Η περίοδος, που διανύουμε, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η αρχή του τέλους της κτηνοτροφίας. Μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, εφόσον δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης του πολύπαθου κλάδου, ένας μεγάλος αριθμός κτηνοτροφικών μονάδων θα κλείσει, εξαιτίας της κατακόρυφης αύξησης του κόστους παραγωγής. Οι τιμές των ζωοτροφών έχουν διπλασιαστεί, ενώ οι εξωφρενικές ανατιμήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος αναγκάζουν πολλούς κτηνοτρόφους να επιστρέψουν στο άρμεγμα των ζώων τους με τα χέρια.
Ακούγεται απίστευτο, είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό. Εν έτει 2022 αρκετοί κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να αρμέγουν τα ζώα τους με τα χέρια, επειδή δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος λειτουργίας των γεννητριών, τις οποίες έχουν εγκαταστήσει στα ποιμνιοστάσιά τους. Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν υπερτριπλασιαστεί, ενώ οι τιμές στις ζωοτροφές διπλασιάστηκαν, εκτοξεύοντας το συνολικό κόστος παραγωγής των κτηνοτροφικών μονάδων, που και πριν την ενεργειακή κρίση αντιμετώπιζαν τεράστια προβλήματα.
Τότε είχαν απέναντί τους την αδιαφορία της πολιτείας, αναφορικά με την προστασία του κλάδου από τα καρτέλ του γάλακτος και τα τερτίπια των μεγαλεμπόρων. Τώρα έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση, ανήμπορη να στηρίξει ουσιαστικά τον κλάδο τους. Μια κυβέρνηση, που εξαγγέλλει την οικονομική ενίσχυση των κτηνοτρόφων με 45 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά ζωοτροφών, ωστόσο αποφεύγει να αναγνωρίσει ότι αναλογικά το ύψος της συγκεκριμένης ενίσχυσης μόλις που καλύπτει τις ανάγκες για 20 ημέρες. Για αυτό πολλοί κτηνοτρόφοι οδηγούν τα ζώα τους στη σφαγή, γιατί δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος για τη συντήρησή τους, διότι πρέπει να δαπανήσουν πάνω από 120 ευρώ για να μεγαλώσουν ένα αμνοερίφιο και όταν φτάσει η ώρα για τη σφαγή του θα αποζημιωθούν με 40 ευρώ λιγότερα.
Ο κλάδος της κτηνοτροφίας στη χώρα μας βιώνει μια από τις χειρότερες περιόδους. Η έκρηξη στις τιμές της ενέργειας, που προκάλεσε αλυσιδωτές αυξήσεις στις τιμές των ζωοτροφών και στο συνολικό κόστος παραγωγής των κτηνοτροφικών μονάδων, χαρακτηρίζεται ως η χαριστική βολή στον κλάδο. Οι τιμές στο γάλα και το κρέας ήταν έτσι κι αλλιώς εξευτελιστικές για τον Ελληνα κτηνοτρόφο. Πριν την ενεργειακή κρίση φυτοζωούσε. Τώρα αδυνατεί να αντεπεξέρχεται ακόμη και στις βασικές του υποχρεώσεις.
Η πορεία του κλάδου μοιάζει προδιαγεγραμμένη, αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης, που θα οδηγήσουν άμεσα στη μείωση του κόστους παραγωγής και στη διασφάλιση της βιωσιμότητας των κτηνοτροφικών μονάδων. Αλλιώς, ας προετοιμαστούμε για την οριστική κατάρρευση ενός εκ των σημαντικότερων κλάδων του πρωτογενούς τομέα στη χώρα μας. Ενός κλάδου, που μπορεί να συμβάλλει στην προσπάθεια αλλαγής του παραγωγικού της μοντέλου. Ολες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια αναφέρονται στον συγκεκριμένο στόχο με βαρύγδουπες δηλώσεις, καμία, ωστόσο, δεν έχει αποδείξει ότι θέλει και μπορεί να τον πετύχει. Ας γίνει η αρχή από τη διάσωση της κτηνοτροφίας…
