Η περίπτωση με την επιβολή προστίμου ύψους 130.000 ευρώ σε εταιρεία εμπορίας καυσίμων εξηγεί σε μεγάλο βαθμό, γιατί στη χώρα μας οι περιπτώσεις νοθείας και αισχροκέρδειας λαμβάνουν τόσο μεγάλες διαστάσεις. Ενας ολόκληρος χρόνος έπρεπε να περάσει για να υπογραφεί η πράξη επιβολής του διοικητικού προστίμου. Από την ημέρα που έλαβαν το δείγμα οι αρμόδιες υπηρεσίες, μέχρι την αντίστοιχη που εκδόθηκε η απόφαση για το πρόστιμο των 130.000 ευρώ πέρασαν σχεδόν 11 μήνες(!).
Από την επίμαχη απόφαση συμπεραίνεται, επίσης, ότι δεν προκύπτει προς το παρόν εμπλοκή του πρατηρίου, που διέθετε τα νοθευμένα καύσιμα, παρ’ ότι η καταγγελία οδηγού στη Διεύθυνση Εμπορίου για τη σοβαρή μηχανική βλάβη, που υπέστη ο κινητήρας του αυτοκινήτου της, σημειώθηκε αφού έβαλε αμόλυβδη βενζίνη από το συγκεκριμένο πρατήριο. Μετά την καταγγελία ενεργοποιήθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου και ξετυλίχθηκε το κουβάρι της υπόθεσης, αφού όμως πέρασε σχεδόν ένας χρόνος. Και πάλι, όμως, η νομοθεσία δίνει στην εταιρεία τη δυνατότητα να προσβάλει την απόφαση για το πρόστιμο – μαμούθ και γιατί όχι ακόμη και να απαλλαγεί από τις κατηγορίες.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και έρχεται στην επικαιρότητα τη στιγμή, που η προσοχή της κοινής γνώμης είναι στραμμένη στην αγορά καυσίμων, λόγω των εξωφρενικών ανατιμήσεων. Οι καταναλωτές υποστηρίζουν ότι στήνεται στην πλάτη τους πάρτι κερδοσκοπίας, με τις εταιρείες να σέρνουν τον χορό. Οι εκπρόσωποι των πρατηριούχων αφήνουν αιχμές για την πρακτική των εταιρειών πετρελαιοειδών να ανεβάζουν τις τιμές, ενώ οι διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου δεν δικαιολογούν τις ανατιμήσεις τις τελευταίες εβδομάδες.
Απέναντι σε όλα αυτά, η πολιτεία εμφανίζεται άτολμη, ίσως και απρόθυμη, να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Φαίνεται από τη στάση της όλο αυτό το χρονικό διάστημα, που οι τιμές των καυσίμων καλπάζουν, οι καταναλωτές στενάζουν και οι πρατηριούχοι βλέπουν τους τζίρους των επιχειρήσεών τους να κατρακυλούν. Οι περιπτώσεις νοθείας, που αποκαλύπτονται κάποιες φορές τον χρόνο, όχι μόνο δεν καθησυχάζουν την κοινή γνώμη, αλλά αντίθετα ενισχύουν τις υπόνοιες ότι το πρόβλημα είναι τόσο οξυμένο, ώστε καμία κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να το επιλύσει.
Δεν είναι μόνο η εξαπάτηση του καταναλωτή. Δεν είναι μόνο η πρόκληση μηχανικών βλαβών στα αυτοκίνητα, που βάζουν νοθευμένα καύσιμα με βιοντίζελ ή ακόμη και με νέφτι. Τίθεται μείζον ζήτημα ασφάλειας όχι μόνο για τα βυτιοφόρα, με τα οποία μεταφέρονται τα καύσιμα, αλλά και για τα πρατήρια υγρών καυσίμων, όπου φτάνει το προϊόν, λίγο πριν περάσει στην κατανάλωση.
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και απαιτούνται δραστικές λύσεις από την κορυφή της πυραμίδας, που είναι οι εταιρείες πετρελαιοειδών, μέχρι τους κακούς επαγγελματίες πρατηριούχους, οι οποίοι στον βωμό του κέρδους δεν υπολογίζουν ούτε καν την ασφάλεια των επιχειρήσεων και των πελατών τους. Το πιο ανησυχητικό είναι, ωστόσο, ότι περιμένουμε λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα από ένα σύστημα εξουσίας, που διστάζει ακόμη και να μειώσει τους φόρους στα καύσιμα…
