Οσο αθόρυβες ήταν οι διαδικασίες πριν τις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, τόσο «θορυβώδης» πρέπει να είναι η παρουσία της από σήμερα κιόλας στην τοπική κοινωνία. Τα προβλήματα των εργαζομένων και οι προκλήσεις, που διαμορφώνει η περίοδος της πανδημίας, καθιστούν απαραίτητη τη λειτουργία του κορυφαίου τοπικού συνδικαλιστικού οργάνου εκπροσώπησης της εργατικής τάξης, με όρους διεκδικητικότητας, μαχητικότητας και ενότητας.
Η τελευταία προϋπόθεση είναι σχεδόν αδύνατο να τηρείται, από τη στιγμή που υπάρχουν συνδικαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από τις υπόλοιπες παρατάξεις για πάνω από 25 χρόνια. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά στη μαχητικότητα και τη διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα των εργαζομένων, που οξύνονται λόγω πανδημίας, η παρουσία της νέας διοίκησης του Εργατικού Κέντρου επιβάλλεται να είναι συνεχής και συνεπής.
Ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά έφερε αλλαγές, οι οποίες καθιστούν ακόμη πιο επισφαλή τη θέση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οι νέες ρυθμίσεις ως προς το οκτάωρο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και πώς αυτή επηρεάζει τις ατομικές και τις συλλογικές συμβάσεις, την εργασία και τα Σαββατοκύριακα για τους κλάδους υψηλής τεχνολογίας και την αύξηση των υπερωριών ανατρέπουν κατακτήσεις δεκαετιών, ενώ ο νέος συνδικαλιστικός νόμος περιορίζει ακόμη πιο πολύ τη δράση των συνδικάτων.
Σε ό,τι αφορά στην πανδημία και πώς επηρεάζει τις εργασιακές σχέσεις, ο ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δηλώνει σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ ότι έχει μεταβληθεί η σχέση εργασίας του μετά την πανδημία, καθώς αυξήθηκαν οι ώρες απασχόλησης, ενώ οι τέσσερις στους δέκα δηλώνουν ανασφαλείς ως προς τη διατήρηση της δουλειάς τους. Οι έξι στους δέκα δεν αναμένουν θετική εξέλιξη ως προς τον μισθό τους, με τον δείκτη αμοιβών στη χώρα να έχει επιδεινωθεί σημαντικά από τον Μάρτιο του 2020.
Ολα αυτά είναι ζητήματα μείζονος σημασίας, που καλείται να διαχειρίζεται η νέα συνδικαλιστική ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Βόλου. Το πιο δύσκολο θα είναι να πείσει τους εργαζόμενους για την ανάγκη συμμετοχής σε κινητοποιήσεις ενάντια στο πλαίσιο, που έχει διαμορφωθεί ως προς τα εργασιακά στον ιδιωτικό τομέα. Η απουσία τους από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών είναι δεδομένη, όπως και η απογοήτευσή τους για τη συνολική εικόνα του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπιστοσύνης στον θεσμό του συνδικαλισμού, διαμορφώνεται άκρως αρνητικό κλίμα, που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο το έργο των νεοεκλεγέντων μελών της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου.
Με το κλείσιμο της κάλπης και την ολοκλήρωση της διαδικασίας καταμέτρησης των ψήφων, οι όποιες αντιπαλότητες, πικρίες και διαφωνίες τελειώνουν. Τους 21 συμβούλους στη νέα διοίκηση περιμένει δύσκολη δουλειά, η οποία θα πρέπει να αποδώσει καρπούς υπό ασφυκτικά χρονικά περιθώρια και σε καθεστώς αμφισβήτησης και δυσπιστίας.
