Πραγματική θηλιά για τις εμπορικές επιχειρήσεις αποτελεί το πρόβλημα των μεταχρονολογημένων επιταγών, που φτάνουν τα τέσσερα δισ. ευρώ και απειλούν όχι μόνο τη βιωσιμότητα χιλιάδων καταστημάτων, αλλά ακόμη και την ομαλή τροφοδοσία της αγοράς. Επί μήνες είχε παγώσει η εξόφληση των επιταγών, εξαιτίας των μέτρων προστασίας της πραγματικής οικονομίας από τις επιπτώσεις της πανδημικής κρίσης και των lock downs. Από την 1η Νοεμβρίου τα συγκεκριμένα μέτρα δεν ισχύουν πλέον και οι άνθρωποι της αγοράς, που οφείλουν σε προμηθευτές και εισαγωγείς, πρέπει να βρουν τρόπο, ώστε να εξοφλήσουν τις επιταγές, που συσσωρεύονται το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Το συνολικό ύψος των απλήρωτων επιταγών προκαλεί τρόμο, καθώς οι επιχειρήσεις, που οφείλουν τα τέσσερα δισ. ευρώ, δεν μπορούν να είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις τους, από τη στιγμή που η ρευστότητα στην αγορά παραμένει ζητούμενο. Από τη άλλη, οι προμηθευτές και οι εισαγωγείς, στους οποίους οφείλουν οι έμποροι το συγκεκριμένο ποσό μαμούθ, αν δεν πάρουν τα χρήματά τους δεν θα είναι σε θέση να εγγυηθούν την ομαλή τροφοδοσία της αγοράς, ενόψει μάλιστα και των Χριστουγέννων. Το συγκεκριμένο πρόβλημα απειλεί ευθέως τη βιωσιμότητα χιλιάδων εμπορικών και όχι μόνο επιχειρήσεων, αλλά και την απρόσκοπτη λειτουργία της αγοράς, που μετά το πολύμηνο lock down προσπαθεί ακόμη να ανακτήσει τον βηματισμό της.
Οι απλήρωτες επιταγές, ύψους τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι αυτή τη στιγμή το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα στην πραγματική οικονομία, καθώς ρευστότητα δεν υπάρχει, ενώ η κατανάλωση αυξομειώνεται, ανάλογα με την επιδημιολογική εικόνα της χώρας. Το τελευταίο χρονικό διάστημα με την έξαρση των ημερήσιων μολύνσεων και την ασφυκτική κατάσταση, που προκαλείται στα νοσοκομεία, οι καταναλωτές έχουν επηρεαστεί και περιόρισαν τις έτσι κι αλλιώς φειδωλές αγορές τους.
Επιπλέον, το υπουργείο Ανάπτυξης παραμένει σε κατάσταση αδράνειας και αγνοεί την πρόταση, που έχουν καταθέσει εδώ και μήνες οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Εμπορίου, προκειμένου να βρεθεί διέξοδος στο αδιέξοδο των απλήρωτων επιταγών. Η πρόταση επικεντρώνεται στη δημιουργία χρηματοδοτικού εργαλείου, που θα δώσει ανάσες ρευστότητας στους ανθρώπους της αγοράς και κατά συνέπεια θα προσφέρει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις, που έχουν στεγνώσει από ρευστό, να πληρώσουν μέρος ή ακόμη και των σύνολο των ανεξόφλητων επιταγών τους.
Απάντηση δεν υπήρξε ποτέ από την κεντρική εξουσία στη συγκεκριμένη πρόταση, που με τα σημερινά δεδομένα αποτελεί μονόδρομο. Τα χρονικά περιθώρια εξαντλούνται και το τσουνάμι των τεσσάρων δισ. από τις απλήρωτες επιταγές πλησιάζει απειλητικό, έτοιμο να δώσει τη χαριστική βολή σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που κατάφεραν να αντέξουν τα τελευταία δύο χρόνια στην υγειονομική κρίση. Αλλες αντοχές δεν υπάρχουν, με δεδομένη και την εξέλιξη της πανδημίας, καθώς η έξαρση των κρουσμάτων και η οριακή κατάσταση στα νοσοκομεία φουντώνουν ξανά τις συζητήσεις για την ανάγκη νέων μέτρων κατά της διασποράς του κορονοϊού.
