Το μείζον ζήτημα των ελλείψεων προσωπικού στα Κέντρα Υγείας της Μαγνησίας επανέρχεται στο προσκήνιο, με αφορμή το περιστατικό με τον 35χρονο αγρότη από την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ζαγοράς Μουρεσίου, που κατανάλωσε φυτοφάρμακο με σκοπό να θέσει τέρμα στη ζωή του. Στο Κέντρο Υγείας Ζαγοράς, όπου έσπευσε ζητώντας βοήθεια, όταν συνειδητοποίησε το τραγικό του λάθος, οι γιατροί του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες και έκριναν ότι έπρεπε να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Βόλου για νοσηλεία.
Δυστυχώς για τον 35χρονο, η απογευματινή βάρδια του οδηγού ασθενοφόρου ήταν για άλλη μια φορά κενή, με αποτέλεσμα να ειδοποιηθεί πλήρωμα ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ από τον Βόλο, που έφτασε στη Ζαγορά μετά από μια ώρα και τον μετέφερε στο Αχιλλοπούλειο δύο ώρες αργότερα.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν κινδύνευε άμεσα ανθρώπινη ζωή, όπως συνέβη δηλαδή κατά το παρελθόν, όταν χρειάστηκε να γίνουν διακομιδές ασθενών, οι οποίοι ήταν σε κρίσιμη κατάσταση, ακόμη και στις καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων. Οπως ο νεαρός πολυτραυματίας έξω από τη Μηλίνα, που διακομίστηκε στο Νοσοκομείο στην καρότσα αγροτικού, επειδή στο Κέντρο Υγείας Αργαλαστής δεν υπήρχε οδηγός ασθενοφόρου.
Τα περιστατικά είναι αναρίθμητα, ενώ τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, επειδή παραμένουν υποστελεχωμένα τα Κέντρα Υγείας. Στην Αλόννησο, θυμίζουμε ότι ο δήμαρχος Πέτρος Βαφίνης αναγκάζεται ουκ ολίγες φορές να εκτελεί χρέη οδηγού ασθενοφόρου είτε για τη μεταφορά ασθενών από τις οικίες τους στο περιφερειακό ιατρείο του νησιού, είτε για τη διακομιδή τους μέχρι το λιμάνι, από όπου τους παραλαμβάνει στη συνέχεια ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, όπως συνέβη κατά την περίοδο της πανδημικής κρίσης.
Η διεκδίκηση των συνδικαλιστών της ΠΟΕΔΗΝ για τη στελέχωση των Κέντρων Υγείας με το απαιτούμενο προσωπικό είναι πάγια και διαχρονική. Αγγίζει πλέον τα όρια της γραφικότητας, γιατί οι συνδικαλιστές έχουν απέναντί τους πολιτικές ηγεσίες στο υπουργείο Υγείας και διοικούντες στις κατά τόπους Υγειονομικές Περιφέρειες, που αδιαφορούν για το αυτονόητο, την κάλυψη των κενών θέσεων προσωπικού σε βασικές ειδικότητες, όπως οι οδηγοί ασθενοφόρων.
Ανθρώπινες ζωές εξαρτώνται από την κάλυψη των συγκεκριμένων κενών. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές έρχονται αντιμέτωποι με αδιανόητες καταστάσεις, όταν αναγκάζονται να ενημερώσουν τους συγγενείς ασθενών, οι οποίοι ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ότι δεν υπάρχει οδηγός ασθενοφόρου, ώστε να μεταφέρει έγκαιρα τον ασθενή, που κινδυνεύει, στο πλησιέστερο Νοσοκομείο.
Οι έχοντες την πολιτική και διοικητική ευθύνη για την πρόσληψη μόνιμων οδηγών ασθενοφόρων κλείνουν τα αφτιά τους στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των εργαζομένων στα Κέντρα Υγείας και επιμένουν πεισματικά σε πρόσκαιρες λύσεις, όπως οι προσλήψεις συμβασιούχων ή ακόμη και μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ.
Σε όλα σχεδόν τα Κέντρα Υγείας της Μαγνησίας υπάρχει από ένα, τουλάχιστον, ολοκαίνουργιο ασθενοφόρο με ελάχιστα χιλιόμετρα, καθώς δεν υπάρχουν οδηγοί να καλύπτουν όλες τις βάρδιες του 24ώρου. Από το 2010 άρχισε η δραματική μείωση του προσωπικού των Κέντρων Υγείας, λόγω συνταξιοδοτήσεων. Συνολικά 12 χρόνια μετά τα εκρηκτικά προβλήματα υποστελέχωσης παραμένουν και οξύνονται.
