Του Γιώργου Λαμπράκη
Η επανεκκίνηση του κλάδου της εστίασης είναι το μεγαλύτερο, ίσως, στοίχημα της κυβέρνησης στη δύσκολη προσπάθεια επιστροφής της πραγματικής οικονομίας στη νέα κανονικότητα. Αν η διαδικασία επαναλειτουργίας των καταστημάτων εστίασης γίνει με βάση τους όρους ασφαλείας που έχουν σχεδιαστεί και εφόσον συμβάλλει όντως το άνοιγμα καφετεριών και εστιατορίων στην αποσυμφόρηση πάρκων, πλατειών και παραλιών, μπορεί να γίνει το επόμενο βήμα, να ανοίξουν δηλαδή και τα τουριστικά καταλύματα. Αυτό το βήμα είναι, ωστόσο, το πλέον περίπλοκο, καθώς προϋποθέτει σειρά από συνθήκες, οι οποίες δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα, αλλά σχετίζονται και με άλλες χώρες, από τις οποίες τροφοδοτείται η εγχώρια τουριστική οικονομία.
Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, πρέπει να επανεκκινήσει η εστίαση, ο επαγγελματικός κλάδος που υπέστη το ισχυρότερο, ίσως, πλήγμα από τα μέτρα καραντίνας. Σύμφωνα με τα μηνύματα, που λαμβάνουν οι εκπρόσωποι του κλάδου, δεν αποκλείεται να αποφασιστεί το άνοιγμα των καταστημάτων εστίασης από τη μεθεπόμενη Παρασκευή 22 Μαΐου. Από την άλλη καταγράφονται κυβερνητικές τοποθετήσεις, όπως του υφυπουργού Ανάπτυξης Νίκου Παπαθανάση, που θεωρεί απίθανο να επαναλειτουργήσει η εστίαση πριν την 1η Ιουνίου.
Αυτό το ενδεχόμενο εντείνει την αγωνία των επαγγελματιών, οι οποίοι έχουν βάλει λουκέτο από τα μέσα Μαρτίου, τα έξοδα τρέχουν και τα έσοδα είναι μηδενικά, με εξαίρεση το ειδικό οικονομικό βοήθημα που χορήγησε η κυβέρνηση σε όλα τα πληττόμενα, από την υγειονομική κρίση του κορονοϊού, επαγγέλματα. Προφανώς, δεν μπορούν να επιβιώσουν με το επίδομα των 530 ευρώ, που έδωσε το κράτος, οι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι και ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης στη χώρα μας.
Ειδικά τώρα που αρχίζει το καλοκαίρι και υπάρχουν προσδοκίες ότι παρά τη νέα κανονικότητα, την οποία διαμόρφωσε η πανδημία, μπορεί να αναπληρώσει ο κλάδος έστω ένα μέρος των απωλειών του. Ετσι μπορούν να διατηρηθούν πολλές από τις θέσεις εργασίας, που βρίσκονται σήμερα στον «αέρα», ενώ το κράτος θα εισπράξει έσοδα από την έμμεση και άμεση φορολόγηση των επιχειρήσεων εστίασης. Ο χρόνος που χάθηκε δεν μπορεί να αναπληρωθεί, ούτε βέβαια μπορούν να μπουν στην ίδια ζυγαριά η δημόσια υγεία και η κερδοφορία των επαγγελματιών εστίασης.
Τώρα, όμως, που άρχισαν να αποδίδουν καρπούς οι θυσίες των πολιτών το προηγούμενο δίμηνο, μπορεί να ανάψει το πράσινο φως για την επανεκκίνηση της εστίασης όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και υπό την προϋπόθεση ότι οι επιχειρήσεις, που θα ανοίξουν ξανά, θα τηρούν αυστηρά τα μέτρα προστασίας, τα οποία προβλέπονται και για τον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο. Την τήρηση των μέτρων πρέπει να την εγγυηθούν οι καταστηματάρχες και να την εφαρμόζουν οι καταναλωτές. Το κράτος με τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς δεν είναι δυνατό να βρίσκεται παντού. Δεν είναι, ωστόσο, δυνατό να κρατά δέσμιο έναν από τους πλέον δυναμικούς επαγγελματικούς κλάδους της πραγματικής οικονομίας υπό τον φόβο αόρατης απειλής, η οποία δείχνει να υποχωρεί.
