Σε μία κανονική χώρα το ζητούμενο στο συνέδριο του κορυφαίου συνδικαλιστικού οργάνου εκπροσώπησης των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα είναι η εκλογή διοίκησης, η οποία θα είναι σε θέση να διασφαλίσει και να προασπίσει τα συμφέροντα των εργαζομένων, που εκπροσωπεί, με αγωνιστικό και διεκδικητικό τρόπο. Στη δική μας χώρα το μείζον για το ερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ είναι αν θα γίνει και εφόσον διεξαχθεί, αν θα αποδεχθούν όλες οι πλευρές το αποτέλεσμα των διαδικασιών ανάδειξης των οργάνων της Συνομοσπονδίας ή αν θα ακολουθήσει ατέρμονος δικαστικός μαραθώνιος με προσφυγές και ενστάσεις από όσους διαφωνούν με τις διαδικασίες και καταγγέλλουν νοθεία και εξωθεσμικές παρεμβάσεις σε δεκάδες Εργατικά Κέντρα ανά την επικράτεια.
Το κλίμα, που έχει διαμορφωθεί λίγα 24ωρα πριν την έναρξη του 37ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ, είναι το χειρότερο δυνατό, ενώ οι καταγγελίες, που εξακολουθεί να κάνει το ΠΑΜΕ για «νόθους» αντιπροσώπους και εκπροσώπους εργοδοτικών φορέων, οι οποίοι επιχειρείται να μπουν από την «πίσω πόρτα» στους κόλπους της ΓΣΕΕ, πυροδοτούν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα και διαμορφώνουν ακραίες συνθήκες μεταξύ παραγόντων, που υποτίθεται ότι παλεύουν για τον ίδιο σκοπό, τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών στην εργασιακή ζούγκλα, που έχουν επιβάλει οι μνημονιακοί νόμοι της τελευταίας δεκαετίας.
Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ανοιχτά ότι στο ερχόμενο συνέδριο θα επιχειρηθεί η μετατροπή της ΓΣΕΕ σε όργανο των εργοδοτών και πως θα γίνει με μεθόδους αδιαφάνειας και νοθείας σε πάνω από 30 Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, που εξελέγησαν αντιπρόσωποι με διαβλητές διαδικασίες. Από την άλλη πλευρά, σχεδόν 70 πρόεδροι Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών προσυπογράφουν κείμενο, στο οποίο εκφράζουν την αποφασιστικότητά τους ως προς τη διεξαγωγή του συνεδρίου, που χαρακτηρίζουν ύψιστη δημοκρατική διαδικασία και σημειώνουν ότι πιθανή παρεμπόδισή του από κομματικούς στρατούς πλήττει όχι μόνο τους ίδιους τους εργαζόμενους, αλλά και τον πυρήνα της δημοκρατικής λειτουργίας της κοινωνίας μας.
Το ζητούμενο είναι, λοιπόν, αν θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο της ΓΣΣΕ και εφόσον ματαιωθεί ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για το νέο ναυάγιο, καθώς επίσης και για την ολοκληρωτική κατάρρευση του συνδικαλιστικού κινήματος στον τόπο μας. Ο απλός εργάτης, που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για ψίχουλα, που έχει δει να καταργούνται τα περισσότερα δικαιώματά του και έχει υποστεί περικοπές αποδοχών και αύξηση ωρών εργασίας, επιθυμεί να τον εκπροσωπήσουν εκλεγμένοι συνάδελφοί του, που δεν λογοδοτούν ούτε στα κόμματα, ούτε σε εργοδότες. Θέλει απέναντί του καθαρά πρόσωπα, χωρίς εξαρτήσεις, σκοπιμότητες και υπόγειες διαδρομές.
Το συνέδριο είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το σημερινό νοσηρό σκηνικό. Οι πιθανότητες και οι προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό δεν είναι με το μέρος όσων επιθυμούν την ομαλή διεξαγωγή του. Σίγουρα, πάντως, μετά τα περσινά θλιβερά γεγονότα, δεν θα είναι το πρώτο συνέδριο, που θα διακοπεί με επεισοδιακό τρόπο. Θα είναι, ωστόσο, το μοναδικό, που τα ενδεχόμενα παρατράγουδα θα σημειωθούν ενώπιον του πρωθυπουργού της χώρας.
