Στον τομέα των υποδομών και του επιστημονικού δυναμικού των δημόσιων νοσοκομείων, που οι πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη, η Ελλάδα υστερεί σε δραματικό βαθμό
Η Ελλάδα δεν είναι απλά μεταξύ των ουραγών της Ευρώπης στο θέμα της δωρεάς οργάνων. Κατατάσσεται μεταξύ των τελευταίων χωρών σε ό,τι αφορά στο επίπεδο των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών στους συνανθρώπους μας, οι οποίοι βρίσκονται για χρόνια στη μακρά λίστα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, προκειμένου να λάβουν το πολυπόθητο δώρο Θεού.
Η Ελλάδα δεν υστερεί μόνο στον τομέα της ευαισθητοποίησης του πληθυσμού για τη σημασία της δωρεάς οργάνων. Εκεί οι συνέπειες της έλλειψης σωστής ενημέρωσης και της πλήρους απουσίας πρωτοβουλιών από την κεντρική εξουσία, που θα καταστήσουν τους πολίτες κοινωνούς της κορυφαίας πράξης ανθρωπισμού, αποτυπώνονται με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο στους αριθμούς και στα στατιστικά στοιχεία για τις δωρεές οργάνων στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Στον τομέα των υποδομών και του επιστημονικού δυναμικού των δημόσιων νοσοκομείων, που οι πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη, η Ελλάδα υστερεί σε δραματικό βαθμό και η πολυετής οικονομική κρίση, η οποία απαξίωσε ολοκληρωτικά το δημόσιο σύστημα υγείας, άφησε τα δικά της ανεξίτηλα σημάδια και στις μονάδες τεχνητού νεφρού των νοσοκομείων της χώρας.
Η υποστελέχωση των μονάδων αιμοκάθαρσης και οι ελλείψεις σε αναλώσιμα υλικά είναι μέρος της καθημερινότητας των νεφροπαθών, ενώ σε νοσοκομεία, όπως αυτό του Βόλου, τα χαλασμένα κρεβάτια και η υπερπροσπάθεια των λιγοστών γιατρών να ανταποκριθούν στις ανάγκες 150 και πλέον αιμοκαθαιρόμενων σε εβδομαδιαία βάση, συνθέτουν ένα θλιβερό σκηνικό, το οποίο μπορεί να αλλάξει μόνο αν η ηγεσία του υπουργείου Υγείας αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και λάβει άμεσα τις κατάλληλες αποφάσεις.
Οι συνάνθρωποί μας, που πολεμούν καθημερινά τη χρόνια ασθένειά τους και έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Θεό για το θαύμα της μεταμόσχευσης, διεκδικούν μέσω των εκπροσώπων τους λύσεις σε αυτονόητα ζητήματα, προκειμένου η διαδικασία της αιμοκάθαρσης να γίνεται σε αξιοπρεπείς συνθήκες και το ιατρικό προσωπικό που τους φροντίζει να μην εργάζεται στα όρια της εξάντλησης, όρια που αυξάνουν τις πιθανότητες λάθους.
Το γεγονός ότι ανάλογα προβλήματα καταγράφονται από τους νεφροπαθείς τα τελευταία χρόνια, χωρίς μέχρι σήμερα να έχουν δοθεί λύσεις, δεν δημιουργεί ιδιαίτερη αισιοδοξία ότι αυτή η κυβέρνηση θα τα καταφέρει και αυτό γιατί το δημόσιο σύστημα υγείας νοσεί στη βάση του. Η οικονομική κρίση απλά ανέδειξε το μέγεθος του προβλήματος και προκάλεσε με τις αλλεπάλληλες περικοπές χρηματοδότησης ένα γενικότερο μπλακ άουτ.
Οι μονάδες αιμοκάθαρσης των νοσοκομείων είναι από τις δομές με τις μεγαλύτερες ελλείψεις και ανάγκες όχι μόνο σε προσωπικό, αλλά ακόμη και σε αναλώσιμα. Αν δεν επιλυθούν αυτά τα προβλήματα, δεν είναι δυνατόν να τεθούν οι βάσεις για την εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης πάνω στο μείζον ζήτημα της δωρεάς οργάνων.
