Τα σοβαρά προβλήματα της οικονομίας δεν επιλύονται με τη διατύπωση διαπιστώσεων και την εφαρμογή μέτρων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπιστούν, έτσι ώστε να διαφυλάσσεται η κοινωνική συνοχή, είναι η λήψη αποφάσεων, που θα επιδρούν άμεσα στην καθημερινότητα των πολιτών και θα τους δίνουν ανάσες.
Το πρόβλημα με τις τιμές των καυσίμων έλαβε πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις όχι μόνο εξαιτίας των διεθνών εξελίξεων, αλλά και λόγω της κυβερνητικής απροθυμίας να παρέμβει με τη λήψη μέτρων, τα οποία θα μειώσουν απευθείας στην αντλία το κόστος της αμόλυβδης βενζίνης. Οι προβλέψεις και οι εκτιμήσεις για εκτόξευση της τιμής της ακόμη και στα τρία ευρώ το λίτρο, το τρέχον καλοκαίρι, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, που η τιμή του βαρελιού του αργού πετρελαίου καταγράφει ξέφρενη πορεία, δεν αφήνουν περιθώρια για τον παραμικρό εφησυχασμό.
Τα δεδομένα, που έχουν διαμορφώσει την τιμή της αμόλυβδης λίγα λεπτά από τα 2,5 ευρώ το λίτρο, ακόμη και στην πόλη του Βόλου, δεν επιτρέπουν την παραμικρή αδράνεια από πλευράς οικονομικού επιτελείου. Από τη στιγμή μάλιστα που τα στοιχεία για την ανάπτυξη το πρώτο τρίμηνο του έτους είναι ανέλπιστα ενθαρρυντικά, ενώ και τα ταμειακά διαθέσιμα αυξήθηκαν κοντά στα 40 δισ. ευρώ, δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για περαιτέρω καθυστέρηση ως προς τη λήψη των κατάλληλων αποφάσεων, προκειμένου να μειωθούν άμεσα οι τιμές των καυσίμων και να σταματήσει το ράλι των ανατιμήσεων σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών.
Μόνο με τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα οι τιμές θα υποχωρήσουν έως και 40 λεπτά το λίτρο. Αλλος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το αδιέξοδο δεν υπάρχει. Επιλογές, όπως η επιδότηση καυσίμων, που διαρρέεται ότι θα επαναληφθούν το επόμενο χρονικό διάστημα, δεν είναι δυνατό να αλλάξουν τα δεδομένα. Οι τσέπες των καταναλωτών αδειάζουν, ο τζίρος των πρατηρίων συρρικνώνεται και οι μετακινήσεις αρχίζουν και περιορίζονται, παρ’ ότι βρισκόμαστε στο καλοκαίρι και η επιθυμία του κόσμου για ταξίδια και διακοπές, μετά από δύο χρόνια πανδημικής κρίσης και μέτρων καραντίνας, βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Αποτελεί πάγια διεκδίκηση των πρατηριούχων η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα. Από την περίοδο που οι τιμές της αμόλυβδης ήταν γύρω στο 1,5 ευρώ το λίτρο, τότε, δηλαδή, που το γέμισμα του ρεζερβουάρ θεωρούταν αυτονόητο πριν από κάθε ταξίδι και το κόστος των μετακινήσεων δεν είχε φτάσει στα σημερινά εξωφρενικά επίπεδα.
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην εξετάζει καν το ενδεχόμενο μείωσης όχι μόνο του συγκεκριμένου φόρου, αλλά ούτε καν του ΦΠΑ στα καύσιμα, καθώς τα κρατικά ταμεία συνεχίζουν να γεμίζουν από έσοδα, την ώρα που αδειάζουν τα πορτοφόλια των καταναλωτών. Αν δεν ληφθούν άμεσα οι κατάλληλες αποφάσεις, οι επιπτώσεις από την πορεία των τιμών στα καύσιμα θα φανούν σύντομα στην υπόλοιπη αγορά. Σε συνδυασμό με τις ανατιμήσεις στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, η καταναλωτική δύναμη των πολιτών θα υποστεί συντριπτικό πλήγμα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει για την πραγματική οικονομία και τις προσδοκίες των παραγόντων της για «έκρηξη» της κατανάλωσης το φετινό καλοκαίρι.
