Σε αυτή την πόλη, που χρόνια βομβαρδίζεται από την παραφιλολογία περί επικινδυνότητας του αέρα, τον οποίο αναπνέουν οι Βολιώτες και οι επισκέπτες, ουδείς έχει το δικαίωμα να διεκδικεί αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό του τον τίτλο του ευαισθητοποιημένου πολίτη, ούτε να «σταμπάρει» τον διπλανό του ότι δεν ενδιαφέρεται για την προάσπιση της δημόσιας υγείας, επειδή ζητά αποδείξεις και δεν τον παρασύρουν οι ανεύθυνες κραυγές της κινδυνολογίας. Ο Βόλος των προβλημάτων, αλλά και των προοπτικών δεν έχει ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες με αδιευκρίνιστα κίνητρα και ασαφή ατζέντα επιχειρημάτων και στόχων.
Ολοι αναπνέουμε τον ίδιο αέρα και όλοι νοιαζόμαστε για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του. Η δημιουργία κλίματος ανησυχίας, φόβου, ακόμη και πανικού σε κάποιες λιγοστές ευτυχώς περιπτώσεις μόνο κακό κάνει στην πόλη και στην εικόνα της ως τουριστικού προορισμού και τους 12 μήνες του χρόνου. Οι ανησυχούντες έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν απαντήσεις σε ερωτήματα, τα οποία προκύπτουν από επίσημες πηγές και όχι από ανεύθυνα κέντρα παραπληροφόρησης, που έχουν αναγάγει σε επιστήμη τη δημιουργία εντυπώσεων και την τρομοκράτηση των πολιτών, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.
Σε όλο αυτό το παιχνίδι, τα ΜΜΕ διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο, προβάλλοντας και ανακυκλώνοντας απόψεις χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, που συνήθως στρέφονται κατά θεσμικών παραγόντων, οι οποίοι δεν έχουν την αρμοδιότητα να αλλάξουν δεδομένα, που διαμόρφωσαν αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας. Στην προσπάθειά τους να πετύχουν περισσότερα «κλικ» ή να πωλήσουν περισσότερα φύλλα, ορισμένα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ τιτλοφορούν τα θέματά τους για την ποιότητα του αέρα στο πολεοδομικό συγκρότημα με διάθεση καταστροφολογίας, χωρίς να αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις στην εικόνα της πόλης.
Κάποιοι ίσως θεωρούν ότι είδηση που «πουλά» είναι μόνο η κακή είδηση, ωστόσο οι ειδήσεις δεν κατασκευάζονται, δεν διαμορφώνονται και πάνω από όλα δεν κόβονται και ράβονται στα μέτρα του συντάκτη. Οι ειδήσεις προκύπτουν από την εξέλιξη των γεγονότων και από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Αν οι πρωταγωνιστές θέλουν να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη, διασπείροντας ανυπόστατες πληροφορίες για μείζονα θέματα, όπως η δημόσια υγεία, τότε ο ρόλος των ΜΜΕ αποκτά ιδιαίτερη σημασία ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα δημοσιοποιήσουν τις συγκεκριμένες πληροφορίες. Η κοινή γνώμη παρασύρεται και εντυπωσιάζεται από τον τίτλο της είδησης, που τις περισσότερες φορές αποσκοπεί στο να τραβήξει τα βλέμματα και όχι να δώσει το πραγματικό στίγμα της επικαιρότητας.
Ετσι όμως προκύπτουν παραπληροφορημένοι πολίτες, έτσι η ενημέρωση χάνει την ουσία και το περιεχόμενό της, έτσι οι διάφορες ομάδες και συλλογικότητες επιτυγχάνουν τον στόχο τους σε βάρος της αλήθειας και της πραγματικότητας. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το δόγμα «αν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα»…
