Ποιος φοβάται την αξιολόγηση;

ποιος-φοβάται-την-αξιολόγηση-688095

Του Γιώργου Λαμπράκη

Κινδυνεύουν να χάσουν το δίκιο τους οι εκπαιδευτικοί, που αντιδρούν στη διαδικασία της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Η απόφαση για απεργία – αποχή των εκπαιδευτικών για την αξιολόγηση είναι υπερβολική και οπλίζει με επιχειρήματα την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με το οποίο τα κορυφαία συνδικαλιστικά όργανα δασκάλων και καθηγητών βρίσκονται σε διαχρονική κόντρα.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται το υπουργείο είναι ότι στην παρούσα φάση η αξιολόγηση, που αποτελεί κορυφαία διοικητική διαδικασία στον ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης, θα εγκλωβίσει τα σχολεία σε φαύλο κύκλο εσωστρέφειας, τη στιγμή που η σχολική κοινότητα προσπαθεί να ανακτήσει τον βηματισμό της στη νέα κανονικότητα, την οποία έχει διαμορφώσει η υγειονομική κρίση του κορονοϊού.

Εδώ και έναν χρόνο τα σχολεία ανοίγουν και κλείνουν, ανάλογα με τα επιδημιολογικά δεδομένα ως προς τον αριθμό των ημερήσιων μολύνσεων, των διασωληνωμένων στις ΜΕΘ και των νεκρών από τον κορονοϊό. Η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη διά ζώσης διδασκαλία και για να αρχίσει να αποδίδει η εξ αποστάσεως λειτουργία των σχολικών τάξεων οι εκπαιδευτικοί κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, χωρίς τις περισσότερες φορές το υπουργείο Παιδείας να είναι στο πλευρό τους.

Τώρα που τα σχολεία λειτουργούν κανονικά στις περιοχές, όπου το επιδημιολογικό φορτίο δεν ξεπερνά τα όρια επιφυλακής, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειρίζονται σε καθημερινή, σχεδόν, βάση τις περιπτώσεις κρουσμάτων σε μαθητές και σε συναδέλφους τους. Πάλι το αρμόδιο υπουργείο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της εκπαιδευτικής κοινότητας, αφήνοντας, στην ουσία, ακάλυπτους τους δασκάλους και τους καθηγητές σε ό,τι αφορά στο μείζον ζήτημα των δειγματοληπτικών ελέγχων. Ακόμη και στο ζήτημα του εμβολιασμού, οι εκπαιδευτικοί θα εμβολιαστούν ανάλογα με την ηλικία τους, παρά την αυτονόητη αναγκαιότητα για την υγειονομική τους θωράκιση.

Σε ό,τι αφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων περιλαμβάνει, βεβαίως, και τα Νηπιαγωγεία, που σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούν σε ακατάλληλους χώρους. Χωρίς προαύλια και σύγχρονες υποδομές, όπως συμβαίνει με το 14ο Νηπιαγωγείο Νέας Ιωνίας, όπου η κεντρική εγκατάσταση της αποχέτευσης βρίσκεται εντός του διδακτηρίου. Οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί καλούνται να αξιολογήσουν το σχολείο τους, στο πλαίσιο διαδικασίας, που αγγίζει τα όρια του τραγέλαφου, στην προκειμένη περίπτωση.

Τα επιχειρήματα των εκπαιδευτικών ενάντια στη χρονική συγκυρία, που επιλέγει το υπουργείο Παιδείας για να υλοποιήσει την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, είναι ισχυρά και τεκμηριωμένα. Ο τρόπος, ωστόσο, που επιλέγει ο κλάδος να εκφράσει την αντίθεσή του, θυμίζει συντεχνιακή αντίδραση άλλης εποχής. Η απόφαση για μαζική αποχή των εκπαιδευτικών από την αξιολόγηση ενισχύει τις απόψεις όσων θεωρούν ότι οι αντιδράσεις, επί της συγκεκριμένης διαδικασίας, εδράζονται στην προσπάθεια να μην αλλάξουν τα κακώς κείμενα στη δημόσια εκπαίδευση.

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μετατρέψουν την αξιολόγηση από κλειστή υπηρεσιακή διαδικασία σε ουσιαστική μέθοδο ανάδειξης των προβλημάτων της παιδείας και να αναγκάσουν έτσι το υπουργείο να αλλάξει τη δική του προσέγγιση. Σε τελική ανάλυση, το υπουργείο Παιδείας πρέπει να φοβάται την αξιολόγηση, όχι οι εκπαιδευτικοί.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου