Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε ειλικρινή απολογισμό του φετινού κύκλου των αγροτικών κινητοποιήσεων, που ολοκληρώνεται σήμερα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι αγρότες επιστρέφουν στα χωριά τους με άδεια χέρια. Τα «ψίχουλα», που τους έδωσε η κυβέρνηση για το αγροτικό πετρέλαιο και τη ρήτρα αναπροσαρμογής στο ρεύμα, είναι περισσότερο κοροϊδία παρά ουσιαστικές παροχές για τη στήριξη της αγροτικής οικονομίας, που ψυχορραγεί. Η επιστροφή φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο αντιστοιχεί σε ένα όργωμα, ενώ η μείωση της ρήτρας αναπροσαρμογής στο ρεύμα είναι ανάξια αναφοράς, με δεδομένες τις αυξήσεις στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, μετά και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Για σχεδόν έναν μήνα οι αγρότες, όσοι τέλος πάντων αποφάσισαν να πλαισιώσουν τον αγώνα και να διεκδικήσουν λύσεις σε προβλήματα, τα οποία απειλούν πλέον τη βιωσιμότητα του αγροτικού επαγγέλματος, παρέμειναν στους δρόμους και χωρίς να προκαλούν το κοινωνικό σύνολο, διεκδίκησαν με αξιοπρέπεια και αγωνιστική διάθεση μέτρα ενάντια στην εκτόξευση του κόστους παραγωγής, τον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ και τη στήριξη των τιμών στα αγροτικά προϊόντα. Αντί για ουσιαστικές απαντήσεις, εισέπραξαν κοροϊδία και εμπαιγμό από την κυβέρνηση, που παράλληλα είχε σε ετοιμότητα τις αστυνομικές δυνάμεις, προκειμένου να μην κλείσουν οι δρόμοι, πέραν των συμβολικών αποκλεισμών, που αποφασίζονταν στα κατά τόπους μπλόκα.
Η κρίσιμη συνάντηση με τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης, Οικονομικών και Ενέργειας κατέληξε σε φιάσκο. Οι τρεις υπουργοί στην ουσία δεν μετακινήθηκαν από τις αρχικές θέσεις της κυβέρνησης, επικαλούμενοι τις περιορισμένες δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού. Εφόσον, λοιπόν, δεν υπάρχει από την πλευρά της πολιτείας η παραμικρή διάθεση να στηριχθεί ο αγροτικός τομέας με ουσιαστικές παρεμβάσεις και από τη στιγμή κατά την οποία τα μπλόκα δεν μπορούν να επαναλάβουν τους πολυήμερους αποκλεισμούς της εθνικής οδού, που ζήσαμε στο παρελθόν, δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί ο αγώνας.
Η επιστροφή των αγροτών στα χωριά και στα χωράφια τους δεν πρέπει να γίνει με σκυμμένο το κεφάλι. Δεν υπάρχουν περιθώρια για απογοητεύσεις και αδράνεια. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί με άλλους τρόπους. Με την καλύτερη οργάνωση σε αγροτικούς συλλόγους και ομοσπονδίες, οι οποίες απαλλαγμένες από τις παθογένειες του αγροτοσυνδικαλιστικού κινήματος, που απομάκρυναν πολλούς αγρότες από τα μπλόκα, οφείλουν να διεκδικούν λύσεις στα αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου.
Το τέλος του φετινού κύκλου των αγροτικών κινητοποιήσεων συμπίπτει με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, που θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ενεργειακή κρίση και το κύμα ανατιμήσεων στην αγορά. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος παραγωγής θα αυξηθεί και άλλο, αποτρέποντας στην ουσία τους αγρότες να καλλιεργούν τη γη. Ηδη τεράστιες αγροτικές εκτάσεις καλύπτονται όχι από καλλιέργειες, αλλά από φωτοβολταϊκά πάρκα. Η συρρίκνωση του αγροτικού τομέα συνεχίζεται και υπό αυτή την έννοια άλλος δρόμος από τον αντίστοιχο του αγώνα και της διεκδίκησης δεν υπάρχει.
