Του Γιώργου Λαμπράκη
Το νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας με ιδιώτες γιατρούς, που ψήφισε η Βουλή στο και πέντε της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού, δεν μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, έτσι ώστε να πάρουν κάποιες ανάσες οι νοσοκομειακοί γιατροί και να καλυφθούν μερικές από τις τεράστιες ανάγκες, που προκαλεί η μάχη του υγειονομικού συστήματος με την πανδημία.
Η εθνική αντιπροσωπεία ψήφισε μόλις προχθές, αν και έπρεπε να έχει γίνει από το καλοκαίρι, το νέο νομοθετικό πλαίσιο για την αξιοποίηση των γιατρών του ιδιωτικού τομέα, που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συστρατευθούν στο πλευρό των συναδέλφων τους στα δημόσια νοσοκομεία, ωστόσο οι ιδιώτες γιατροί δεν μπορούν να πιάσουν δουλειά, αν δεν ολοκληρωθεί συγκεκριμένη διαδικασία, στην οποία εμπλέκονται ο γ.γ. του Υπουργείου Υγείας και οι διοικητές των Υγειονομικών Περιφερειών της χώρας.
Από τα δικά τους αντανακλαστικά θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, η ταχύτητα της διαδικασίας ενσωμάτωσης των ιδιωτών γιατρών στο ΕΣΥ, προτού καταρρεύσει το σύστημα. Ηδη, οι δημόσιες νοσηλευτικές δομές, όπως το υποστελεχωμένο Νοσοκομείο Βόλου, βρίσκονται σε οριακό σημείο. Οι αντοχές των γιατρών είναι ελάχιστες, καθώς πολλοί, από όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης, κάνουν πλέον εφημερία σχεδόν μέρα παρά μέρα.
Στον Βόλο 17 ιδιώτες γιατροί, μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, εκδήλωσαν μέχρι χθες ενδιαφέρον να ενισχύσουν τις κλινικές covid 19 του Αχιλλοπουλείου, ωστόσο δεν είναι δυνατό να συμβεί, ακόμη και αν ιδιώτης γιατρός θέλει να βοηθήσει αμισθί. Πρέπει, λοιπόν, ο διοικητής της 5ης ΥΠΕ να ολοκληρώσει τις διαδικασίες ενσωμάτωσης των ιδιωτών γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία της περιοχής ευθύνης του, προτού να είναι αργά.
Γνωρίζουμε τους απελπιστικά αργούς ρυθμούς, με τους οποίους κινούνται οι μηχανισμοί της 5ης ΥΠΕ. Εξαιτίας αυτών των ρυθμών δεν αξιοποιήθηκαν οι πόροι, που εξασφάλισε η Περιφέρεια Θεσσαλίας από το ΕΣΠΑ για την ενίσχυση των Νοσοκομείων με προσωπικό και μέσα, όταν υπήρχε χρόνος για να οχυρωθεί το σύστημα υγείας. Τώρα τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις και υπό το βάρος των καθημερινών στοιχείων για θανάτους και διασωληνωμένους.
Οι επιλογές των Νοσοκομείων για την αναδιάταξη των κλινικών τους και την προσαρμογή των δομών τους στις συνθήκες υγειονομικού πολέμου που ζούμε έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Μαζί τους έχουν σχεδόν εξαντληθεί και οι αντοχές των γιατρών στις μονάδες πρώτης γραμμής στη μάχη με τον κορονοϊό. Ολο αυτό τον καιρό η πολιτεία ήταν απούσα. Τώρα προσπαθεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τα θεσμοθετημένα όργανά της, σε επίπεδο Υγειονομικών Περιφερειών, καλούνται να ανταποκριθούν στον ρόλο τους και πρέπει να γίνει άμεσα. Οσο αντέχει ακόμη το σύστημα υγείας στην ασφυκτική πίεση της πανδημίας.
