Του Γιώργου Λαμπράκη
Μετά τον θόρυβο των τελευταίων ημερών για τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους του Γηροκομείου Βόλου και τον θάνατο γυναίκας 96 ετών με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα, που μολύνθηκε από τον κορονοϊό παρ’ ότι εμβολιασμένη και κατέληξε προχθές στο Νοσοκομείο, οι μισοί από τους αρνητές των εμβολίων στο ίδρυμα εξέφρασαν την επιθυμία να πράξουν αυτό που επιτάσσουν οι συνθήκες και συνιστά ανεπιφύλακτα η επιστημονική κοινότητα.
Η απόφασή τους να εμβολιαστούν, αφήνοντας στην άκρη τις γραφικότητες περί επικίνδυνων φαρμακευτικών σκευασμάτων και τις θεωρίες τις κακιάς ώρας περί παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπαγορεύτηκε από τις πρόσφατες εξελίξεις. Από τη μια η πίεση, που τους ασκήθηκε από τη διοίκηση του Γηροκομείου, από την άλλη οι ανακοινώσεις για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των εργαζομένων στις δομές φιλοξενίας ηλικιωμένων και οι επιπτώσεις για τους ανεμβολίαστους, μετά τις 16 Αυγούστου, ανάγκασαν τους μισούς αρνητές στο Γηροκομείου Βόλου να αλλάξουν στάση και να πράξουν το αυτονόητο. Μέχρι τον εμβολιασμό του συνόλου του προσωπικού του ιδρύματος υπάρχει ακόμη δρόμος, ωστόσο η αρχή έγινε και πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο να εμβολιαστούν και οι 35 αρνητές τον ερχόμενο μήνα.
Ανάλογη εξέλιξη εκτιμάται ότι θα προκύψει και για τους υγειονομικούς, που ποσοστό άνω του 25% των εργαζομένων στα Νοσοκομεία δεν έχει κάνει ακόμη το εμβόλιο κατά του κορονοϊού. Οι αντιδράσεις, που εκδηλώνονται τις τελευταίες ημέρες σε νοσηλευτικά ιδρύματα, όπως το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου οι αρνητές εργαζόμενοι απειλούν με προσφυγές στη Δικαιοσύνη για να διαφυλάξουν το δικαίωμά τους κατά του εμβολιασμού, δεν είναι τίποτα άλλο από ύστατες σπασμωδικές κινήσεις, λίγο πριν αποδεχθούν το αναπόφευκτο.
Μπροστά στον κίνδυνο της αναστολής εργασίας, που θα οδηγήσει σε αναστολή πληρωμών και κατά συνέπεια στην απώλεια ενσήμων, όσοι αντιδρούν σήμερα, επικαλούμενοι θεωρίες συνωμοσίας, θα το ξανασκεφτούν και θα προτιμήσουν την προσγείωση στην πραγματικότητα, από το να εμπλακούν σε περιπέτειες, ενώ θα έχει αρχίσει η επέλαση του τέταρτου πανδημικού κύματος.
Κάπως έτσι θα κλείσει ο φαύλος κύκλος, που άνοιξε πριν από λίγες εβδομάδες, όταν άρχισε να αναπτύσσεται το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους υγειονομικούς και τους εργαζόμενους σε δομές φροντίδας ηλικιωμένων δεν είναι τίποτα άλλο από το πρώτο βήμα σειράς αποφάσεων για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό σε κλάδους του δημοσίου, όπως οι εκπαιδευτικοί και στη συνέχεια του ιδιωτικού τομέα, όπως η εστίαση και ο τουρισμός.
Αλλος τρόπος, πέραν του εμβολιασμού, δεν υπάρχει για να νικηθεί η πανδημία. Από τη στιγμή που δεν αντιλαμβάνονται άπαντες την αναγκαιότητα, η πολιτεία πρέπει να λάβει τις απαιτούμενες αποφάσεις, ώστε να διασφαλιστεί το σημαντικότερο από όλα τα αγαθά, δηλαδή η δημόσια υγεία.
