Οι πρώτες εφημερίες των ιδιωτών γιατρών του Βόλου, που προσφέρθηκαν να υπογράψουν συμβάσεις με το Νοσοκομείο και να συνδράμουν τους συναδέλφους τους στις κλινικές κορονοϊού, αναδεικνύουν τη σοβαρότητα της κατάστασης με την πανδημία στις δομές υγείας της πρώτης γραμμής. Ο φόρτος εργασίας, τα βαριά περιστατικά και η διαρκής επιφυλακή, όχι μόνο για την πορεία της υγείας των ασθενών, αλλά και για την ατομική τους προστασία από τον κίνδυνο της μόλυνσης, αρχίζουν και αποτυπώνονται στο μυαλό των 10 ιδιωτών παθολόγων και πνευμονολόγων, οι οποίοι αφενός παραδίδουν μαθήματα επαγγελματικής και επιστημονικής ευσυνειδησίας, αφετέρου συμβάλλουν καθοριστικά στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου συνεργασίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα υγείας, χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη της επιστράτευσης.
Οι ιδιώτες γιατροί, που προσφέρθηκαν να βοηθούν στην κάλυψη του προγράμματος εφημεριών των κλινικών covid στο Νοσοκομείου Βόλου, έδωσαν σημαντικές ανάσες στους συναδέλφους τους νοσοκομειακούς γιατρούς, οι οποίοι βρίσκονταν στα όρια της κατάρρευσης. Παράλληλα, σταμάτησαν οι περιπτώσεις των εφημεριών τρόμου με τους 80 και 90 ασθενείς να βρίσκονται υπό την ευθύνη ενός και μόνο επιμελητή γιατρού. Οι νοσηλευόμενοι λαμβάνουν καλύτερες υπηρεσίες υγείας και το ιατρικό προσωπικό μπορεί να προσφέρει τις δικές του υπηρεσίες υπό καλύτερες συνθήκες, χωρίς την εξαντλητική κούραση και τον κίνδυνο του ιατρικού λάθους, που σε περιπτώσεις ασθενών με τόσο βαριά κλινική εικόνα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Οι πρώτες εμπειρίες των ιδιωτών γιατρών στις κλινικές κορονοϊού επικεντρώνονται κυρίως στα σοβαρά περιστατικά των ασθενών, που από τη μια χρήζουν αναπνευστικής υποστήριξης και από την άλλη προσπαθούν να ξεπεράσουν την περιπέτεια της υγείας τους, εντελώς μόνοι. Χωρίς την παρουσία των στενών συγγενικών τους προσώπων και δίχως τη σημαντική ψυχολογική υποστήριξη, που προσφέρει το επισκεπτήριο, η προσπάθειά τους να ξεπεράσουν ένα έτσι κι αλλιώς σοβαρό πρόβλημα υγείας γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.
Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών στις κλινικές covid δεν έχει κάνει το εμβόλιο. Μαζί με την αγωνία τους για την εξέλιξη της κατάστασής τους, έχουν να διαχειρίζονται και τις σκέψεις για τη λανθασμένη επιλογή τους να μην εμβολιαστούν. Γύρω τους φεύγουν καθημερινά από τη ζωή ασθενείς, που χάνουν τη μάχη με τον κορονοϊό, ενώ κάποιοι άλλοι μεταφέρονται στην εντατική προκειμένου να διασωληνωθούν. Μεταξύ των νοσηλευόμενων υπάρχουν και οι αρνητές της διασωλήνωσης, που υπογραφούν σχετικά και «δένουν» τα χέρια των γιατρών.
Είναι εμπειρίες, συναισθήματα, που δεν πρόκειται να σβήσουν από τη μνήμη των ιδιωτών γιατρών στις κλινικές covid. Οι εφημερίες τους είναι πολύωρες και κουραστικές. Τα Σαββατοκύριακα διαρκούν ολόκληρο 24ωρο και τις καθημερινές φτάνουν και τις 20 ώρες. Οι συμβάσεις τους λήγουν στα τέλη του τρέχοντος χρόνου. Το μεγάλο ζητούμενο είναι τι μέλλει γενέσθαι από τις αρχές του 2022. Θα ανανεωθούν οι συμβάσεις, θα μπορούν οι ιδιώτες γιατροί να συνεχίσουν να συνδράμουν στο πρόγραμμα των εφημεριών ή μήπως πρέπει το υπουργείο να αποφασίσει, επιτέλους, να καλύψει τα κενά στο ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό;
