Ο μοναδικός κίνδυνος να καταρρεύσει το αφήγημα, που προσπαθεί να οικοδομήσει η κυβέρνηση σχετικά με την ανάταση της οικονομίας και την αποκατάσταση της κανονικότητας στη ρημαγμένη από τα μνημόνια ελληνική κοινωνία, είναι η εφαρμογή αυταρχικών μεθόδων για τη διαφύλαξη της τάξης στα Πανεπιστήμια και η χρήση ωμής βίας εναντίον φοιτητών, που θέλουν να κρατήσουν έξω από τις σχολές τους τις δυνάμεις καταστολής. Η εικόνα κυβέρνησης, που υλοποιεί τον σχεδιασμό της για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με μεθόδους περασμένων δεκαετιών, προσφέρει στην αξιωματική αντιπολίτευση την ιδανική επιχειρηματολογία για να κερδίσει πόντους στα μάτια της κοινής γνώμης και να συσπειρώσει το κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Η χρήση αδικαιολόγητης βίας κατά φοιτητών και η αναποτελεσματική αντιμετώπιση των μπαχαλάκηδων, που εξακολουθούν να αλωνίζουν στις γειτονιές του κέντρου της πρωτεύουσας, πλήττουν το προφίλ της κυβέρνησης, που υποσχέθηκε προεκλογικά πάταξη της ανομίας και αποκατάσταση του συναισθήματος ασφάλειας των πολιτών και τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας πελαγοδρομεί στα συγκεκριμένα ζητήματα. Αν δεν εκτιμηθεί σωστά το μέγεθος του προβλήματος από τους κυβερνητικούς επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, τότε αυτά τα θέματα μπορούν να αποτελέσουν την «αχίλλειο πτέρνα» της ΝΔ. Οπως, δηλαδή, αποτέλεσε την «αχίλλειον πτέρνα» του ΣΥΡΙΖΑ η μη τήρηση των όσων υποσχέθηκε για την αποκατάσταση της οικονομίας, έτσι και για τη ΝΔ η εικόνα αυταρχικής κυβέρνησης, που οικοδομεί αστυνομικό κράτος, επιχειρώντας να περιορίσει δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών, μπορεί να μετατραπεί σε πραγματικό κόλαφο και να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες.
Η παγίδα, στην οποία κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση, είναι μεγάλη, καθώς στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει μέρος του δεξιού της ακροατηρίου, που δυσφορεί για την αναποτελεσματική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, επιχειρεί να εφαρμόσει την απόφαση για κατάργηση του ασύλου με ακραίες μεθόδους. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμη δεν μπορεί να αρθρώσει ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο, αξιοποιεί πολιτικά όσα διαδραματίζονται στα Πανεπιστήμια. Ο σκοπός του είναι κάτι παραπάνω από προφανής, να προκαλέσει τα πρώτα ρήγματα στην κυβέρνηση, παρουσιάζοντάς την σαν ένα αυταρχικό σχήμα, που διακατέχεται από τη νοοτροπία της δεξιάς παράταξης των δεκαετιών ‘50 και του ‘60.
Την ίδια στιγμή, η ΝΔ εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν το κόμμα που ανέχτηκε την ανομία στα Πανεπιστήμια, που έχει ταυτιστεί με τους μπαχαλάκηδες, κόντρα στη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας και δεν επιθυμεί να εκλείψει η ανομία ούτε από τις πανεπιστημιακές σχολές, ούτε από τις γειτονιές της Αθήνας, όπου κάθε τρεις και λίγο οι κουκουλοφόροι επιβάλλουν τον νόμο της ζούγκλας, ενάντια σε κάθε έννοια λογικής και προστασίας του δημόσιου συμφέροντος.
