Του Γιώργου Λαμπράκη
Η χθεσινή κινητοποίηση στο νοσοκομείο του Βόλου ανέδειξε για πολλοστή φορά το μείζον πρόβλημα της έλλειψης μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Οι παριστάμενοι συνδικαλιστές ζήτησαν ξανά να καλυφθούν τα κενά με μόνιμες προσλήψεις και η κυβέρνηση έκλεισε ξανά τα αυτιά της στο δίκαιο αίτημα τους, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις έμπειρων στελεχών της δημόσιας υγείας, αλλά και των πολιτικών της αντιπάλων ότι στόχος είναι η σταδιακή ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, το οποίο πρέπει να παραμείνει υποστελεχωμένο ακόμη και στο μέσον μιας πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης, έτσι ώστε οι επίδοξοι επενδυτές να το παραλάβουν στα πρόθυρα της διάλυσης και να το προσαρμόσουν στη δική τους φιλοσοφία.
Αυτή η φιλοσοφία επικεντρώνεται στον περιορισμό του λειτουργικού κόστους και κατά συνέπεια στη διατήρηση όσο το δυνατόν μικρότερου αριθμού μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, όπως επίσης και της ιδιωτικοποίησης νευραλγικών δομών, στις οποίες οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση, μόνο αν διαθέτουν την ανάλογη οικονομική δυνατότητα.
Μέχρι να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο, το δημόσιο σύστημα υγείας πρέπει να συνεχίσει να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, οι οποίες στην προκειμένη περίπτωση επιβάλουν ιδιαίτερη προσοχή και αυξημένη ετοιμότητα. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, ή κάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται, τα δύσκολα τώρα ξεκινούν σε ότι αφορά στην πανδημία του κορονοϊού. Και αυτό γιατί, με τη σταδιακή άρση των απαγορεύσεων, ο κόσμος θα βγει από το σπίτι και παρά τις προφυλάξεις και τις φοβίες, εκτιμάται ότι θα έχουμε αυξημένη παρουσία πολιτών σε δημόσιους χώρους, κλειστούς και μη. Είτε αυτοί θα είναι χώροι εργασίας, είτε εμπορικές επιχειρήσεις, είτε εκκλησιές, είτε καταστήματα εστίασης, είτε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε δημόσιες υπηρεσίες και δικαστήρια.
Τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης δύσκολα θα τηρηθούν, ειδικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο, με πιθανά αποτελέσματα την αύξηση του κινδύνου μετάδοσης της πανδημίας και την κατακόρυφη άνοδο του αριθμού των κρουσμάτων. Από τα μέσα Μαρτίου που παρέλυσε η χώρα, ελαχιστοποιήθηκαν οι μετακινήσεις και κατά συνέπεια περιορίστηκε σημαντικά η διασπορά του κορονοϊού. Πλέον, θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε στις πρότερες συνήθειες μας, παρά τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον κίνδυνο έξαρσης της πανδημίας.
Σε αυτό το κρίσιμο στάδιο θα δοκιμαστούν οι αντοχές του ΕΣΥ. Σε αυτό το στάδιο χρειάζονται προσλήψεις και κάλυψη των κενών, όχι μόνο στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και στις ειδικές μονάδες για τον COVID 19, αλλά και στα υπόλοιπα τμήματα, όπου σιγά σιγά θα αυξάνεται ο αριθμός των νοσηλευομένων. Δημόσιες δομές υγείας, όπως το Νοσοκομείο του Βόλου θα κληθούν να διαχειριστούν αυτή τη νέα πραγματικότητα με τα λιγοστά όπλα που διέθεταν προ κορονοϊού και με τα πενιχρά μέσα που απέκτησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Με άλλα λόγια, θα βρεθούν ενώπιων μιας δύσκολης κατάστασης, χωρίς ούτε έναν νέο μόνιμο γιατρό και δίχως να έχουν καλυφθεί ούτε στο ελάχιστο τα κενά στο νευραλγικό ΤΕΠ.
