Του Γιώργου Λαμπράκη
Σοκάρουν οι εκτιμήσεις των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας για την επόμενη ημέρα της πανδημίας στη χώρα μας. Αν επαληθευτούν εκτιμήσεις, όπως του προέδρου της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Μαγνησίας Τρύφωνα Πλαστάρα, για τη σοβαρή πιθανότητα αδυναμίας επαναλειτουργίας του 40% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά την ολική άρση των μέτρων κατά του κορονοϊού, τότε διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία εφιαλτική κατάσταση, η οποία μπορεί να απειλήσει όχι μόνο την οικονομική βιωσιμότητα χιλιάδων νοικοκυριών, αλλά ακόμη και την κοινωνική συνοχή στη χώρα μας.
Διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για το αν έχουν αντιληφθεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης το εύρος των συνεπειών, τις οποίες θα προκαλέσει στο ευαίσθητο οικοδόμημα της ελληνικής οικονομίας η υγειονομική κρίση που βιώσαμε το τελευταίο δίμηνο. Αν το 40% των επιχειρήσεων, που έκλεισε από τα μέσα του περασμένου Μαρτίου, δεν καταφέρει να επαναλειτουργήσει από τον ερχόμενο μήνα, οπότε και εκτιμάται ότι θα αρθούν οι περιορισμοί ως προς τις επιχειρήσεις εστίασης, που απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, τότε η ανεργία θα εκτιναχθεί σε επίπεδα, που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.
Ηδη έχουν χαθεί στην Ελλάδα πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας από την ημέρα που ξέσπασε η κρίση του κορονοϊού. Αν επαληθευτεί το εφιαλτικό σενάριο περί αδυναμίας επαναλειτουργίας των μισών περίπου μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, οι θέσεις που θα χαθούν είναι υπερπολλαπλάσιες και το τελικό νούμερο δεν αποκλείεται να προσεγγίσει το αντίστοιχο που καταγράφηκε στην Ελλάδα, όταν κορυφώθηκε η οικονομική κρίση. Θυμίζουμε ότι στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης υπήρχαν πάνω από 1,1 εκατομμύριο άνεργοι στη χώρα μας. Μόνο που τότε η απώλεια των θέσεων εργασίας έγινε σταδιακά. Αρχισε από το 2011 και κορυφώθηκε τρία με τέσσερα χρόνια μετά. Τώρα έρχεται πραγματικό τσουνάμι απολύσεων και χαμένων θέσεων εργασίας σε λίγους μήνες.
Δεν είναι μόνο οι θέσεις εργασίας, που θα χαθούν. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για το σύνολο της αγοράς, καθώς οι υπόλοιπες επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να εφοδιαστούν με τα απαραίτητα προϊόντα, ενώ η κάθετη πτώση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών θα συμπαρασύρει και τις επιχειρήσεις, που έχουν προοπτικές επαναλειτουργίας.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε κατάσταση, που δεν έχει κανείς φανταστεί, ούτε μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα μέτρα, τα οποία έχουν εξαγγελθεί. Η ανεπάρκειά τους θα φανεί το επόμενο διάστημα, που θα λειτουργήσει στο σύνολό της η αγορά. Μετά από δύο μήνες καραντίνας η πλειονότητα των εργαζομένων θα βρεθεί σε τεράστια οικονομική δυσχέρεια και το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς σε απόλυτη οικονομική αδράνεια. Αν πιστεύει κανείς ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν επαρκούν, ώστε να επανεκκινήσει ο μηχανισμός της πραγματικής οικονομίας, κινδυνεύουμε να χάσουμε το «παιχνίδι από τα αποδυτήρια».
