα μας παραμένει το μοναδικό κράτος της ευρωπαϊκής οικογένειας, που τελεί υπό την απειλή πολέμου. Η Αγκυρα, με βάση απόφαση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, μας απειλεί από τον Ιούνιο του 1995 με casus belli, σε περίπτωση επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια (δηλαδή των ελληνικών χωρικών υδάτων), όπως έχει δικαίωμα να πράξει η Ελλάδα με βάση τις διεθνείς συνθήκες. Υπό αυτό το καθεστώς, η χώρα μας αναγκάζεται να δαπανά σε ετήσια βάση για εξοπλιστικά προγράμματα το 2,68% του ΑΕΠ της, που αποτελεί το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ.
Περισσότερα χρήματα για την άμυνα σημαίνει λιγότερα χρήματα για την παιδεία, τη δημόσια υγεία, το κοινωνικό κράτος, την ανάπτυξη, τις δημόσιες επενδύσεις. Οι συγκεκριμένοι τομείς δεν έχουν καμία απολύτως σημασία στην Τουρκία, όπου κυβερνά ένα απολυταρχικό καθεστώς, χωρίς ίχνος ανεκτικότητας στην κριτική και τον δίχως ουσιαστικό έλεγχο από την αντιπολίτευση. Μάλιστα, η συνεχιζόμενη κάθετη πτώση, που εμφανίζει η δημοφιλία του Ταγίπ Ερντογάν σε όλες ανεξαιρέτως τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, από τη μια προδιαγράφει ένα διόλου ευνοϊκό εκλογικό αποτέλεσμα σε έναν χρόνο, οπότε και θα κληθεί στις κάλπες ο τουρκικός λαός για να εκλέξει νέο πρόεδρο, και από την άλλη αναγκάζει τον «σουλτάνο» να ανεβάσει στο «κόκκινο» το θερμόμετρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μήπως και αντιστρέψει το σε βάρος του κλίμα.
Με το παιχνίδι της εξαγωγής των εσωτερικών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, οι εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις, διαχρονικά, προσπαθούν να αποπροσανατολίζουν την εγχώρια κοινή γνώμη. Οταν, μάλιστα, εκστομίζονται εθνικόφρονες κορόνες, οι πιθανότητες να επιτευχθεί ο στόχος των συγκεκριμένων τακτικισμών αυξάνονται κατακόρυφα. Ασχετα αν ο τουρκικός λαός αγοράζει το ψωμί με δελτίο, αν ο επίσημος πληθωρισμός ξεπερνά το 70%, αν στα σούπερ μάρκετ τοποθετούνται αντικλεπτικά στα γάλατα και το τυρί.
Τα επικίνδυνα παιχνίδια του Ερντογάν στο Αιγαίο δεν θα σταματήσουν, όσο ο «σουλτάνος» βλέπει ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολη η ανανέωση της προεδρικής του θητείας. Οτι ο λαός του «βράζει» από αγανάκτηση. Οτι η χώρα του απομονώνεται διπλωματικά και περιθωριοποιείται πολιτικά σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης και όχι μόνο. Οσο περισσότερο πιέζεται, τόσο πιο πολύ θα ανεβάζει τους τόνους της αντιπαράθεσης με την ελληνική κυβέρνηση. Οσο η χώρα του βυθίζεται σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, τόσο η ρητορική του θα γίνεται πιο ακραία και εμπρηστική.
Η δική μας χώρα, που πάντα επένδυε στην ειρήνη και την αρμονική συνύπαρξη των δύο λαών, προσπαθεί κι αυτή τη φορά να διατηρήσει χαμηλά τους τόνους και να μην πέσει στην παγίδα των προκλήσεων, τις οποίες στήνει το καθεστώς Ερντογάν. Η παραμικρή απρόσεκτη κίνηση μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις και να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο με απρόβλεπτες συνέπειες. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε αυτή την περίπτωση οι σύμμαχοί μας, πέραν των δηλώσεων καταδίκης πιθανών επιθετικών ενεργειών σε βάρος της Ελλάδας από τους γείτονες μας, δεν πρόκειται να εμπλακούν σε οποιαδήποτε εμπόλεμη διένεξη.
Ημασταν και παραμένουμε μόνοι στο πεδίο μιας πιθανής σύγκρουσης με τους γείτονές μας. Ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι λοιποί Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας θα ανοίξουν μέτωπο με την Τουρκία, σε επίπεδο πολεμικών συγκρούσεων. Για αυτό οφείλουμε να παραμένουμε σε κατάσταση επιφυλακής, με τις ένοπλες δυνάμεις σε συναγερμό, την εξωτερική μας πολιτική επί ποδός και την εσωτερική πολιτική σκηνή ενωμένη σαν μια γροθιά. Με αυτόν τον τρόπο θα παραμένει ενωμένη η κοινωνία και οι πολίτες θα νιώθουν ότι το πολιτικό προσωπικό, που τους εκπροσωπεί, έχει αφήσει στο περιθώριο τα μικροκομματικά συμφέροντα και τις μικροπολιτικές επιδιώξεις, την ώρα που υπάρχει ορατός εθνικός κίνδυνος.
Τα επισημαίνουμε όλα αυτά, γιατί πλησιάζει και στη χώρα μας η ώρα, που θα στηθούν βουλευτικές κάλπες. Ολα τα σενάρια, ως προς τον χρόνο προκήρυξης των επόμενων εθνικών εκλογών, συντείνουν στο τέλος της ερχόμενης άνοιξης, όπως τουλάχιστον έχει ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός. Το θέμα των τουρκικών προκλήσεων, όπως αυτές συνεχίζονται να διατυπώνονται, δεν αποκλείεται, ωστόσο, να διαφοροποιήσει τα δεδομένα ως προς τον χρόνο διενέργειας των εκλογών.
Προφανώς, η κορύφωση της έντασης με τη γείτονα είναι πιθανό να αλλάξει τα δεδομένα. Οι τουρκικές απειλές διατυπώνονται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη του καθεστώτος Ερντογάν. Με εξαίρεση ορισμένες φωνές σύνεσης και νηφαλιότητας, η μεγάλη πλειονότητα του τουρκικού πολιτικού προσωπικού στηρίζει την επιθετική πολιτική Ερντογάν, αρκετοί την ενθαρρύνουν για λόγους πολιτικής επιβίωσης.
Στη χώρα μας, από την άλλη μεριά, υπάρχει μια ενιαία γραμμή ως προς την αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων; Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα των περιστάσεων ή εξακολουθούν να ζουν στην ψευδαίσθηση, ότι ενόψει βουλευτικών εκλογών μπορούν να επικεντρώνουν στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, προκειμένου να αλιεύσουν ψήφους, την ώρα που οι γείτονές μας απειλούν ευθέως την εθνική μας κυριαρχία;
