Η περιβαλλοντική τραγωδία του περσινού Αυγούστου στα δάση της Βόρειας Εύβοιας και της Ανατολικής Αττικής φαίνεται πως δεν έχει διδάξει τίποτα στα αρμόδια όργανα της κεντρικής εξουσίας. Η έλλειψη προετοιμασίας, οργάνωσης και σχεδιασμού, που υπήρχε πριν από έναν χρόνο, εξακολουθεί να υφίσταται, απειλώντας τους πνεύμονες πρασίνου στη χώρα μας και υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών. Τα λάθη, που σημειώθηκαν τότε ως προς τον καθαρισμό των δασών και τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, έτσι ώστε να προστατεύεται το δασικό φυτικό κεφάλαιο και κατ’ επέκταση η πανίδα, που βρίσκει καταφύγιο εκεί, δείχνουν να επαναλαμβάνονται, ενόψει της φετινής αντιπυρικής περιόδου.
Η περίπτωση των δασών στη Μαγνησία, για τον καθαρισμό των οποίων έχει εξασφαλιστεί αστείο χρηματικό ποσό, είναι ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος. Στη χθεσινή συνεδρίαση του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας του νομού αποκαλύφθηκε η έλλειψη πόρων για τον καθαρισμό των δασών, που, μετά τις χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα και τα έντονα καιρικά φαινόμενα των βροχοπτώσεων και των θυελλωδών ανέμων, έχουν μετατραπεί σε πραγματικές πυριτιδαποθήκες. Τα σπασμένα κλαδιά δημιουργούν γύρω από τα δέντρα παχύ στρώμα εύφλεκτης ύλης, που σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς θα μετατραπεί σε καθοριστικό παράγοντα επέκτασης του πύρινου μετώπου.
Θα έπρεπε ήδη να έχει αρχίσει η διαδικασία καθαρισμού των δασών από τα σπασμένα κλαδιά, τα οποία σε πολλά σημεία καθιστούν αδύνατη τη διέλευση. Δάση, όπως αυτά της Αλοννήσου, χρήζουν άμεσου καθαρισμού. Ωστόσο, τα κονδύλια, τα οποία διαθέτει το Δασαρχείο, δεν επαρκούν ούτε για τα καύσιμα των συνεργειών. Μόλις 8.000 ευρώ διαθέτει ο δασάρχης Αλμυρού, ενώ για το σύνολο των δασών στη Μαγνησία το αντίστοιχο ποσό μόλις που φτάνει τις 50.000 ευρώ. Εναλλακτική λύση για να καθαριστούν τα δάση είναι η σύναψη μνημονίων συνεργασίας με τους Δήμους, που όμως δεν έχουν ούτε την οικονομική δυνατότητα να συνδράμουν στη συγκεκριμένη προσπάθεια, ούτε βέβαια το απαιτούμενο ανθρώπινο δυναμικό, έτσι ώστε να συγκροτήσουν συνεργεία καθαρισμού των δασών.
Τι απομένει, λοιπόν, για να προστατέψουμε τα δάση μας από τον πύρινο εφιάλτη; Η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών και η απαγόρευση κυκλοφορίας σε ημέρες με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, ως προς την εκδήλωση πυρκαγιάς. Ούτε το ένα μέτρο, ούτε το άλλο επαρκούν για την προστασία των δασικών εκτάσεων. Η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών είναι μέτρο πρόληψης, που στη χώρα μας εφαρμόζεται μόνο στα χαρτιά, ενώ η απαγόρευση κυκλοφορίας προϋποθέτει αυστηρή και διαρκή αστυνόμευση τεράστιων εκτάσεων.
Οι πρώτες φωτιές λόγω απροσεξίας και αδιαφορίας από πλευράς καλλιεργητών, οι οποίοι θέλησαν να κάψουν υπολείμματα αγροτικών εργασιών, ενώ έπνεαν θυελλώδεις άνεμοι, προκαλούν έντονη ανησυχία ενόψει της φετινής αντιπυρικής περιόδου. Η κλιματική αλλαγή και η αδιαφορία της πολιτείας, ως προς την κατάρτιση και την εφαρμογή συγκεκριμένου σχεδίου προστασίας των δασών από τις πυρκαγιές, εντείνουν τις ανησυχίες για τους κινδύνους, που διαγράφονται και το φετινό καλοκαίρι. Ολα δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια αποφύγαμε στη Μαγνησία τις μεγάλες φωτιές από καθαρή τύχη. Η τύχη, όμως, δεν κρατά για πάντα…
