Του Γιώργου Λαμπράκη
Ο κλάδος της εστίασης και της διασκέδασης χτυπήθηκε όσο κανείς άλλος από τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού. Ειδικά οι επιχειρήσεις με κλειστούς χώρους δέχθηκαν ισχυρότατο πλήγμα, καθώς παρέμειναν κλειστές πάνω από 15 μήνες και τώρα που αποφασίστηκε η επαναλειτουργία τους, έχουν νομοθετηθεί μέτρα για την απαγόρευση εισόδου στους μη εμβολιασμένους, που πολλοί ιδιοκτήτες χώρων διασκέδασης δεν μπορούν να εφαρμόσουν.
Η περίπτωση ιδιοκτήτη κλαμπ στην πόλη του Βόλου, που μπροστά στο αδιέξοδο το οποίο διαμορφώνουν τα μέτρα για τη λειτουργία καταστημάτων διασκέδασης μόνο για εμβολιασμένους ή νοσούντες από τον κορονοϊό, αποφάσισε να κρατήσει κλειστό το κατάστημά του, είναι ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος. Ο συγκεκριμένος επαγγελματίας διαπίστωσε, μετά και τις πρόσφατες ανακοινώσεις για τον έλεγχο των εμβολιασμένων ή όσων έχουν νοσήσει, ότι καλείται να διαδραματίζει ρόλο υγειονομικού που πρέπει να τσεκάρει το πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης των πελατών του και αστυνομικού που πρέπει να ελέγχει αν τα πιστοποιητικά που του επιδεικνύονται είναι γνήσια!
Ποιος τον κατοχυρώνει ότι ο πελάτης, που δεν θα μπει στο κατάστημά του επειδή το σύστημα δεν θα αναγνωρίζει τον ειδικό κωδικό, δεν θα κινηθεί στη συνέχεια νομικά σε βάρος της συγκεκριμένης επιχείρησης; Επίσης, ποιος του εγγυάται ότι όταν θα μπει στο μαγαζί του το κλιμάκιο ελέγχου, δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις από θαμώνες που εκτός των άλλων θα έχουν πιει και λίγο παραπάνω; Είναι δυνατό ο κάθε επιχειρηματίας να αγωνιά σε κάθε έλεγχο, αν θα μετατραπεί το κατάστημά του σε σαλούν της Αγριας Δύσης, επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε να μεταθέσει εμμέσως στον κλάδο της εστίασης την πίεση προς τους πολίτες να εμβολιαστούν;
Ακόμη και οι επιχειρήσεις διασκέδασης με κλειστούς χώρους, που θα λειτουργούν από αύριο, θα πρέπει να δουλεύουν με το 40% του κόσμου, όσοι δηλαδή έχουν κάνει το εμβόλιο και κατά συνέπεια μπορούν να διασκεδάσουν όπου θέλουν, χωρίς κανόνες και περιορισμούς. Συμφέρει τον καταστηματάρχη να ανοίξει την επιχείρησή του, να επιβαρυνθεί με τα δυσβάστακτα λειτουργικά έξοδα και με τις δαπάνες για τη μισθοδοσία και το ενοίκιο, από τη στιγμή που οι θαμώνες θα είναι μειωμένοι πάνω από 50%;
Ολα αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν τη συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών καταστημάτων διασκέδασης χωρίς ανοιχτούς χώρους. Στον Βόλο το συγκεκριμένο ποσοστό ξεπερνά το 40%, επί του συνόλου των καταστημάτων εστίασης και διασκέδασης. Είναι σίγουρο ότι και άλλες επιχειρήσεις θα επιλέξουν να παραμείνουν σε καθεστώς αναστολής λειτουργίας, παρά να ανοίξουν σε ένα ιδιαίτερα αβέβαιο και ευμετάβλητο περιβάλλον.
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν πολύ δύσκολα θα εφαρμοστούν από τους επαγγελματίες της εστίασης και της διασκέδασης, ειδικά μετά τον Οκτώβριο που οι ανοικτοί χώροι δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Το μείζον ερώτημα είναι αν υπάρχει plan b για τον πολύπαθο κλάδο της εστίασης, που εκτός των άλλων θα πρέπει να αρχίσει μέσα στο 2022 να επιστρέφει στο κράτος το 50% των επιστρεπτέων προκαταβολών που καταβλήθηκαν κατά τη διάρκεια των lockdown.
