Του Γιώργου Λαμπράκη
Τρομάζουν οι εκτιμήσεις των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας για την επόμενη ημέρα της πανδημίας στη χώρα μας.
Αν επαληθευτούν προβλέψεις, όπως αυτή του προέδρου της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Μαγνησίας, Τρύφωνα Πλαστάρα, για τη σοβαρή πιθανότητα αδυναμίας επαναλειτουργίας του 40% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά την άρση των μέτρων κατά του κορωνοϊού, τότε διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία μια εφιαλτική κατάσταση, η οποία μπορεί να απειλήσει όχι μόνο την οικονομική βιωσιμότητα χιλιάδων νοικοκυριών, αλλά ακόμη και την κοινωνική συνοχή στη χώρα μας, που μόλις πριν από λίγους μήνες βγήκε τυπικά και όχι ουσιαστικά από μια μακρά περίοδο ύφεσης.
Δεν είμαστε διόλου βέβαιοι ότι έχουν αντιληφθεί, στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, το εύρος των συνεπειών, τις οποίες θα προκαλέσει στο ευαίσθητο οικοδόμημα της ελληνικής οικονομίας η υγειονομική κρίση που βιώνουμε.
Αν το 40% των επιχειρήσεων που έκλεισαν από τα μέσα Μαρτίου, στο πλαίσιο των μέτρων για την αποτροπή διάδοσης του κορωνοϊού, δεν καταφέρουν να επαναλειτουργήσουν από τον επόμενο μήνα, οπότε και εκτιμάται ότι θα αρχίσουν να χαλαρώνουν οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις, τότε η ανεργία θα εκτιναχθεί σε επίπεδα που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.
Ηδη έχουν χαθεί, από την ημέρα που ξεκίνησε η κρίση του κορωνοϊού πάνω από 80.000 θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Αν επαληθευτεί το εφιαλτικό σενάριο περί αδυναμίας επαναλειτουργίας των μισών περίπου μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, οι θέσεις που θα χαθούν θα είναι υπερπολλαπλάσιες και το τελικό νούμερο δεν αποκλείεται να προσεγγίσει το αντίστοιχο που καταγράφηκε στην Ελλάδα όταν κορυφώθηκε η οικονομική κρίση.
Μόνο που τότε η απώλεια των θέσεων εργασίας έγινε σταδιακά. Αρχισε από το 2011 και κορυφώθηκε τρία με τέσσερα χρόνια μετά. Τώρα, έρχεται ένα πραγματικό τσουνάμι απολύσεων και χαμένων θέσεων εργασίας μέσα σε δύο μήνες!
Και δεν είναι μόνο οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για το σύνολο της αγοράς, καθώς οι υπόλοιπες επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να εφοδιαστούν με τα απαραίτητα προϊόντα, ενώ η κατακόρυφη πτώση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών θα συμπαρασύρει και τις υγιείς επιχειρήσεις.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια κατάσταση που ούτε είχε κανείς φανταστεί, ούτε μπορούν να την αντιμετωπίσουν τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί. Η ανεπάρκεια τους θα φανεί το επόμενο διάστημα που θα αρθούν τα μέτρα απαγόρευσης των μετακινήσεων και λειτουργίας της αγοράς.
Μετά από δύο μήνες καραντίνας (αν συνεχισθεί με τον ίδιο ρυθμό η διασπορά του κορωνοϊού), η πλειοψηφία των εργαζομένων θα βρεθεί σε τεράστια οικονομική δυσχέρεια και το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς σε απόλυτη οικονομική αδράνεια. Αν πιστεύει κανείς ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν επαρκούν ώστε να επανεκκινήσει ο μηχανισμός της πραγματικής οικονομίας, τότε κινδυνεύουμε να χάσουμε το «παιχνίδι» προτού καν αρχίσει.
