Του Γιώργου Λαμπράκη
«Χάθηκε η επαφή μεταξύ εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις για την αποτροπή διασποράς του κορονοϊού και εκείνων που πρέπει να τις στηρίξουν και να τις εφαρμόσουν». Με αυτή τη φράση η καθηγητής Γενετικής Μανώλης Δερμιτζάκης εξήγησε σε μεγάλο βαθμό γιατί τα μέτρα, που έχει λάβει η κυβέρνηση μετά τον Ιούλιο, δεν τηρούνται από τους πολίτες και ειδικά τους νέους. Κάθε βράδυ οι πλατείες και τα πάρκα γεμίζουν από νεαρούς, που αναζητούν διέξοδο επικοινωνίας και διασκέδασης, μετά την απαγόρευση λειτουργίας των μπαρ και των καφέ από τις 12 τα μεσάνυχτα.
Δεν είναι εύκολο να είσαι στην ηλικία αυτών των παιδιών και να μην υπάρχουν διέξοδοι νυχτερινής διασκέδασης. Δεν είναι, ωστόσο, υπεύθυνο και κοινωνικά αποδεκτό να εξαγγέλλονται μέτρα, τα οποία είναι απαραίτητα για την προστασία της δημόσιας υγείας και μεγάλο μέρος του πληθυσμού να τα αγνοεί επιδεικτικά και να συνωστίζεται σε δημόσιους χώρους, σαν να θέλει να προκαλέσει την πανδημία.
Γιατί όμως η νεολαία συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο; Γιατί κάθε βράδυ προκαλείται το αδιαχώρητο σε πάρκα και πλατείες, παρ’ ότι ο κορονοϊός βρίσκεται σε έξαρση, τα μισά σχεδόν νέα κρούσματα, που καταγράφονται τους τελευταίους μήνες αφορούν σε νέους συνανθρώπους μας και ο κίνδυνος απώλειας ζωών, σε ό,τι αφορά στους υπερήλικες και όσους πάσχουν από χρόνια νοσήματα, είναι κάτι παραπάνω από ορατός;
Πέραν της νεανικής αντίδρασης σε κάθε μορφής απαγόρευσης, ο βασικότερος λόγος για αυτές τις συμπεριφορές είναι η σύγχυση, που έχουν προκαλέσει στην κοινή γνώμη οι απόψεις των πολέμιων της χρήσης μάσκας και των συνομωσιολόγων, που επιμένουν ότι απώτερος στόχος των μέτρων κατά του κορονοϊού είναι ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών.
Το αντίβαρο στα φαινόμενα ανευθυνότητας ήταν μέχρι τον περασμένο Μάιο η καθημερινή ενημέρωση των πολιτών από καταξιωμένους επιστήμονες και πολιτικά πρόσωπα με αδιαμφισβήτητη αξιοπιστία. Η πρακτική έπαψε να υφίσταται εδώ και μήνες. Η ενημέρωση των πολιτών γίνεται σποραδικά, ακόμη και τώρα που τα κρούσματα παραμένουν σε καθημερινό επίπεδο πάνω από 250 με 300, ενώ οι ημερήσιοι θάνατοι αγγίζουν τα επίπεδα του περασμένου Απριλίου.
Ούτε καν ο αριθμός των διασωληνωμένων, που δίνουν τη δική τους μάχη στις ΜΕΘ, δεν είναι ικανός, ώστε να επαναφέρει την καθημερινή ενημέρωση της κοινής γνώμης για την πορεία της νόσου και την αναγκαιότητα απαρέγκλιτης εφαρμογής των μέτρων, που έχουν προτείνει οι επιστήμονες και έχει θεσμοθετήσει η κεντρική εξουσία.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση διστάζει να εφαρμόσει την υποχρεωτική χρήση μάσκας σε όλους τους κλειστούς και ανοιχτούς δημόσιους χώρους, καθώς επίσης και το μέτρο της τηλεργασίας, όπου αυτό είναι εφικτό. Χωρίς αυτά τα μέτρα και εφόσον συνεχίζει η νεολαία να συμπεριφέρεται σα να μην υπάρχει κορονοϊός, το νέο ξέσπασμα της πανδημίας είναι ζήτημα χρόνου, με ό,τι μπορεί να σημαίνει για τις αντοχές του εθνικού συστήματος υγείας και της οικονομίας.