Οι εικόνες σοκ των πολεμοφοδίων στα υπόγεια του Οικονομικού Πανεπιστημίου δεν έχουν ουδεμία σχέση με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα Πανεπιστήμια. Γνώσεις, δεξιότητες και ιδέες πρέπει να διακινούνται στα αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων και όχι βόμβες μολότοφ. Η επέμβαση της Αστυνομίας στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ ήταν επιβεβλημένη, όχι όμως και η χρήση βίας κατά φοιτητών λίγα 24ωρα αργότερα. Η αξιωματική αντιπολίτευση ήταν αναμενόμενο να σπεύσει να εκμεταλλευτεί πολιτικά τις εξελίξεις, ασκώντας κριτική για την αντίδραση των ΜΑΤ και προσπερνώντας τις εικόνες από την αποθήκη πολεμοφοδίων. Από την άλλη, η ΝΔ προσπερνά τη ρήψη χημικών σε φοιτητές από τις δυνάμεις των ΜΑΤ και την αναίτια επίθεση σε φοιτήτρια.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση πορεύονται σε αδιέξοδο δρόμο, τόσο σε ό,τι αφορά στην τακτική τους να πλήξουν τον αντίπαλο, όσο και σε ό,τι σχετίζεται με τη στάση, που υιοθετούν στο ευαίσθητο θέμα της αποκατάστασης της κανονικότητας στα Πανεπιστήμια. Η εικόνα κυβέρνησης, που θέλει να οικοδομήσει αστυνομικό κράτος, λειτουργεί αποτρεπτικά στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους. Από την άλλη, το κόμμα που κυβέρνησε για τεσσεράμισι χρόνια και τώρα βρίσκεται στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας αποσπάσει στις πρόσφατες εκλογές το διόλου ευκαταφρόνητο 31,5%, δείχνει να υιοθέτει πρακτικές, που θυμίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ του 3%. Ετσι, όμως, δεν μπορεί να αποφύγει την παραμονή του στην αντιπολίτευση για αρκετά χρόνια ακόμη.
Οι επιλογές, που θα κάνουν πλέον κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, δεν θα επηρεάσουν μόνο την εικόνα ή το πολιτικό τους μέλλον. Θα επηρεάσουν την ίδια τη χώρα και την προσπάθειά της να αφήσει πίσω της οριστικά και αμετάκλητα τα τελευταία δέκα εφιαλτικά χρόνια. Το συγκρουσιακό περιβάλλον, που διαμορφώνεται, είναι ό,τι χειρότερο για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού. Το ζήτημα του μεταναστευτικού, που εξελίσσεται σε ανυπέρβλητο εμπόδιο για την κυβέρνηση, επίσης επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή έργου, σχετικά με τη νομοθέτηση μέτρων, τα οποία θα φέρουν την ανάπτυξη στη χώρα.
Με άλλα λόγια, ο εγκλωβισμός του πολιτικού συστήματος σε μια οξεία αντιπαράθεση, είτε σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του προσφυγικού, είτε στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη για τις προοπτικές της χώρας. Την ώρα που η εφαρμογή μέτρων για τόνωση της πραγματικής οικονομίας και προσέλκυση επενδύσεων αποτελεί κυρίαρχη κυβερνητική προτεραιότητα, δεν είναι δυνατόν να ναρκοθετείται η κοινωνική ειρήνη. Οι μέθοδοι εφαρμογής της απόφασης για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και η ρητορική με την οποία ασκεί κριτική η αντιπολίτευση, στρώνουν το έδαφος στην κοινωνική αναταραχή και οδηγούν σε κοινωνική έκρηξη.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση οφείλουν να βάλουν νερό στο κρασί τους και να αντιληφθούν το βάρος της ευθύνης τους. Ψηφίστηκαν για να κάνουν το καλύτερο για τη χώρα, από το δικό της μετερίζι η κάθε πολιτική δύναμη. Τα περιθώρια για ακραίες πολιτικές συμπεριφορές και αντίστοιχες τακτικές είναι μηδενικά. Η χώρα χρειάζεται στιβαρή και αποφασιστική κυβέρνηση για την οικονομική και την κοινωνική της ανάταξη. Δεν έχει ανάγκη από τακτικές αυταρχισμού και από την επαναφορά του αστυνομικού κράτους της δεκαετίας του ‘50. Η χώρα έχει επίσης ανάγκη από σοβαρή και υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, που θα ελέγχει την εξουσία και θα αποτελεί τον απόλυτο θεματοφύλακα της συνταγματικής νομιμότητας. Δεν έχει ανάγκη από αντιπολιτευτικές εξαλλοσύνες και ανεύθυνες γραφικότητες προς τέρψιν του κομματικού ακροατηρίου. Οι πολίτες υπερψήφισαν τη ΝΔ για να επαναφέρει τη χώρα στην κανονικότητα, όχι για να την οδηγήσει σε καταστροφική κοινωνική έκρηξη. Οι πολίτες καταψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να διορθώσει τα λάθη του και να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για αυταπάτες, ούτε καν από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
