Διαρκής απειλή

διαρκής-απειλή-321620

Η λύση είναι η συστηματική αστυνόμευση των εξωτερικών χώρων των σχολείων από τις αρμόδιες αρχές και η υλοποίηση δίχως αναβολές και καθυστερήσεις του σχεδιασμού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Η νέα σύλληψη για κατοχή ναρκωτικών σε σχολικό προαύλιο δείχνει αφενός ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα παραμένει σε έξαρση, αφετέρου ότι οι αστυνομικοί έλεγχοι πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν μέχρι η σχολική κοινότητα να αποκτήσει τις απαιτούμενες άμυνες. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Σίγουρα όχι με την τοποθέτηση καμερών μέσα στα διδακτήρια, όπως έγινε στο 4ο Γυμνάσιο Βόλου, με αποτέλεσμα να αντιδράσουν οι μαθητές και να αποφασίσουν κατάληψη τόσο στο συγκεκριμένο σχολείο, όσο και στο συστεγαζόμενο 4ο Γενικό Λύκειο.

Προφανώς η διεύθυνση του 4ου Γυμνασίου έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα με το πρόβλημα των ναρκωτικών και αναζητεί τρόπους να θωρακίσει τη μαθητική κοινότητα από τους εξωσχολικούς, που δεν διστάζουν να πασάρουν εξαρτησιογόνες ουσίες ακόμη και σε ανήλικους. Η λύση δεν είναι, ωστόσο, η παρακολούθηση των χώρων του σχολείου με κάμερες, κάτι που απαγορεύεται.

Η λύση είναι η συστηματική αστυνόμευση των εξωτερικών χώρων των σχολείων από τις αρμόδιες αρχές και η υλοποίηση δίχως αναβολές και καθυστερήσεις του σχεδιασμού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αναφορικά στη σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση μαθητών και γονέων στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Αν, παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί επιμορφωθούν σωστά σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης ανάλογων καταστάσεων και καταφέρουν να οικοδομήσουν, μαζί με τους γονείς, ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά, τότε κανένας κακόβουλος δεν θα μπορέσει να διαπεράσει το τείχος προστασίας.

Η τοποθέτηση καμερών και η λήψη μέτρων, που δεν έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα, εξαγριώνουν τους μαθητές και προκαλούν αδικαιολόγητη αναστάτωση στη σχολική κοινότητα, που χρειάζεται ηρεμία και προσήλωση στον βασικό της στόχο, την υλοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας χωρίς απρόοπτα και δίχως να αποσπάται η προσοχή των παιδιών.

Η πρόκληση, που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί και κυρίως οι γονείς των μαθητών, είναι μεγάλη και δεν υπάρχουν περιθώρια για αδιαφορία και υποτίμηση του μεγέθους του προβλήματος. Η απειλή των ναρκωτικών υφίσταται για όλους και δεν υπάρχουν διακρίσεις και στεγανά σε ό,τι αφορά στις οικογένειες, που μπορεί να βρεθούν προ αδιεξόδου. Απαιτείται, λοιπόν, συλλογική αντιμετώπιση, με την οικογένεια να καλείται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο και την εκπαιδευτική κοινότητα να επιμορφωθεί, όπως επιτάσσουν οι συνθήκες.

Αν οι δύο παράγοντες καταφέρουν να κρατήσουν μακριά τα παιδιά από τον κίνδυνο των εξαρτήσεων, ενώ παράλληλα οι αστυνομικές αρχές συνεχίσουν να ελέγχουν με τον ίδιο ρυθμό τους χώρους των σχολείων τόσο κατά τη λειτουργία τους, όσο και μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου, τότε πολύ σύντομα οι κίνδυνοι θα ελαχιστοποιηθούν και γιατί όχι θα εκλείψουν. Ο στόχος μπορεί να θεωρείται δύσκολος ως προς την επίτευξή του, ωστόσο όλοι πρέπει να αντιληφτούν ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για ολιγωρίες και υποτίμηση των πραγματικών διαστάσεων του προβλήματος. Οι συνεχείς συλλήψεις για κατοχή ναρκωτικών στα σχολικά προαύλια επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου